Cześć

[PiesFaraona]

Cześć wszystkim.

Mam dwadzieścia lat, dopiero skończone gimnazjum. Od stycznia leże w łóżku i "szukam" pracy.

Kocham życie

[Gość]

A jaką masz diagnozę? Planujesz dalej naukę bo z takim wykształceniem to świata nie zawojujesz?

[ekspert_abcZdrowie]

Witaj na forum!

 

Czy byłeś u lekarza? Masz coś zdiagnozowane? Co zamierzasz zrobić z własnym życiem? Napisałeś, że "szukasz" pracy. Jak te "poszukiwania" zatem wyglądają? Nie planujesz się dokształcić? Sama szkoła podstawowa i gimnazjum to trochę mało dla dzisiejszych realiów rynku pracy. Pozdrawiam!

[Gość]

ekspert_abcZdrowie, ale to jest dziewczyna a nie chłopak. Wystarczy przejrzeć te setki postów

[PiesFaraona]

Nie wiem jaką mam dokładnie diagnozę, coś związanego z depresją/nerwicą. Na poważnie leczona byłam w podstawówce, byłam dwa razy w szpitalu, ale i tak to mi nic nie pomogło. Potem były epizody kiedy chciałam się leczyć, ale szybko się te próby kończyły. Teraz myślałam o pójściu do psychiatry, po leki i skierowanie na terapie, ale najpierw muszę załatwić sobie ubezpieczenie zdrowotne. Odkładam to i znalezienie pracy na następny tydzień. I tak bez końca.

Uczę się w liceum zaocznym, ale w ogóle się nie uczę do matury. Niedawno się przeraziłam, że nie zdam i przez kilka dni miałam zapał, żeby nadrobić, ale jak ze wszystkim, kilka dni czegoś robienia to dla mnie maksimum.

Moje życie wygląda tak, że leżę nieumyta w brudnym łóżku i z jedzeniem rozkładającym się na podłodze i szukam na youtubie rzeczy, które mnie rozmieszą.

[Gość]

To koniecznie musisz do specjalisty się wybrać. Zarejestruj się w urzędzie pracy jako bezrobotna to będzie Ci przysługiwać ubezpieczenie. Nie zwlekaj z tym, bo trzeba szybko z tego wyjść. Marnujesz sobie trochę życie.

[PiesFaraona]

Ubezpieczenie będę miała na matkę, nie z urzędu.

W końcu pewnie pójdę to załatwić.

[Gość]

Ok, to załatw.

[PiesFaraona]

Byłam w szkole po zaświadczenie. Za nieprzychodzenie dostanę zaświadczenie dopiero w sobotę. Plus potem załatwianie dalej, to chyba miesiąc zajmie.

Dzisiaj jakiś wyjątkowy dzień. Tylko chwilowe napady gorąca, bez bólu brzucha, bez dziwnego kontaktu wzrokowego z ludźmi.

Za to pojawiło się potrząsanie głową, ale to mnie chyba uspokajało. Nie próbowałam tego powstrzymywać, bo by było tragicznie. Nigdy jeszcze tego nie miałam, ale o dziwo nie przejmowałam się. Chociaż i tak miałam poczucie, że ludzie się na mnie patrzą, ale to norma i bez potrząsania głową. Nawet weszłam do biedronki, żeby sprawdzić moją reakcję i pomyślałam, że mogę robić to częściej. Nie pamiętam żebym kiedykolwiek tak komfortowo się czuła na zewnątrz.

A i tak teraz ryczę, nie wiem czemu. Może dlatego, że jutro pewnie wszystko wróci.

[PiesFaraona]

Dzisiaj powysyłałam CV i jutro mam rozmowę o pracę. Już robię w gacie