Egotyzm - czy to jest wkurzające?

[black swan]

Słownik wyrazów obcych: nadmierne zajmowanie się sobą, połączone ze skłonnością do kierowania uwagi otoczenia na swą osobę: Krytyk uważał, że wielu poetów, zwłaszcza autorów wierszy refleksyjnych, cechuje pewna doza egotyzmu, żyją zagłębieni w sobie, zaś ich sztuka polega na skupianiu uwagi ludzi na sobie i świecie swoich doznań.

 

Słownik języka polskiego: skłonność do skupiania na sobie uwagi otoczenia, myślenie tylko o sobie.

 

Encyklopedia WIEM: Egotyzm, w sensie ogólnym to tendencja do nadmiernego zajmowania się własną osobą, rozmyślanie nad sobą, nieustanne kierowanie uwagi na siebie. W etyce - skłonność do samodoskonalenia się przyjęta jako naczelna zasada postępowania. W filozofii współczesnej egotyzm traktowany bywa jako realizacja zasady autoanalizy - analizy samego siebie w celu pogłębienia doznań. Twórcą tego terminu jest francuski pisarz H. Beyle (znany jako Stendhal).

 

Portal psychologiczny: Pod tym pojęciem rozumiemy tendencję do nadmiernego zajmowania się własną osobą, ciągłego rozmyślania nad własnymi przeżyciami, zacieśniania zainteresowań do spraw czysto osobistych. W dużym nasileniu występuje w zaburzeniach psychicznych okresu przedstarczego. Termin zbliżony swym znaczeniem do egoizmu i egocentryzmu.

 

Wikipedia: Egotyzm (łac. ego – ja) – przesadne kierowanie zarówno własnej, jak i cudzej uwagi na siebie samego, nieustanne myślenie o sobie i nadmierne zajmowanie się własną osobą (niezależnie od tego, czy jest ono pozytywne, czy negatywne) przy jednoczesnym zajmowaniu swoją osobą całego otoczenia.

 

EGOTYSTA VS EGOCENTRYK

POPRAWNIE: Egotysta – osoba przesadnie skupiająca własną i innych uwagę na sobie i swoich uczuciach (niezależnie czy są one pozytywne czy negatywne); egocentryk – osoba traktująca siebie jako środek wszystkiego, ujmująca rzeczywistość w sposób skrajnie subiektywny, inaczej “pępek świata”.

BŁĘDNIE: Stosowanie określeń wymiennie lub odwrotnie.

DLACZEGO TAK?: Oba wyrazy wywodzą się z łacińskiego ego – ja; różnica polega na tym, że egocentryk stawia siebie, zgodnie z nazwą, w centrum wszelkich wydarzeń, tak jak gdyby od jego osoby wszystko było uzależnione; egotysta z kolei nie ma takich zapędów, jednak wciąż jego uwaga skupiona jest na nim samym, wciągając w dyskusje o własnych uczuciach, przeżyciach etc. całe otoczenie.

 

Wydaje mi się, że charakteryzuje mnie dość mocny egotyzm. Zauważyłam, że skupiam się tylko na sobie, a minimalnie na innych i do tego chcę, aby inni skupiali się także na mnie. Przeważnie nieświadomie chcę aby inni byli pochłonięci moimi problemami tak jak ja. Zauważyłam, że inni są mi potrzebni do celów takich jak potrzeba bycia akceptowaną i docenianą, lubianą. Nie jestem nastawiona za bardzo na lubienie innych, jakoś wcześniej tego nie dostrzegłam, tylko na to aby inni mnie lubili. Z czego to może wynikać? Może dlatego zawsze wydaje mi się, że ludzie niechętnie ze mną rozmawiają, nie są skorzy do nawiązywania ze mną relacji? Może dlatego mam zawsze takie wrażenie, że ludzie się ode mnie odsuwają? Bo za bardzo się skupiam na sobie, a za mało na nich? Na pewno nie jestem egocentryczką (def. "wydaje się mu, że świat kręci się wokół niego, że jest osobą wyjątkowo ważną, i tym mniejsza jest możliwość wczuwania się w cudze sytuacje, poglądy itp"), ale nie wiem czy jestem egoistką ("egoizm w psychologii – pojęcie, które zakłada, że działania jednostki są motywowane wyłącznie jej własnym interesem"; "Egoizm (łac. ego - ja) – nadmierna albo wyłączna miłość do samego siebie."), bo czy miłość do siebie nie kłóci się z niskim poczuciem własnej wartości? Znowu skupiam się za bardzo na sobie, ale męczą mnie te pojęcia egotyzmu i egoizmu. Co myślicie?

[vifi]

Chyba to słowo by lepiej do mnie pasowało. Szkoda że chyba niewiele osób rozumie tą różnicę. Chociaż może egotyzm ma w sobie coś z egoizmu. Sam nie wiem.

[black swan]

Lepiej od którego słowa: egocentryk czy egoista? Bo egocentryk to w ogóle jest zupełnie co innego, ale egoizm to już jest bardziej zbliżona rzecz. Tylko jak ma się egoizm do poczucia własnej wartości i miłości do siebie? I gdzie kończy się zdrowy egoizm a zaczyna ten niezdrowy?

[vifi]

Mi się wydaje że egoizm jest tam gdzie ktoś przygniata drugiego człowieka tam gdzie idzie po własne dobro, nie przyznaje mu takich samych praw.

To że ktoś jest jakiś poraniony, to wtedy jest dosyć naturalne że zajmuje się sobą i ciężko o przestrzeń dla drugiego człowieka. Osobie ze złamaną nogą raczej nie zarzuca się że jest egoistą, za to osobie w depresji czy nerwicy już bywa że tak. Może byłoby dla wielu chorych wskazane jakieś zwrócenie uwagi na innych i załapanie kontaktu, ale nie doszukiwałbym się tam postaw charakteryzujących egocentryków typu:

http://demotywatory.pl/898679/Piramida-spoleczna

[black swan]

Haha, dobra ta piramida, rzeczywiście wielu ludzi ma chyba taką postawę. Ja sama kiedyś tak myślałam dopóki trochę wydoroślałam.