Poęzja ma

[Gość]

Kosmaty, nic nie widzę, poza złotym strzałem delfina i płomykiem róży.

[Kosmaty]

Kosmaty, nic nie widzę, poza złotym strzałem delfina i płomykiem róży.

 

Chcesz kosmate okulary?

[Gość]

Wszystko, co mam po tobie

Mieszczę w pudełku po papierosach

 

Twój pierwszy siwy włos

Wiersz o pająku

Kwiat z kapelusza w dzień zareczyn.

[Gość]

joaszy,

Kosmaty, chyba już mam kosmate okulary. Złoty strzał delfina do płomienia róży

[Gość]

Pluszowa, sama prawda. Jeszcze mam cukierek, ale mi do wierszohaiku nie pasował.

[Kosmaty]

Na granicy gwiazd

utkane fale oceanu

 

szeptam milczące stróże nocy

jedne po drugiej nawlekam

korale wspomnień

 

utkane myśli, słowa, przeczucia,

 

zakrapiane skrzydeł motylich wirowanie

na jednym puszku duszy

pluszowe zmysły tkają kobierzec snu

 

umykam cicho skulony

 

w ciepłych serca komnat

zapomnienia

 

Ptah

[Gość]

Improwizowane

 

Dlaczego nikt nie powiedział,

że improwizowane życie boli mniej?

Że można żyć od niechcenia właśnie wtedy,

gdy już nie chce się żyć.

I że przed pustką nie trzeba uciekać -

- w niej kiełkuje spokój, który trudno przyjąć,

bo to zbyt wiele.

Kosmate ramiona otchłani już nie prowokują do ucieczki,

stały się żyzną ziemią, po której bezpiecznie stąpać.

Wyhoduję wielką dynię i upieczemy z niej ciasto.

[Kosmaty]

Utkana z piór i nicości

 

Gwiazd odbite blaski oczu

 

Na krawędzi horyzontu zdarzeń

 

w superpozycji zaplątany

jeden szept

 

ciasto z rodzynkami możliwości

[Gość]

Alchemik.

 

Na bezpiecznym pokładzie łóżka,

niesiony żaglem prześcieradeł,

zdobywa nowy ląd - wonną, słoneczną wyspę.

Nie miał dotąd snów,

bo coś tak pięknego nie śniło się nawet filozofom.

[Gość]

Pluszowa, to jest niesamowite...

[Gość]

Dziękuję, zainspirowało?

[Gość]

Dziękuję, zainspirowało?

Chyba do ekscesów łóżkowych...

[Gość]

Nicholas1981, dobrze, że masz z kim. Myślałam, że zainspiruje twój mózg do usnucia pięknego snu, który będziesz pamiętał po przebudzeniu.

[Kosmaty]

Bezludna

 

 

W płomyk róży wyryję ciepłym szeptem ...

wspomnienia kropli rosy na twych ust spełnienia

kropli diamentowych pereł wzruszeń

Twych oczu uśmiechu dłoni tajemnice

w gwiazdach los

zapisze

na trotuarze życia

w pląsach cieni srebrzystych

gwiazd ukojeniu

skulony w mroku samotności

dłonie utulę w siebie spojrzenie na przestrzał...

by w mig na szafirowym niebie

wtulony cicho w Ciebie

ukołysać szum morza

na bezludnej wyspie srebrzystość

piasku oplecione ramiona raz po raz

opuszkami palców muśnięć

i spojrzeń pełnych uśmiechu

tajemnicy oczu zmrużonych

w pomruku wiatru w koronach drzew

gęstwiny twych włosów czesanych spokojnie

płomykami ust pocałunek myśli

jak skrzydeł motylich muśnięć... jedwab

twej skóry nagrzewanej słonkiem

w mleku łagodność kokosowych marzeń

spijanych kropel na rzęs świetlany refleks

źródlane słowa kryształowych studni

ostudzi rozgrzane ramiona ...i ust

nasyci łaknień

minionych trudów

opalonych westchnień

w łagodni mej najskrytszej...

...

..

.

Kocham Cię

[Gość]

byłam Walkirią

roztrzaskałam się o falochron

 

byłam Skowronkiem

łąka zwątpiła we mnie

 

byłam Smutkiem

teraz już nie wiem, kim jestem

[Gość]

joaszy, bardzo dojrzałe to Twoje pisanie

 

Kosmaty,

Nadzieja

 

W subtelni serca, w samotni umysłu kołacze nadzieja.

Gdyby ją podkarmić, wyrosłaby na przystojną radość.

Byłaby świetlistym jednorożcem, który poniesie, gdzie dusza szepnie.

Ostatnio pobladła, zmizerniała - karmiona złudzeniami traci siłę.

 

Jest jeszcze nadzieja, że znajdzie dłoń, z której zechce jeść.

Jest jeszcze nadzieja, że wykopana studnia napełni się wodą.

 

Nie musiałaby wtedy spijać porannej rosy z wątłych źdźbeł traw.

[Gość]

Pluszowa,

 

moje sny kradnie nocna mara

złodziejka snów

nad ranem w blasku księżyca

uwozi je na spienionym koniu

 

kiedyś wrócą do mnie wszystkie

na jawie

w szalonym danse macabre

[Kalebx3 Gorliwy]

Alchemik.

 

Na bezpiecznym pokładzie łóżka,

niesiony żaglem prześcieradeł,

zdobywa nowy ląd - wonną, słoneczną wyspę,

jej nagie i odkryte Łono , jak wyspę nową

wdziera się w nią gwałtem , na oślep swym żaglem ,

byleby tylko poczuć ciepło i rozkosz

a potem zostawić swój ślad , na jej skropionym nasieniem prawdy

na łonie ,,,

Nie miał dotąd takich snów,

ale zawsze go korek śwędział , co by tu gdzieś popłynąć

bo coś tak pięknego nie śniło się nawet fizjologom

Pluszowa , ja to bym tak to ujął

[Gość]

Nicholas1981, piekielnie mocne.

Kalebx3, interpretacja pozostaje po stronie odbiorcy dzieła...

Edytowane 25 Stycznia 2015 przez Gość

[Kosmaty]

tharmsala

 

Dni ciepłych nut

Zastygłe

Wpatrzony w dwa słowa

Zatapiam sen rubinowej muszli skra

Melanż nadchodzącej nocy

Styczniowej pory złudzenia

Szklisty wiatr dusi oddechy cieni

Krwi słód zatacza raz po raz koła

Dymu ulotny szept

Sprostowanie nocy deszczu gwiazd kołatanie

Serca mego lico zimne

Skurcz samotności

Topie dłonie w nicości

Zgryzione wargi

Szloch miotany burzą łez

Zapadam w niebyt

Trwam bezduszny

Ciężki

Umieram w sobie sam

opuszczony

[Gość]

Kosmaty, przytulaski, żeby Ci nie było smutno

[Kosmaty]

Dziękuję Pluszowa

[Gość]

 

W subtelni serca, w samotni umysłu kołacze nadzieja.

Gdyby ją podkarmić, wyrosłaby na przystojną radość.

 

Wspaniałe. Takie... Czyste, przejrzyste. Ze światłem.

[Kosmaty]

EPITAFIUM

 

W płomyk róży czerwień zaklęte korytarze wspomnień

Łagodny ton nocy

Tchnienie aniołów złowróżbnych

Gaśnie i oplata ramionami wspomnień tęsknoty

Las cierń

Zapada znów głębie gwiazd serca niepokorność

Frasobliwe gąszcze duszy

Ciernie

Nicość sznuruje trzewia

Zapada noc

W kryształowe łzy kropel niepomierne

Błagania losu

Niespełnione marzenia w topieli bagien

Na Samo dno rozpaczy

Cicho szeptać przez łzy

Choć nie ma ratunku

Kropli jednej

Zasnąć rozpłynąć się …w łagodność

Nieistnienia-zrzucić płaszcz bólu i zatonąć

W nicości na zawsze

W Białych Wieżach tęsknoty dalekie marzenia

Złotych pereł niemożliwego

Absurd doskonały

W mej duszy rozszalały

W gwiazd uśmiechu błysk oka

Ponad nicość

Oczu gwiezdność płomyczków

Iskier niespętanych

W twych tchnieniach rozkoszy

Rytm oceanu

Falujące ciał dreszcze

Dzikość oczu zmrużonych komnaty

Tajemnica głębi spazm wygięty łuk Eriatosa

Unosi się i koi to znów w dół zatapia

Delikatność wyczucia wzajemny taniec

Pulsarów gwiazd podwójnych

Spleciona ramiona

Wyczucie siebie w sobie nawzajem

W orgazm ciał duszy w ducha rozbłysk

Nieznany

Co ponad myśl porwie

Roztańczone serca bezwiednie

Niczym nieograniczone

Niczym niezatopione

Pląsy kropel rosy na jaśminowych brzozach

Listków kwietniowych delikatność

W TOBIE I Z TOBĄ

MIŁA MOJA

WIECZNIE SIĘ STAJĄCA

WSZĘDZIE ODNAJDYWANA

ODWIECZNIE NIEPOZNANA

 

Gdzie

jesteś

miła…?

[Gość]

Zatrzepotała jak delikatny motyl

muśnięty podmuchem wiatru.

Pragnie jeść z twojej ręki

i usnąć w kołysce dłoni.

 

Różane płatki skuliły się w delikatny kwiat.