Czy to są objawy nerwicy?-WĄTEK ZBIORCZY

[Akuratna]

Dzień dobry,

 

przychodzę do Was bo najprawdopodobniej i mnie dopadła nerwica lękowa. To niepotwierdzone, jestem na początku drogi.

Chciałabym poznać Waszą opinię.

 

Zacznę naprawdę od początku.

 

Jestem DDA. Tato pił. Nigdy nie krzywdzono mnie seksualnie, ani fizycznie. Ciągle były awantury. Niemal całe życie od 4 roku życia do 25 (teraz mam 31)

Boję się krzyków, słysząc je od razu wybucham płaczem, nie kontroluję tego. Automatycznie czuję się gorsza, a moje życie w chwili staje sie bezsensem. Mija po chwili.

 

Całe życie byłam i jestem bardzo emocjonalna, empatyczna. Potrzebuję akceptacji, czułości itp.

 

Przejmowalam się ocenami, egzaminami, pracą. Dodatkowo jestem niepełnosprawna więc niektóre rzeczy szły trudniej niż normalnie. W wieku 21 lat zostałam porzucona przez faceta. Odchorowałam to bardzo. 4 lata totalnego zapuszczenia się, braku chęci do życia, myśli samobójczych.

 

Potem pojawił się obecny narzeczony i mi przeszło. Jesteśmy razem 6 lat, 5 lat mieszkamy razem. Za pół roku ślub. Jest cudownie. Z jego strony nie spotykają mnie żadne nieprzyjemnosci prócz zwykłych związkowych nieporozumień. Nic nadzwyczajnego. Jego mama jednak od kiedy się o mnie dowiedziała nie daje spokoju, 5,5 roku gnębienia - nie będę się rozpisywać - nie akceptuje mojego wózka i robi wiele aby to rozwalić. Przezywamy to oboje - ja i on.

Dodatkowo w lutym umarł mój tato. Przeżyłam to. Pomimo jego alkoholizmu kochałam go i nawet nie zdążyłam się pożegnać.

Mama prawie 70 lat choruje, czeka ja kilka operacji.

Narzeczony chory kręgosłup, ostatnio pogotowie szpital, podejrzenie guza mózgu, ale to na szczęście tylko uszkodzenie błędnika od wirusa. Ale strach był

Prócz nich mam tylko brata, jest za granicą, ale on też już po 50 tce.

Ja choruje na kilka rzeczy - niestrasznych - prócz wrodzonego zaniku mięsni mam insulinooporność, PCOS, biorę lek na zwolnienie akcji serca, we wrześniu przeszłam wycięcie pęcherzyka żółciowego.

Praca stresuje mnie od czasu do czasu.

No i od jakiś 2 miesięcy ciągle żyję w lęku. Boję się o siebie, swoje życie, ciągle mnie coś boli. Wmówiłam sobie guza mózgu. Okulista i neurolog wykluczyli (choć neurolog nie zrobił badań). Po tych wizytach chwilę było lepiej. Teraz wraca. Codzienie wymyślam nowe choroby sobie i rodzinie. Jak tylko coś ich boli wymyślam że zaraz umrą. Nawet swoim psom wymyślam choroby jak szybciej oddychają na przykład. Nasłuchuję w nocy czy narzeczony żyje, czy mama żyje - słucham dźwięków oddechu czy ruchu z drugiego pokoju (sick).

Czasami wraca sprawa tamtego porzucenia - boję się że to się powtórzy, chociaż nie ma powodów bo narzeczony bardzo mnie kocha i moja głowa chociaż o tym wie, to i tak pisze dziwne scenariusze. Codziennie czytam net o objawach chorób. Codziennie jest mi coś innego i to bardzo poważnego. A potem sama się z tego śmieję... a potem znowu wraca.

Czuję się zmęczona, smutna, do tego mam objawy somatyczne i to całkiem bez sensu - jak np pulsowanie płatka ucha, albo drętwienie j ednego palca przy ucisku

Ktoś to zna? To może być nerwica?

[username7]

Witam! wna poniższej stronie jest opisany wpływ pozytywny magnesów na rózne zaburzenia www.zdrowemagnesy.pl może komuś się przyda. Ale pamiętajcie wszystko jest w waszych głowach cała psychika i to My ją sterujemy

[konradwinogradow]

Na początku chciałbym przywitać się z wszystkimi użytkownikami forum gdyż jestem tu nowy - dzień dobry :)

 

Mam 21 lat i dość poważny problem ze swoim zdrowiem od prawie roku. Zacznę od tego, że już jako dziecko miałem dziwne niewyjaśnione duszności od czasu do czasu. Rodzice zabrali mnie z tym do lekarza i nie odkryli przyczyny. Z czasem mi przeszło więc nie przejmowałem się tym więcej. Gdy miałem 19 lat u jednego z moich bliskich zdiagnozowano raka płuc z przerzutami do mózgu - wtedy te duszności powróciły i w niektóre dni nasilały się do tego stopnia, że wydawało mi się że zaraz stracę przytomność. Poszedłem do lekarza rodzinnego który odesłał mnie do psychiatry - dostałem recepte na SSRI którą wyrzuciłem do kosza, bo naczytałem się sporo negatywnych opinii o lekach z tej grupy, a oprócz tego psychiatra nie wydawał się być zainteresowany moim problemem i czułem że przepisał mi byle co żebym jak najszybciej się od niego odczepił. Duszności po tej wizycie o dziwo ustały na dobre.

 

No ale problemy zaczęły się ponownie rok temu, tylko że tym razem nie były to duszności, a denerwujące bóle głowy które doprowadzają mnie do szaleństwa. Zaczęło się od tego, że występowały co 2-3 dni, a po 2 tygodniach występowały już codziennie. Nie jest to typowy ból jaki doświadcza każdy człowiek raz na jakiś czas, to jest delikatny ucisk, zupełnie jakbym miał jakieś ciśnienie w głowie. Pojawia się głównie po prawej stronie głowy, ale czasami także po lewej, a ostatnio ten ucisk czuje za gałkami ocznymi - raz za lewą, raz za prawą, czasami za obiema. Ból pojawia się zaraz po przebudzeniu i stopniowo nasila się aż do końca dnia, chociaż nie jest to regułą. Czasami np. boli mnie przez 2 godziny po przebudzeniu - przestaje, i na wieczór znów boli. Gdy to wszystko się zaczeło, odrazu pomyślałem że to może być rak mózgu, bo przecież codzienny ból głowy nie jest normalny. Zacząłem czytać w internecie liste objawów raka mózgu i wśród najczęstszych objawów są nudności i bóle głowy. Ja nudności nie miałem, ale zacząłem cały czas o tym myśleć czy aby na pewno ich nie mam i wiecie co? Zacząłem je mieć. Wtedy totalnie wpadłem w panike, wiedziałem że moje dni są policzone. Zacząłem jeść alprazolam (Xanax) aby się uspokoić i jakoś o tym zapomniałem i nudności przeszły same z siebie. Od tamtej pory nie miałem już ich ani razu.

Ale niedługo po tym przypomniałem sobie że przy raku mózgu pojawić się może paraliż kończyn (to miała bliska mi osoba która zachorowała na raka o której wcześniej wspomniałem). Zacząłem czuć że drętwieje mi ciągle lewa ręka i noga. Znów wpadłem w panike, ale po tygodniu mi przeszło. Od tego momentu minęło 5 miesięcy, ale 2 tygodnie temu zaczęło mi się delikatnie kręcić w głowie. To są bardzo delikatne zawroty - na skraju odczuwania ich, ale jednak czuje. Zwłaszcza jak gram w grę komputerową albo szybko zmienie pozycje z siedzącej na stojącą lub odwrotnie. Ale ten "objaw" też powoli zanika i od 3 dni jestem od niego wolny.

Pomijając to wszystko co opisałem, to oprócz bólu głowy ciągle towarzyszy mi osłabiona koncentracja, słabsza pamięć i napadowe odrealnienia, a także średnio raz na 2 dni mam atak paniki trwający około godzinę - dotyczy on tego ze moge być chory na raka mózgu - towarzyszą temu myśli samobójcze i rozkminienie w jaki sposób mam się zabić, jeśli okaże się że mam raka mózgu Dodam też, że ból głowy znika gdy zajmę czymś swój umysł, np. rysowaniem, spacerem, załatwianiem spraw na mieście itp.

W międzyczasie byłem u lekarza rodzinnego który zlecił mi wykonanie morfologii krwi i badanie moczu - wszystko w normie. Dostałem skierowanie do neurologa który obadał mnie i nie zauważył niczego niepokojącego. Dostałem skierowanie na tomograf, ale termin mam dopiero na kwiecień 2017.

Powiedzcie mi czy to wygląda wam na nerwice? Ktoś spotkał się z takimi objawami? Boje się bardzo, że to może być rak mózgu. Czy można jakoś go wykluczyć? Np. to, że przez ten rok ból głowy nie nasilił się?

Pozdrawiam

 

 

//edit: zapomniałem dodać, że czasami przed stresującymi sytuacjami, np. podróżą kłuje mnie serce, pojawia się też czasami tzw. kula histeryczna czyli uczucie "kluski w gardle"

[Okonek]

Witam.

Jestem tu Nowa...

Nie bardzo wiem jak mam się odnaleźć na forum. W każdym razie chce opisać swe objawy i dowiedzieć się gdzie mam się z tym udać.

Otóż zmagam się z problemami tj, natrętne myśli, głupie i bezsensowne myśli, obawa przed śmiercią, obawa przed śmiercią moich bliskich, czasami budzę się w nocy i płacze bo czuje lęk. Raz na jakiś czas mam duszność przez sen, muszę wtedy usiąść i się napić wody.

Miewam zawroty głowy, na tle nerwowym chyba swedzi mnie skóra bo alergie sa wykluczone .

Dodam też ze mam niską camoocne, brak wiary w siebie. Poczucie odmienności, są stany kiedy czuje przypływ endorfin, eufori, a z czasem stan zmienia się i czuje pustkę przygnębienie i często płacze. Łatwo się denerwuje, irytuje się z byle powody, krzycze. Proszę o pomoc... ja jeszcze mogłam by długo wymieniać co mam w głowie..

[Baczex]

Witajcie.

Mam prośbę do was wszystkich, czy moglibyście mi podpowiedzieć czy moje objawy to nerwica lękowa ?

Nie chcę iść do psychiatry zanim się chociaż trochę nie upewnię, że to to.

Otóż od kąd pamiętam jestem bardzo nerwowy. Jedno słowo od kogoś i gotuję się we mnie niemiłosiernie.

Ostatnimi czasy mam dziwne objawy które wydaję mi się, że się nasilają.

W ciągu dni mam uciski na głowę, skronie. Zatykają mi się uszy i słyszę dziwne piski.

W nocy gdy kładę się już spać, czuje dziwny lęk przed niczym. Nagle robi mi się dziwnie zimno, pocę się, serce mi kołata, kręci mi się w głowie, dochodzą mdłości. W ciągu dnia też czasem mnie mdli, mam dziwne uczucie w żołądku, uczucie takiego niepokoju. Drżą mi ręce. Nie chudne, nie czuję się jakoś szczególnie słabo. Tylko te objawy, szczególnie ten utrzymujący się przez dzień ucisk na skronie i te dziwne lekkie zawroty głowy w ciągu dnia.

Czy waszym zdaniem to nerwica ? Często sobie wmawiam, że to jakiś nowotwór mózgu i wgl. ale bardziej się skłaniam ku tej nerwicy i dlatego pytam was moi drodzy. Czy takie objawy to objawy nerwicy ? Czy to normalne że w ciągu dnia kręci się w głowie, mdli czasami i uciska na skronie,głowę ? A w nocy przychodzą takie napady jak napisałem wyżej ?

Dziękuję z góry za odpowiedź i pozdrawiam :)

[mhrps]

Może być nerwica. Profilaktycznie trzeba zrobić TK, lepiej MRI, są objawy nadciśnienia śródczaszkowego spowodowanego prawdopodobnie zbyt dużym ciśnieniem tętniczym. No i zbić to - na początek radzę benzo, potem zaczniesz się martwić - co dalej.

[Baczex]

Czyli jednak czas się wybrać do rodzinnego po skierowanie na TK. Dodam tylko, że dziwne jest to dla mnie, że jak się zapomnę, zaczynam w coś grać, coś czytać czy cokolwiek, te objawy czyli kręcenie, ucisk mijają. Dopiero gdy sobie nich przypomnę to wracają. To mnie przeraża

[konradwinogradow]

Czyli jednak czas się wybrać do rodzinnego po skierowanie na TK. Dodam tylko, że dziwne jest to dla mnie, że jak się zapomnę, zaczynam w coś grać, coś czytać czy cokolwiek, te objawy czyli kręcenie, ucisk mijają. Dopiero gdy sobie nich przypomnę to wracają. To mnie przeraża

mam prawie to samo... Ale jeszcze nie wiem co to jest

[Klaudia Kate]

nerwica

[mhrps]

nerwica

Nie śmiej się

[Gość]

Do wszystkich zwlekających na leczenie "nerwicy" nawet z głupim kłuciem w klatce piersiowej radzę zacząć leczenie jak najszybciej jak to możliwe psychoterapia/leki. Ja zwlekałem kilka lat z objawami i teraz ciężko mi z tego wyjść. A mogłem pociągnąć setaloft z 2 lata i chodzić na terapię jak lekarz kazał to się uparłem po 8 miesiącach odstawiłem leki pochodziłem piąte przez dziesiąte na terapie przez jakiś czas było ok potem pojawiały się nowe objawy,wróciłem do setaloftu i nie zadziałał już a był to lek który naprawdę dobrze tolerowałem ,kolejny lek faxigen i również nic nie zadziałał. Wyniki krwi dość nie ciekawe kolejne leki w planach czy zadziałają tego nie wie nikt

[mhrps]

Niepotrzebnie siebie obwiniasz. Czasem tak już jest, że z czasem jest coraz gorzej

[BlueBell]

Witam,

Moja historia może przyprawić o niezły zawrót głowy (które, swoją drogą, czasami miewam).

 

Przez całą poprzednią dekadę żyłam w ciągłym stresie. M.in. walka o dziecko, ciąganie się po sądach, wielokrotne podniesienie na mnie ręki przez niedoszłego teścia, próby wmówienia mi chorób psychicznych, ogólnie jeżdżenie po psychice, a także konflikty z własną matką.

 

Od roku na szczęście żyję ze wspaniałym człowiekiem, który ma do moich problemów nieludzką cierpliwość i nawet jak wpadam w ataki histerii, to potrafi mnie przytulić, uspokoić, itp. Wzajemnie zaakceptował się z moją córką, młoda wręcz go uwielbia. Wszystko byłoby super, gdyby nie moje niecodzienne objawy...

 

Zaczęło się od silnych, wręcz migrenowych bólów głowy, przez które byłam wyłączona z normalnego życia na czas trwania owego bólu. Trwały one do czasu, jak zamieszkałam z nowym partnerem, prawie rok temu już. To był marzec. Nagle całe bóle głowy minęły jak ręką odjął! Ale niestety, od maja bądź czerwca, zaczęły mi się coraz częściej pojawiać dolegliwości ze strony układu trawiennego, najpierw raz na jakiś czas, potem praktycznie codziennie - mdłości, na przemian biegunka z zaparciami, bulgotanie w brzuchu, bóle w różnych miejscach, najczęściej w okolicy żołądka. W lipcu zasłabłam w pracy, zrobiło mi się okropnie niedobrze i wylądowałam u zakładowej piguły. To był początek lipca, cały miesiąc na L4 przesiedziałam i byłam okropnie złą na to. Ba, w połowie lipca wylądowałam na SOR z powodów właśnie silnych nudności (bez wymiotów) i odwodnienia , które było wynikiem owych nudności. Na SOR nic nie wyszło, zrobili mi badania krwi i troponinę, bo miałam nierówne tętno i obawiali się, że mogłam mieć jakiś zawał. Na szczęście nic z tych rzeczy, ale dostałam skierowanie na gastroskopię, którą robiłam prywatnie, gdyż były chwile, że słaniałam się na nogach z powodu niedożywienia i ogólnie złego samopoczucia, a czekając na termin z NFZ chyba bym zeszła natamten świat. Podczas gastro jedyne, co mi wykryli to niewielki stan zapalny i trzy małe polipy, które nie były rakowe na szczęście, i nic poza tym. Sam gastrolog mi powiedział, że polipy nie dają żadnych objawow, jedynie mój stan zapalny może dawać takie objawy typu mdłości czy zgaga, ale on widzi to tak, że u mnie to stres grał główną rolę. Trochę mnie to uspokoiło ale nie na długo, dostałam Controloc 20 i Gaviscon doraźnie w razie zgagi bądź mdłości. Ale objawy jak nie mijały, tak nie mijały. Zrobiłam badanie krwi, OB, próby wątrobowe, hormony tarczycy i nie pamiętam co jeszcze, bynajmniej WSZYSTKIE parametry miałam w normie, poza OB które miałąm nieznacznie podwyższone, a lekarka nie widziałą powodów do niepokoju.

Jest styczeń, a ja dalej na L4 (zabieg na szyjce macicy z powodu stanu przednowotworowego). Ojawy jak były, tak są. Czyli: mdłości, bóle brzucha, zgaga (ale to coraz rzadziej), zaparcia, biegunki (prawie wcale),, odbijanie, szybkie uczucie sytości po jedzeniu, bulgotanie w brzuchu, bóle głowy, uczucia gorąca chociaż gorączki nie mam, drżenie rąk, silny niepokój (o to, że mogą mi córkę odebrać mimo że wszystko jet jak najbardziej ok), kołatanie serca, duszności, uczucie ciężkości w klatce piersiowej, histeryczny płacz.....Dużo tego, a większosć mam prawie codziennie.

Psychicznie jesterm tymi mdłościami wykończona, bo czasami boję się cokolwiek zjeść z obawy przed tym że mnie zemdli itp. Objawy mi się nasilają, kiedy muszę przekazać córkę jej biologicznemu ojcu, bo akurat wypada jego weekend do opieki nad młodą.

Czasami jest ok, moge zjeść w miarę dużo, nawet pozwalam sobie zaszaleć, np ciastko czy kawałek czekolady, ale bywają takie dni że mam ochotę wyć z rozpaczy do księżyca.

Aaa, nie wiem, czy to jest istotne, ale ja ciągle wyszukuję u siebie innych chorób i zaprzeczam temu, że to wszystko mam z nerwów. Moj facet, opiera się na wynikach z krwi, opini gastrologa i psychologa, a ja jako jedyna nie wierzę, i szukam u siebie bóg wie jakiej choroby. Ba, nawet się z nim pokłóciłam ostatnio bo ciągle mi powtarza, że tyle już lekarzy mi mówiło i tyle badań miałam, że śmie wątpić ze to coś innego niż nerwy. Sama już nie wiem co robić. Mam 29 lat, i chciałabym kiedyś mieć jeszcze jedno dziecko, cieszyć się życiem, bo mam z czego się cieszyć, a w mojej głowie siedzą jedynie te mdłości nerwy i irracjonalne lęki.

Też myślicie, że to nerwica spowodowana przewlekłym stresem?

[onaaa22]

czy mieliscie kiedys tak ze wydawalo sie wam ze macie problemy z mową, od wczoraj mam takie wrazenie ze mowie jakies dziwne slowa chociaz wiem ze chce cos powiedziec. nauka tez przychodzi mi bardzo trudno a teraz jeszcze sesja. zamiast byc lepiej jest gorzej... a na wizyte trzeba czekac. czuje sie taka wylaczona a moze faktycznie mi cos dolega

[lukarts]

Witajcie.

 

To mój pierwszy wpis na forum nerwica.com. Chciałem się podzielić objawami które wystąpiły u mnie i pozwoliły na zdiagnozowanie nerwicy.

Wszystko zaczęło się w 2015 roku po tym jak zmieniłem pracę. Doszły nowe obowiązki, szkolenia i wyjazd do Niemiec na cztery miesiące. W trakcie pobytu w Niemczech po raz pierwszy przytrafiło mi się coś dziwnego. Przed zaśnięciem kilka razy zdarzyło mi się, że czułem jakby przez moje ciało przechodziło napięcie elektryczne promieniujące od klatki piersiowej do całego ciała. To dziwne odczucie powodowało że gwałtownie musiałem usiąść i nabrać powietrza (tak jakbym się topił). Nie wiedziałem zupełnie co to jest, ale ponieważ występowało bardzo sporadycznie i trwało krótko więc nic z tym nie robiłem. Po powrocie do Polski od czasu do czasu również występowały u mnie te dziwne "wstrząsy" przed zaśnięciem. Było to bardzo niekomfortowe odczucie, ale ponieważ szybko przechodziło i występowało nie częściej niż raz na miesiąc, nie konsultowałem tego z żadnym lekarzem.

 

Po około pół roku od powrotu do kraju podczas jazdy samochodem poczułem dziwne drętwienie w nogach. Myślałem że może to być spowodowane ustawieniem fotela kierowcy. Postanowiłem zatrzymać samochód i wysiadłem z auta, jednak "mrowienie" było dalej odczuwalne. Zacząłem się zastanawiać nad tym dlaczego zdrętwiały mi nogi i myślenie o tym doprowadziło mnie do pierwszego w życiu ataku paniki. Zrobiło mi się duszno, wystąpił na czole zimny pot, serce zaczęło bić szybko a w głowie pojawiła się myśl, że to koniec, że umieram. Ponieważ nie wiedziałem wtedy, że jest to atak nerwicy, pojechałem do szpitala na szpitalny oddział ratunkowy. W szpitalu została pobrana mi krew, zmierzono ciśnienie i lekarz dyżurny oznajmił że wszystkie wyniki są w normie i zalecił konsultacje w poradni kardiologicznej gdyż podejrzewał czasowy spadek ciśnienia tętniczego, który mógł spowodować drętwienie nóg. Od tego dnia życie zmieniło się w koszmar i napady lękowe miałem praktycznie po kilka razy na dzień, o różnych porach w zupełnie losowych sytuacjach. W dalszym ciągu jednak nie wiedziałem że przyczyną dolegliwości jest nerwica.

 

Zacząłem chodzić od lekarza do lekarza. Kardiolog nie stwierdził nieprawidłowości po zrobieniu kompletu badań włącznie z holterem i badaniem echo serca. Zostałem odesłany do neurologa, który zlecił EEG i tomografie komputerową. W tomografii komputerowej wyszło zapalenie śluzówki sitowia ale lekarz powiedział, że prawdopodobnie nie jest to powodem moich objawów. Po raz pierwszy usłyszałem wtedy od lekarza, że moje objawy mogą mieć podłoże nerwicowe i że zalecana jest wizyta u psychiatry. Poszedłem do psychiatry, który stwierdził książkowe objawy nerwicy lękowej. Zalecił psychoterapię oraz doraźnie przepisał środek antydepresyjny, który po zapoznaniu się z efektami ubocznymi z ulotki wyrzuciłem do śmieci. Zacząłem dużo czytać na temat nerwicy, przekopałem internet zarówno strony polskie jak i zagraniczne. Niezbitym dowodem na to, że mam do czynienia z nerwicą była skuteczność technik oddechowych w zwalczaniu ataków paniki. Leżąc w łóżku gdy czułem że atak nadchodzi brałem kilka powolnych głębokich wdechów i momentalnie atak ustępował. Niestety po kilku minutach nadchodził kolejny i niekiedy męczyłem się z tym kilka godzin zanim udało mi się zasnąć. Melatonina pomagała mi zasnąć szybciej. Samo uświadomienie sobie, że jest to nerwica pomogło. Spadła częstotliwość ataków, jednak dalej potrafiły przyjść bez zapowiedzi i zupełnie znienacka.

 

Zmęczony niespodziewanymi atakami postanowiłem raz jeszcze zasięgnąć pomocy lekarskiej. Ponieważ ciągle doskwierały mi objawy fizyczne znowu przestałem wierzyć w zdiagnozowaną nerwicę. Tym razem jednak postanowiłem podejść do sprawy inaczej. Usiadłem i wypisałem wszystkie objawy somatyczne, które towarzyszyły mojej chorobie.

Najbardziej doskwierały mi:

- ciągłe zmęczenie niezależne od ilości przespanych godzin,

- brak energii,

- rozwolnienia,

- spływanie gęstej wydzieliny po tylnej ścianie gardła,

- napady kichania,

- bóle głowy,

- ataki paniki,

- problemy z zaśnięciem.

- ciągłe ziewanie

 

Zanim poszedłem do lekarza wpisywałem swoje objawy po polsku i po angielsku w celu autodiagnozy lub natrafienia na trop choroby. I od razu w tym miejscu mówię każdemu że to najgorsze co można sobie zrobić. Zacząłem się martwić że mogę mieć takie choroby jak: WZW, HIV, nowotwór, boreliozę i inne. Jeżeli w opisie choroby w internecie widniał choć jeden z objawów który ja miałem, od razu zupełnie bezpodstawnie przypisywałem sobie tę chorobę. Umówiłem się na wizytę lekarską i cieszę się że natrafiłem na bardzo dobrego lekarza, który nie odsyłał mnie do psychiatry, a zlecił mi przeprowadzenie badań na wszystkie choroby których posiadania się bałem. Oczywiście wszystkie wyniki wyszły negatywne. Z doświadczenia powiem, że jak już zrodzi się w naszej głowie myśl, że możemy być na coś chorzy (nieważne jak bardzo absurdalna), do momentu gdy nie pójdziemy na badania i tego nie wykluczymy, nerwica nie da nam spokoju. Po odbyciu serii badań takich jak: panele alergiczne wziewne i pokarmowe, USG jamy brzusznej, RTG płuc i zatok, TK mózgu, testy krwi na obecność boreliozy, WZW, HIVa I i II, konsultacje laryngologiczne, alergologiczne, stomatologiczne dopiero zaznałem spokoju. Nie było już chorób których obecności przeprowadzone przeze mnie badania by nie wykluczyły. Nerwica odeszła na około rok przez który nie miałem ani jednego ataku paniki. Pozostałe objawy opisane powyżej również ustąpiły lub się złagodziły.

 

Niestety do czasu. Po zmianie stanowiska w pracy około 2 tygodni temu ponownie dopadł mnie atak paniki. Nie był on tak uporczywy jak wcześniej i bardzo szybko sobie z nim poradziłem, jednak powróciła obawa, że ataki mogą powrócić. Myśl o tym nie daje mi spokoju i znowu zaczyna się tworzyć błędne koło...

 

Rzeczy których próbowałem żeby pozbyć się nerwicy: sauna, siłownia, akupunktura, masaże, detoks organizmu, dieta, wyleczyłem wszystkie zęby, suplementacja witamin, zioła.

Zauważyłem również że zarówno objawy jak i ataki paniki nie są odczuwalne pod wpływem alkoholu.

 

Noszę się teraz z zamiarem rozpoczęcia psychoterapii gdyż czytałem że jest to dość skuteczna metoda walki z zaburzeniami nerwicowymi. Jeżeli ktoś może polecić dobrego psychoterapeutę w Warszawie lub okolicach proszę o kontakt na privie. Zastanawiam się również czy istnieją jakieś grupy zrzeszające ludzi z nerwicą, gdzie można by było przyjść porozmawiać i wymienić się doświadczeniami w walce z chorobą. Jak ktoś ma podobne objawy i chciałby popisać to proszę o wiadomość.

 

Pozdrawiam wszystkich.

Lukasz

[Gość]

Cześć wszystkim,

Dzisiaj coś mnie natknęło, by zajrzeć na to forum. Już kiedyś na nie trafiłem z powodu moich problemów. Borykałem się wtedy z trwającymi wiele lat (mniej więcej 14 lat) problemami z nerwicą, depresją, mgłą umysłu itp. Piszę to w czasie przeszłym ponieważ mogę powiedzieć z pełną satysfakcją, że udało mi się po tych 14 latach znaleźć PRAWDZIWĄ PRZYCZYNĘ moich dolegliwości, które przysparzały mi dużo smutku w życiu i bardzo je utrudniały.

Tak dobrze przeczytaliście ! Definitywnie wyleczyłem 14 letnią nerwicę i depresję ! Nie mam już żadnych problemów związanych z tymi "chorobami", a raczej OBJAWAMI prawdziwej choroby. Oczywiście zanim odkryłem co to jest, wykonałem mnóstwo badań. Ostatecznie okazało się, że mam przerost candidy w organiźmie. Niestetyjest to trudno wykryć, dlatego temat ten często nie jest traktowany poważnie... Po następne po wpisaniu w google "objawy przerost candida" możemy zobaczyć, że candidzie przypisuje się od ogroma objawów. W efekcie czytelnik widząc tą całą listę objawów przestaje traktować to na poważnie. Przewaliłem pół internetu i mogę stwierdzić, że jest to problem NUMER 1 w dzisiejszych czasach. Mogę się założyć że większość z was cierpi właśnie z powodu przerostu grzyba w organiźmie. Kiedyś nie było problemów z depresją i nerwicą na taką skale jak dzisiaj....Kiedyś również nie stosowało się antybiotyków na taką skalę jak dzisiaj... Temat jest dość obszerny... Nie należy go traktować obojętnie.

Czego się nauczyłem przez ten czas?

1. Nigdy! PRZENIGDY ! .. depresja, nerwica pojawiająca się z dnia na dzień nie jest problemem, którego źródłem jest nasza głowa !

Nerwica, depresja w 90% przypadków jest jedynie OBJAWEM jakiejś choroby, niedoboru witamin, pasożytów w organiźmie lub przerostu grzybów.

Antydepresanty to zło ! Nie są to leki leczące przyczynę choroby, a jedynie substancje maskujące objawy !

Nie próbuj leczyć przerostu candidy na własną rękę ! zwłaszcza wzorując się na różnych artykułach o candidzie, czy też dietach przeciwgrzybicznych serwowanych w internecie !!!

Nie słuchaj rad typu... "Tak już musi być. Po prostu przestań myśleć o nerwicy, a wtedy wyzdrowiejesz!", albo "Tak już musi być, naucz się z tym żyć" BZDURY !!! WSZYSTKO to jest do wyleczenia ! Jestem chodzącym przykładem tego, że MOŻNA !

Pozdrawiam

i trzymam kciuki za każdego z was, że i wam uda się wykończyć raz na zawsze nerwice, czy też depresje

[Martyna149]

Hej , mam 21 lat i chce powiedzieć kilka słów o mojej nerwicy.. nie wiem skąd się wzięła bo nic mi w życiu nie brakuje nie miałam trudnego dzieciństwa mam wymarzone studia chłopaka na pieniądze nigdy nie narzekałam.. ale do rzeczy , chciałam napisać o objawach aby ktoś nowy kto wchodzi na to forum mógł łatwiej zrozumieć ze siła umysłu jest 100 razy większa niż czegokolwiek innego w naszym organizmie. Objawy są całkowicie różne często pojawiają się nowe. U mnie zaczęło się od bólów brzucha w nocy. Później kołatanie serca, silne duszności szpitale bóle głowy ( po kilka dni takie uczucie gorąca z tylu) w przypadkowych sytuacjach. Uczucie osłabienia, ze zaraz zemdleje, zawał wylew zator w płucach myślałam zw mam to wszystko. Kilka razy byłam na ostrym dyżurze echo serca wiadomo usg brzucha rtg klatki i takie różne bez końca badania.. Nie boje się chorob przewlekłych- boje się ze umrę tu i teraz nagle anonimowo okropnie zostawię to co tu mam.. obiecałam sobie ze nie tknę żadnych antydepresantów , jestem na hydroksyzynie ale doraźnie plus kropelki na serce- również doraźnie. Mam okresy lepsze i gorsze. Ale walczę. Dla siebie i dla bliskich. Robienie badan nie pomoże bo za miesiąc znowu sobie wmówicie coś nowego i będzie to samo. Smutne mieć 21 lat i myśleć o śmierci gdy inni Cieszą się życiem nie moc wyjechać nigdzie itd bo nerwica. Ale nie poddam się temu , zaprzyjaźnie się z nerwica zamiast się z nią kłócić. Czasami juz mi to wychodzi..

[Shilaa85]

Mam do Was pytanie... od 26 dni biorę escitalopram w dawce 10 mg. Na początku było strasznie 2 pierwsze tygodnie koszmar, leżalam jak mumia bez uczuć i chęci do życia z okropny lekiem i zwrotami głowy oraz meczyly mnie nudności. Po 2 tyg było troszkę lepiej choć nadal nie czułam się sobą choć były 2 dni pełne życia euforii w których czułam się jak kiedyś i tak bardzo się cieszyłam. Od dwóch dni wrócił stan z pierwszych 2 tyg zero chęci motywacji, zawroty glowy, niechęć do wychodzenia z domu i ból żołądka z nudności ami . Moja nerwica wczesnie objawiala sie tym zw za kazdym razem wychodzac z donu do sklepu lub spacer zaxzynalo mi sie krecic w glowie, czulam.sie oszolomiona bez sił do zycia. A po powrocie do domu 2 godziny

musiałam odpoczywać bo byłam tak wykończona i nic do mnie nie docieralo. Czy to znaczy że te tabletki nie działają na mnie? dlaczego zamiast poprawy jest gorzej ? jestem wykończona psychicznie , czuje się winna że jestem zła mama i żona która zamiast cieszyć się życiem ledwo żyję....

[CrazyDiamond]

Czy u kogoś z Was nerwica objawiała się ciągłymi odruchami wymiotnymi? Jeśli tak, to proszę napiszcie, jak sobie z tym można poradzić...

[Gość]

Mam do Was pytanie... od 26 dni biorę escitalopram w dawce 10 mg. Na początku było strasznie 2 pierwsze tygodnie koszmar, leżalam jak mumia bez uczuć i chęci do życia z okropny lekiem i zwrotami głowy oraz meczyly mnie nudności. Po 2 tyg było troszkę lepiej choć nadal nie czułam się sobą choć były 2 dni pełne życia euforii w których czułam się jak kiedyś i tak bardzo się cieszyłam. Od dwóch dni wrócił stan z pierwszych 2 tyg zero chęci motywacji, zawroty glowy, niechęć do wychodzenia z domu i ból żołądka z nudności ami . Moja nerwica wczesnie objawiala sie tym zw za kazdym razem wychodzac z donu do sklepu lub spacer zaxzynalo mi sie krecic w glowie, czulam.sie oszolomiona bez sił do zycia. A po powrocie do domu 2 godziny

musiałam odpoczywać bo byłam tak wykończona i nic do mnie nie docieralo. Czy to znaczy że te tabletki nie działają na mnie? dlaczego zamiast poprawy jest gorzej ? jestem wykończona psychicznie , czuje się winna że jestem zła mama i żona która zamiast cieszyć się życiem ledwo żyję....

 

A mówiłaś o tym lekarzowi? Są inne leki, np paroksetyna. Nie od razu trafia się z takimi lekami w dziesiątkę.

[finlandia]

witajcie....mam problem od 6 lat.....wszystko zaczelo sie w ciagu jednego dnia,nagle zaczelam zle sie czuc,bylam zmeczona,osłabiona miałam uczucie z esie kołysam na boki cos w rodzaju niestabilnosci w glowie....zyje z tym do dzis nie chce mnie to opuscic,przeszlam szereg badan z dobrymi wynikami,psycholog mowi ze to zaburzenia ze strony psychiki a nie zdrowia fizycznego,a ja nie moge tego pojąc jak to,,,,,,przeciez kreci mi sie w glowie jestem ciagle slaba,mam dziwne uczucie w glowie,takie otepienie,poczucie braku rownowagi tak to nazywam.....jest to dla mnie magiczne....i przez 6 juz lat ciagle zadaje sobie pytanie co to?jestem na terapi ale ona do mnie nie dociera ja nie czuje problemow z psychiką tylko ewidentnie zle sie czuje fizycznie,mam wrazenie ze nerwica jest mi wmawiana tak po prostu ze nic innego nie moga wymyslec......ktos moze chetny do rozmowy na ww temat??????lub jest ktos kto ma podobnie.....czy mam po prostu zaufac psychoterapeutce,boje sie.....ze lekcewaze sprawe a chodze na glupie terapie i kase wydaje bezzsutecznie.....

[Shilaa85]

witajcie....mam problem od 6 lat.....wszystko zaczelo sie w ciagu jednego dnia,nagle zaczelam zle sie czuc,bylam zmeczona,osłabiona miałam uczucie z esie kołysam na boki cos w rodzaju niestabilnosci w glowie....zyje z tym do dzis nie chce mnie to opuscic,przeszlam szereg badan z dobrymi wynikami,psycholog mowi ze to zaburzenia ze strony psychiki a nie zdrowia fizycznego,a ja nie moge tego pojąc jak to,,,,,,przeciez kreci mi sie w glowie jestem ciagle slaba,mam dziwne uczucie w glowie,takie otepienie,poczucie braku rownowagi tak to nazywam.....jest to dla mnie magiczne....i przez 6 juz lat ciagle zadaje sobie pytanie co to?jestem na terapi ale ona do mnie nie dociera ja nie czuje problemow z psychiką tylko ewidentnie zle sie czuje fizycznie,mam wrazenie ze nerwica jest mi wmawiana tak po prostu ze nic innego nie moga wymyslec......ktos moze chetny do rozmowy na ww temat??????lub jest ktos kto ma podobnie.....czy mam po prostu zaufac psychoterapeutce,boje sie.....ze lekcewaze sprawe a chodze na glupie terapie i kase wydaje bezzsutecznie.....

 

Ja miałam to samo rok czasu doszukiwalam fizycznych przyczyn mojego oszolomienia, zwrotów głowy, mdłości, uczucia bycia pijana co rujnowalo mi życie , rodzinę i kontakty ze wszystkimi... bezradna zgłosiłem. się do psychiatry który stwierdził typowe objawy nerwicy lękowej w co oczywiście ciężko było mi uwierzyć. No ale doatalam tabletki po których prawie miesiąc czułam się jeszcze gorzej i już miałam je odłożyć a z dnia na dzień wszstko przeszło... straszne zawory głowy niechęć do wszystkiego i te straszne mdłości i wkoncu czuje ze żyje tak jak kiedyś chociaż już tracilam nadzieję i nie wierzyłam że no nerwica a jednak

[CrazyDiamond]

"Ojawy jak były, tak są. Czyli: mdłości, bóle brzucha, zgaga (ale to coraz rzadziej), zaparcia, biegunki (prawie wcale),, odbijanie, szybkie uczucie sytości po jedzeniu, bulgotanie w brzuchu, bóle głowy, uczucia gorąca chociaż gorączki nie mam, drżenie rąk, silny niepokój "

 

Też to miałam. Potem pozostały same mdłości, które skutecznie uprzykrzają mi życie...

[MarzecDaria86]

Objawami nerwicy lękowej są m.in :niedowłady,zaburzenia funkcjonowania narządów zmysłu, np. wzroku,

duszność,ból w różnych okolicach ciała – zwykle jest to głowa, żołądek lub klatka piersiowa,zawroty głowy,drgawki,kołatanie serca.

[finlandia]

shilla 85....to wiesz o czym mowie.....Ty uwierzylas w nerwice poniewaz twoje objawy zaczely ustepowac po zazyciu tabletek a ja juz 6 lat niby szukam,lecze sie mam leki i nic mi po nich nie przechodzi i tu tez moje watpliwosci.....co to jest?