beznadzieja beznadziejności...

[wosek91]

Boję się życia... ludzi, tego co mnie spotka w przyszłości. Kilka lat temu mój ukochany popełnił samobójstwo i zostawił mnie samą.. przez całe życie bardzo emocjonalnie podchodziłam do wszystkich i wszystkiego... Próbowałam być w związkach, ale przeszłość zawsze dawała o sobie znać. boję się każdego dnia, boję się iść do pracy, bo jestem beznadziejna, nic mi nei wychodzi nawet najprostsza sprawa. ludzie patrzą na mnie jak na idiotkę i tak też się czuję. leczyłam się przez kilka lat, ale odstawiłam leki. nie chce do nich wracać, a ja tak się po prostu boję życia.. Proszę Was, pomóżcie mi!

[Piknik]

Może powinnaś powrócić do przyjmowania leków i poprzeć to porządną terapią?

[depresyjny86]

Przede wszystkim : witamy na forum :)

Masz bardzo niską samoocenę,a na pewno jesteś wartościową osobą i nie możesz tak żle siebie oceniać.No i często jest tak,że wydaje nam się,że inni oceniają nas żle,a wcale tak nie jest..Jak napisałaś - jesteś osobą zbyt wrażliwą,w dodatku po samobójstwie ukochanej osoby...i moim zdaniem potrzebna była by terapia,w tym praca nad swoją samooceną.

[wosek91]

tak długo się leczyłam i w pewnym momencie poczułam, ze mam już to za sobą, jednak nie.. boję się każdego dnia.. nie potrafię się cieszyć niczym. mój kolejny związek sie rozpadł. mama choruje, w pracy nie daję sobie rady. wszystko mnie przytłacza... nie mam siły chodzić do psychologa lub psychiatry i się żalić.. dziękuję, że mogę tutaj to z siebie wyrzucić.. doradźcie mi jak opanowac ten stres? ? paralizuje mnie i nawte najprostsze czynności staja się dla mnie mega trudne.. głupiejeee