Optymistyczne wątki

[Zmęczona]

Cześć . Ostatnio moje dni były dość zabiegane ... i nie miałam czasu na rozmyslania ,wychdzilam ,spotykalam sie z przyjaciolmi itd.. i w sumie przezwyczajam sie na nowo do tego zeby wyjsc ,gdzies ,pojsc do kogos ,pogadac z kims dłuzej ... musze Wam powiedziec ,że pomaga mi to ,kiedy nie jestem samotna i przebywam z kims mam mniej natretnych mysli ,jest mi lzej ,polecam Wam przebywanie z osobami ktore lubicie itd. mi to naprawde pomaga ,najlepszym lekarstwem moim zdaniem jest przebywanie z dobrymi ludzmi Naprawde mialam ciezkie momenty ,nieraz nie chcialam wychodzic gdzies ,ale wtedy mowilam sobie ze poprostu musze gdzies pojsc ,stawialam sie przed faktem jakby dokonanym - wychodze i juz :) i wychodzilam ,czuje ze jest coraz lepiej ...

a Wy jak sobie radzicie?

[minako89]

ja sobie niestety nie radze ostatnie moje spotkanie z kimkolwiek to byly urodziny kolegi 17.02 w szkole na przerwie siadalm sobie jakos tak mimowolnie sama obserwuje milecze.. nie mam ochoty sie do nikogo odzywac na forum pisze chyba tylko dlatego że nie musze otwierać ust

 

btw smutam znowu mam atak bólu brzuszka eh

[sredniowieczna_panna]

bardzo pomogła mi książka, którą kiedys przeczytałam: "Całując klamki" Terry Hesser Spencer. Dzięki niej w ogóle dowiedziałam się, czym jest NN i potrafiłam sama sobie zdiagnozować oraz radzić sobie. To było w gimn, kiedy dłuzszy czas miałam lekkie objawy NN (sprawdzanie gazu, bluznierstwa na tematy religijne oraz stukanie w drzwi lub deptanie ziemi, kiedy sie pojawiły), potem to samo znikło.

 

W, ze tak powiem, drugiej fazie (trwającej od listopada '06, teraz wygaszonej - chyba), duzo latwiej od czasu, kiedy porozmawiałam o tym z moim chlopakiem... balam sie tej rozmowy, ze nie bedzie rozumial, ze zbagatelizuje, ze wysmieje, ze bedzie meczaco wypytywał, ze bedzie zle... a on po prostu wzial mnie w ramiona i dal mi sie normalnie wygadac... kiedy sie zacinalam, bo sie wstydzilam o czyms mowic, to czekal cierpliwie, az przelamie wstyd... nie mowil nic, dopoki to nie bylo konieczne i to bylo dla mnie bardzo pomocne

 

wspiera mnie caly czas, powiedzial, ze kiedy w koncu zdecyduje sie gdzies z tym isc (w sensie, do psycha), to pojdziemy razem

 

on ogolnie nie mowi "wyleczysz to", a "wyleczymy to" :)

 

to cudownie nie byc z tym sama:)

[Zmęczona]

Może ktoś napisze tu coś opymistycznego ? : ) Słońce świeci ( ptaki chyba śpiewają ) niebo jasne ,cieplutko (Trochę za bardzo ) można wyjść i złapać trochę świeżego oddechu : )

[Mona75]

Samo to, że chce nam się pisać na tym forum, to duży krok do przodu i to jest optymistyczna nadzieja

[anusia]

Jestem bardzo optymistycznie nastawiona dzisiaj do Świata, to co że w życiu nic mi się nie udaje, że mam problemy, że cały czas siedzę w domu. To się wytnie, jestem szczęśliwa bo żyję i czekam na poprawę swojego losu. Optymistycznie: To już nie długo

[anonim]

Coś optymistycznego? Niedługo wakacje i będzie wolne od szkoły :)

Moje podejście do świata jest zupełnie inne niż parę miesięcy temu, wróciłem do zdrowia, robie to co lubię i staram się coś w tym osiągnąć czuje się zaszczycony tym, że kilku znajomych z klubu namawiało mnie do występu w zawodach, co prawda w lekkim kontakcie, ale to zawsze coś :) Byłem nikim, ale uwierzyłem, że jeśli będe czegoś bardzo chciał i ciężko na to pracował to sukces w końcu przyjdzie i pokaże, że mnie też stać na coś wielkiego. A gdy mam doła to powtarzam sobie w myślach zdania z mojego podpisu i staram się walczyć z przeciwnościami losu.

Zapamiętajcie sobie "Live is brutal" ale nie popuszczajcie, bo jeśli będziecie czegoś naprawdę chcieli i ciężko na to pracowali to osiągniecie to!

[IceMan]

Coś optymistycznego? Niedługo wakacje i będzie wolne od szkoły :)

Coś bardziej optymistycznego - już są wakacje (powiedział maturzysta)

[Mona75]

Ja właśnie jestem w szoku (bardzo optymistycznym): moja terapia zaczyna przynosić efekty