Wiara czyni cuda

[nvm]

Cześć wszystkim. Chciałam się podpiąć pod temat i zapytać się, czy wierzycie w kreowanie rzeczywistości/swoje przyszłości poprzez wyobrażanie sobie jej? Czy to może działać?

Gdy wyobrażasz sobie coś, przecierasz ścieżki w mózgu i później łatwiej jest Ci pewne rzeczy zrealizować...albo widzisz, że jednak nie chcesz...

 

Ja na przykład byłem w traumatycznym związku. Nie wyobrażałem sobie jednak jego końca. W pewnym momencie jednak wykonałem takie ćwiczenie myslowe i sobie dalsze życie po zakończeniu związku wyobraziłem. Dzięki temu nie żyłem już w tak silnym lęku przed jej utratą.

[nvm]

Jasne, jak chce pomóc, to nie mam nic przeciwko

 

[nvm]

Jak widzę takie teksty Z KAPITALIKAMI, to czyta je u mnie wewnętrzny agresywny i natarczywy lektor...

MÓWIĘ JAK JEST I MASZ SIĘ PODPORZĄDKOWAĆ.

Woda na młyn nerwicy, jak nic. Ryk lwa.

Edytowane 9 Lipca 2018 przez nvm

[Gość]

@Droga Prawda Życie nad papieżem są żydzi, piramida tego nie uwzględniła. 

 

 

 

Zdjęcie znalezione gdzieś w internecie, czarne czapki niech całują białą, a nie na odwrót 

[nvm]

Godzinę temu, Liber8 napisał:

nad papieżem są żydzi, piramida tego nie uwzględniła. 

A nad Żydami Reptilianie!

Edytowane 17 Sierpnia 2018 przez nvm

[wiejskifilozof]

Troll Dominik grasuje

[Gość]

W dniu 17.08.2018 o 20:27, nvm napisał:

A nad Żydami Reptilianie!

 

A nad Reptilianami Soros 

 

[nvm]

Tak czy inaczej - @Droga Prawda Życie poruszył ciekawą kwestię. Osobiście unikałbym jednak w miarę możliwości negatywnych emocji. Pokój i Dobro! 

[nvm]

@Droga Prawda Życie

"NIKOLAICI to byli i są ludzie, którzy wbrew nauce Zbawiciela i apostołów mają duchową władzę nad innymi wierzącymi. "

Ej, ale wikipedia podaje inaczej: "Nikolaici – chrześcijańska herezja gnostycka z I wieku głosząca nieskrępowaną swobodę obyczajów. Wspomniana w dwóch wersetach drugiego rozdziału Apokalipsy św. Jana, ostatniej księgi Nowego Testamentu."

https://pl.wikipedia.org/wiki/Nikolaici

Edytowane 21 Sierpnia 2018 przez nvm

[nvm]

22 godziny temu, Droga Prawda Życie napisał:

wikipedia w wielu rzeczach nie mówi prawdy i taj jest bardzo często w odniesieniu do JEZUSA PANA i BOGA oraz jedynie natchnionej Biblii

Ok, ale na jakich źródłach Ty się oparłeś przedstawiając defnicję nikolaitów?

[Abigail_1Sm25]

Bardzo, bardzo niewiele wiemy o nikolaitach, jest mało źródeł na ten temat (pytałam księdza). To była herezja z czasów Apokalipsy i dość szybko musiała wyparować, skoro mało źródeł się ostało.

[nvm]

W dniu 14.09.2018 o 10:35, Droga Prawda Życie napisał:

zamiast pytać księdza polecam pytać NIEOMYLNEGO JEZUSA - NAUCZYCIELA.

Tak się składa, że akurat Abigail_1Sm25 ma osobisty kontakt z Jezusem, a przynajmniej tak twierdzi 

W dniu 14.09.2018 o 10:35, Droga Prawda Życie napisał:

Nikolaici to byli i są ludzie którzy mają duchową władzę nad innymi wierzącymi.

Czy mógłbyś podać źródło, na podstawie którego twierdzisz, że taka jest właśnie definicja nikolaitów?

W dniu 14.09.2018 o 10:35, Droga Prawda Życie napisał:

A tak nie powinno być. Np papieski system jest przykładek nikolaityzmu.

Mnie też to razi i boli (chociaż papieża Franciszka to akurat nawet lubię). Nie wiem co to nikolaityzm, ale dla mnie takie zjawisko to jest po prostu feudalizm. Wiesz, zamiast mówić o nikolaitach można by moim zdaniem po prostu przytoczyć ten fragment:

"24 Gdy dziesięciu [pozostałych] to usłyszało, oburzyli się na tych dwóch braci. 25 A Jezus przywołał ich do siebie i rzekł: «Wiecie, że władcy narodów uciskają je, a wielcy dają im odczuć swą władzę. 26 Nie tak będzie u was. Lecz kto by między wami chciał stać się wielkim, niech będzie waszym sługą. 27 A kto by chciał być pierwszym między wami, niech będzie niewolnikiem waszym, 28 na wzór Syna Człowieczego, który nie przyszedł, aby Mu służono, lecz aby służyć i dać swoje życie na okup za wielu». " ( Mt 20,24-28)

[Elme]

Coraz bardziej się wkręcam. Co prawda nie chodzę w każdą niedzielę do kościoła, ale czuję, że moja wiara jest silniejsza niż kiedykolwiek. Daje mi naprawdę wiele siły, ale też napędza lęki.

[nvm]

Ostatnio 3 razy z rzędu byłem na mszy w Kościele Polskokatolickim. Ostatnio ksiądz zaprosił wiernych na tort i kawę.

Dzisiaj nie byłem, bo w nocy byłem aktywny i później wolałem się wyspać.

[alicja_z_krainy_czarów]

Tak w sumie szkoda, że ten wątek jest zaśmiecony religijnym spamem i dyskusjami o istnieniu - nieistnieniu Boga. 

Ja tak sobie pomyślałam, że w sumie było mi lepiej, kiedy wierzyłam. Niekoniecznie nawet w samego Boga, ale jak interesowałam się prawem przyciągania - w sumie nadal się interesuję, nawet jeśli dla kogoś to ma być śmieszne - to też było mi lepiej. Sądzę, że człowiek - a wypowiadam się za siebie - potrzebuje jakiejś duchowości. Z punktu widzenia biologicznego, antropologicznego ta duchowość wydaje mi się sensowna. Nie mówię, że to ma być forma zinstytucjonalizowanej religii. Jak straciłam wiarę, to straciłam jakoś trochę sens życia. Nie potrafię jej odnaleźć na 100%. 

Jakiś czas temu byłam w kościele, akurat odebrać babcię, nie na mszy. Poczułam dziwną emocję, której dawno nie czułam. Dla mnie same rozważania, czy coś istnieje, czy nie, nie mają sensu. To nie jest sfera dysputy intelektualnej. Tego "czucia" nie da się opisać - ktoś to określi złudą, psikusami umysłu. Jednak ja tego czucia już nie mam tak dogłębnie jak kiedyś. Raz poczułam, ale zazwyczaj kościół to już tylko dla mnie budynek. A wszelkie dyskusje opierają się właśnie na tym. Pytałam się wielokrotnie, różnych osób - dlaczego wierzą? I to nie były jakieś argumenty na miarę Alberta Einsteina. To było coś prostego, trudnego do opisania słowami - jak ktoś mi powiedział, że wykonuje jakąś pracę, patrzy na swoje ręce i "czuje" tego Boga. Ktoś, kto nigdy czegoś takiego nie doświadczył, uśmiechnie się z politowaniem, ale... Kim my jesteśmy, żeby oceniać drugą osobę? Dlaczego w XXI wieku uważamy, że pozjadaliśmy wszystkie rozumy i mamy prawo mówić z całą pewnością, że coś jest, a czegoś nie ma? Skoro Bóg jest jak krasnoludek, to dlaczego nikt nie prowadzi długich rozmów o istnieniu krasnoludków? Niektórzy ludzie będą mi się zawsze kojarzyć z mędrcem z "Romantyczności" Mickiewicza. 

Nie wiem, chyba w kolejnym roku chcę jakoś odkryć jakąś duchowość. Raczej już niestety nie po drodze mi z katolicyzmem, ale chciałabym, żeby moje życie miało trochę tej refleksji. I uważam, że owszem, wiara czyni cuda  - choć czasami to jest po prostu cud wewnętrzny. 

[Katia85]

Ja jestem osobą wierzaca i mnie bardzo pomaga taka wiara w Boga. Gdy mam gonitwe myśli i czuje że się zaraz rozsypie to pomaga mi się uspokoić modlitwa. Świadomość że jestem stworzona do radości. I sobie to tak tłumaczę że wszystko co dobre jest ciepłe, spokojne A chaos jest zły. Wtedy uwalniam powoli mój umysł. Można to nazwać medytacja jak się chce jednak dla mnie jest to modlitwa . Taka prosta i akceptacja swojej ułomności jako człowieka. Wtedy naprawdę wbrew wszystkiemu wraca spokój do mojej głowy i logiczne konstruktywne myślenie. To takie proste że aż niewiarygodne 

[Liberty]

1. Dziękuję Alicji z Krainy Czarów i Katii85 za przywrócenie dyskusji na właściwe tory. Pozdrawiam Was dziewczyny i trwajcie w cudzie wiary.  Katia, bo Prawda jest prosta i w życiu najlepiej chodzić prostymi ścieżkami, nie kombinować i nie komplikować:) Alicjo z Krainy Czarów, myślę że jesteś na dobrej drodze, tak trzymaj, a może wejdź na następny raz do kościoła na mszę św.? Też nie czuję się na 100% związana z żadną religią, ale ja czasem tego potrzebuję i mi to pomaga. Albo spróbuj sama w ciszy i skupieniu porozmawiać z Bogiem swoimi słowami, powiedz wszystko co Ci leży na sercu jak Ojcu albo Najlepszemu Przyjacielowi. Masz niezwykle ciekawe postanowienie noworoczne :) Życzę Ci żebyś odnalazła wiarę i sens życia. Trzymaj się ciepło!

[Ajwen]

Wiara czyni cuda z ludzką wyobraźnią...to owa wyobraźnia sprawia, że jeszcze można wierzyć w to, że wszystko się ułoży...Ja wierzę, że matka moich dzieci jeszcze się opamięta i zobaczy, że dzieci cierpią okrutnie tak jak Ja, że nie możemy spędzać czasu razem...wierzę, że jeszcze przed sprawą w sądzie będę mógł zobaczyć dzieci i pójść z nimi do parku ulepić bałwana i pobiegać wśród drzew...po prostu spędzić z nimi czas.

[Gość liptint]

św. Dymfna jest patronką chorych psychicznie - często  modlę się o jej wstawiennictwo. Tu można sobie poczytać jeśli ktoś jest zainteresowany:

http://swdymfna.blogspot.com/2018/01/trzy-modlitwy-do-sw-dymfny.html

[wiejskifilozof]

Nie znam 

[take]

Jakiś czas temu czytałem o tej świętej dziewicy. Byłem w Częstochowie i znalazłem o niej książeczkę. Możliwe, że odmawiałem jakieś modlitwy z niej.

[Jurecki]

Niech mnie uleczy to w nią uwierzę że ma moce nadprzyrodzone. A swoją drogą nie źle wygląda:)

[Gość liptint]

[Gość]

Ja tam stawiam na świętych jak Charbel lub Rafka - lecz tylko modlitwy do nich!. Mam taką książkę "Cuda św. Charbela" gdzie są świadectwa ludzi z Rosji i Libanu, którzy przykładali sobie obrazki z tym świętym, do chorych miejsc i niby doznawali uzdrowienia Do książki jest dołączony mały obrazek.

Z Libanu można nawet otrzymać za darmo relikwie tego świętego np. watę nasączoną olejem z grobu. Dla mnie to już jednak trochę pod magię podchodzi... i nie odważyłbym się smarować takim olejem.

Inna, ciekawostka, którą podam, to w Libanie ludzie piją ziemię z grobu św. Rafki rozrobioną z wodą i podobno, działa to cuda. Dla mnie to też, już radykalny krok...

 

 

Edytowane 27 Stycznia 2019 przez Gość

[mirelle]

Czy też tak macie, że jak w coś bardzo wierzycie to rzadko się to spełnia, a w przypadku braku wiary i sceptycyzmu o wiele częściej się coś spełnia???...