Nic do stracenia (Walka z fobią społeczną, nerwicą, depresją

[sqnik8]

Przeczytałem twoje zwierzenia dokładnie ii powiem ci jedno nie otworzysz się na innych ludzi jeśli nie nie otworzysz się na rodziców.

[Gość]

Moi kochani, dawno nie wypowiadałem się w tym wątku. Było to spowodowane głównie moim lenistwem oraz tym, że zwyczajnie nic przełomowego od wcześniejszych wpisów w moim szarym, neurotycznym życiu nie wydarzyło się w kwestii pokonania fobii społecznej/nerwicy czy tej dziwnej 'depresji'. Jednak w tym czasie nie próżnowałem i udzielałem się czasem w innych tematach na tym forum. Właśnie tam można poczytać moje wypociny, mam na myśli głównie 2 wątk: jeden o fobii społecznej, a drugi o osobowości unikającej/lękliwej. Pragnę Wam zakomunikować, że w nadchodzącym tygodniu mam zaplanowaną poważną wizytę, tak, tak, odwiedzam w końcu psychiatrę. Uznałem, że samemu nie jestem w stanie poczynić znaczących postępów i potrzebuję wsparcia farmakologicznego. Jestem dobrej myśli i mam gigantyczne oczekiwania. Niniejszym wpisem ostatecznie zamykam ten wątek i zastrzegam, że nie będę się w nim więcej udzielał. Proszę uszanować moją wolę i się tutaj więcej nie wpisywać. 'Petentów' zapraszam na pw. Pozdrawiam, monooso.