Nie radze sobie sama ze sobą / z emocjami

[ljljaaa]

Zle mi, nie wiem co mam robić, nie radze sobie ze sobą, ze swoim życiem i emocjami.. od wielu lat, a mam dopiero 21, jest cos ze mna nie tak. Byłam u kilku psychiatrów, psychologów, miałam rózne diagnozy - od depresji, zaburzenia okresu dojrzewania, nerwicy i dda... Niby mam teraz terapie (ale co to za terapia co 2 tyg., gdzie nawet bede miała 2miesięczna przerwe - nfz...) Nie chce mi sie życ, nie wiem co mam robić... potrzebuje pomocy, chcialabym byc szczesliwa i funkcjonować normalnie.

[Gość]

A prywatnie ciężko by było coś załatwić?

I z czym konkretnie sobie nie radzisz?

[ljljaaa]

Nie chce prywatnie, ale czasami mysle, ze nie ma innej opcji..

 

Z czym? nie potrafie znalezc pracy i ogolnie podjac jakis kroków, zalatwic sobie praktyk... a to siedzenie w domu zle na mnie działa (jak chyba na kazdego).

Ciezko mi z podjeciem decyzji, nawet takich, ktore powinny byc teoretycznie przyjemne (kupienie sobie czeogś)

Nie radze sobie z emocjami, duzo we mnie zlosci smutku, dusze sie, bo nie potrafie tez do konca tego wyrazac:(

[Gość]

A skąd ta niechęć?

 

Czasem się trzeba po prostu przemóc i coś zrobić bez względu na otaczające emocje. Bo inaczej będzie się wciąż w tym tkwiło.

A jakieś są powodu tego smutku?

[ljljaaa]

Caly czas probuje... robię szkołe weekendowo, podeszłam nawet do egzaminu co uwazam za mój sukces (nie chodzi o nauke, ale o samo zmierzenie sie ze stresem)

a niechęć do czego?

[Gość]

Do prywatnego leczenia.

Małymi kroczkami można więcej zdziałać, tylko trzeba konsekwentnie trzymać tego.

[ljljaaa]

Miałam wyrzuty sumienia ze tyle kasy szło na terapie (juz taka odbywałam) a ona mogla sie ciagnac jeszcze przez kilka lat

[Gość]

Ale to zazwyczaj trwa długo. A kasy chyba nie szkoda na zdrowie. W każdym razie uważaj, że się tak marnuje.

[fiskar]

Czy jesteś pod opieką lekarza psychiatry? Czy oprócz terapii leczysz się farmakologicznie? Piszesz, że diagnozy które stawiano były różne. W takim razie spróbuj znaleźć jakiegoś bardziej kompetentnego psychiatrę (najlepiej prywatnie), który pozna objawy, dokona dobrej diagnozy i podejmie decyzję o sposobie leczenia

[ljljaaa]

Byłam u psychiatry jakiś czas temu, aby mnie zdiagnozowali, ostatnio powiedzieli mi że mam dda.

U "dobrego" (wg innych) psychiatry byłam kilka lat temu (prywatnie) To on stwierdził u mnie wlasnie zaburzenia okresu dojrzewania, strasznie sie u niego czułam.

 

Mi nie zalezy na lekach, sama sie troche przed nimi bronie bo wiem, ze moje problemy wynikaja z nieumiejetnosci poukladania sobie wszystkich spraw w głowie:( Tylko jak na NFZ dostać sie na terapie, która zaczełabym od teraz i byłaby porządnie prowadzona? Zebym poczuła sie bezpiecznie i czuła ze cos w tym kierunku robie.... stoje w miejscu juz kilka dobrych lat, czas ucieka mi miedzy palcami:(

[essprit]

To pozostaje Ci albo znaleźć pracę żeby mieć pieniądze na terapię (taki motywator ) albo iść na oddział dzienny psychoterapeutyczny (lub całodobowy).