"JĘCZARNIA"-czyli muszę się komuś wyżalić!

[sokol48]

Jesteśmy tylko chwilą w czasie . Mrugnięciem oka , snem niewidomego , wizjami umierającego mózgu......... Mam nadzieję że to rozumiecie...........

[fobik90]

W sumie to odpuściłam. Nie znajdę pracy, nie usamodzielnię się.

Wszystkie koleżanki mają pracę po znajomości, szkoda mojego czasu

[Gość]

fobik90, a na co chcesz ten czas poświęcić? Czasem warto działać do skutku jak nie ma innej metody.

[beast6]

Cześć Wam! Jestem tu nowa... I jak widzę, to dobre miejsce zeby sobie ponarzekać. Bo w zasadzie na co dzień tego nie robię, udaje twardziela, że to niby sobie ze wszystkim radzę... W rzeczywistości byle co potrafi mnie zniechęcić, zdołować. W tym tygodniu to juz prawdziwa tragedia, chyba właśnie dlatego tutaj trafiłam. Jestem przemęczona, zestresowana, z jednej strony wszystko wyprowadza mnie z równowagi, drżą mi ręce, serce bije mocniej a z drugiej w zasadzie usypiam na stojąco, mało się uśmiecham, nie mam ochoty rozmawiać, czasami w ogole nie słyszę ludzi wokół mnie, jestem myślami gdzieś daleko, jedyne o czym marzę całymi dniami to sen... Wczoraj padłam po całym tygodniu, przespałam 10 h jak zabita, i od rana probuje się zmusić do nauki, nie moge... Usypiam, nie pomaga mi kawa, świeże powietrze, nie moge się skupić, mam sto myśli na minutę a średnio co godzinę mam ochotę sobie poplakac. Mam tyle na glowie, zamiast teraz się zebrać w sobie i działać to siedze tutaj i smęce... Ale naprawdę męczy mnie to uczucie niemocy, który ciągle mnie ogarnia. Fobik90 masz rację, z pracą bez znajomości jest ciężko, jeszcze jak jesteś z małego miasta to juz w ogole tragedia.

 

-- 05 lip 2014, 13:47 --

 

Cześć Wam! Jestem tu nowa... I jak widzę, to dobre miejsce zeby sobie ponarzekać. Bo w zasadzie na co dzień tego nie robię, udaje twardziela, że to niby sobie ze wszystkim radzę... W rzeczywistości byle co potrafi mnie zniechęcić, zdołować. W tym tygodniu to juz prawdziwa tragedia, chyba właśnie dlatego tutaj trafiłam. Jestem przemęczona, zestresowana, z jednej strony wszystko wyprowadza mnie z równowagi, drżą mi ręce, serce bije mocniej a z drugiej w zasadzie usypiam na stojąco, mało się uśmiecham, nie mam ochoty rozmawiać, czasami w ogole nie słyszę ludzi wokół mnie, jestem myślami gdzieś daleko, jedyne o czym marzę całymi dniami to sen... Wczoraj padłam po całym tygodniu, przespałam 10 h jak zabita, i od rana probuje się zmusić do nauki, nie moge... Usypiam, nie pomaga mi kawa, świeże powietrze, nie moge się skupić, mam sto myśli na minutę a średnio co godzinę mam ochotę sobie poplakac. Mam tyle na glowie, zamiast teraz się zebrać w sobie i działać to siedze tutaj i smęce... Ale naprawdę męczy mnie to uczucie niemocy, który ciągle mnie ogarnia. Fobik90 masz rację, z pracą bez znajomości jest ciężko, jeszcze jak jesteś z małego miasta to juz w ogole tragedia.

[Gość]

beast6, znam to. Uczucie jak życie umyka. I ten brak motywacji do dalszego działania. Czego masz się uczyć?

[beast6]

zostało mi ostatnie zaliczenie na studiach, które tak odwlekałam odwlekałam... Aż w poniedziałek jest ostateczny termin więc juz nie mam wyjścia, chyba że nie zwolnią mnie z pracy. A gdzie tam egzaminy... Baardzo mi zmalała chęć do pracy ostatnio, kiedyś nadmiar ambicji a dzisiaj jej brak...

 

-- 05 lip 2014, 15:12 --

 

zostało mi ostatnie zaliczenie na studiach, które tak odwlekałam odwlekałam... Aż w poniedziałek jest ostateczny termin więc juz nie mam wyjścia, chyba że nie zwolnią mnie z pracy. A gdzie tam egzaminy... Baardzo mi zmalała chęć do pracy ostatnio, kiedyś nadmiar ambicji a dzisiaj jej brak...

[Gość]

beast6, wiec trzeba teraz się postarać i skupić na tym jednym wyłączając inne rzeczy. Chęć zmalała bo czujesz jakbyś ciągle się szarpała z tym wszytskim?

[Lustik]

Nie obroniłem pracy licencjackiej i nie wiem czy pic czy nie ?

I tak od paru miesięcy w znacznym mierze nie odczuwam emocji , ludzie dostawali 3.0 i płakali z rozpaczy , a ja kompletnie nic .

Przykładów jest więcej , ale nie będę się rozpisywał . Nie posiadam czegoś takiego jak motywacja , nie chyba nawet wykształconej , skąd to ludzie biorą w ogóle ?!

[beast6]

Dokładnie tak. Poza tym... dzisiaj przyjeżdza moja matka (alkoholiczka),ostatni raz widziałam się z nią dwa lata temu po 6 letniej przerwie i nie wspominam tego dobrze. wręcz tragicznie. mój brat mnie ostrzegł (miał okazję widzieć ją w marcu), że wygląda już tragicznie, tak jakby miała 20 lat więcej... Bardzo źle na nią reaguje, zniszczyła nam dzieciństwo o ile nie życie bo mój tok rozumowania jest zupełnie inny od myślenia osób w moim wieku. samo słowo 'mama' powoduje, ze mam łzy w oczach. tak jak już wspomniałam, ostatni raz widziałam się z nią 2 lata temu. Przyjechała w celu pocieszenia mnie, wsparcia,byłam po próbie samobójczej. ogromnie się cieszyłam, wydawało mi się, że zmieniła się przez te 6 lat, myślę sobie skoro znalazła faceta, wyjechała, chce założyc rodzinę to może juz wszystko jest ok. nie da się opisać tego rozczarowania kiedy zajechałam do dziadków na pierwsze spotkanie z nią po tylu latach... a ona już ledwo trzymała się na nogach, po kilku godzinach w zasadzie o mnie zapomniała, robiła awantury, a ja siedziałam z bratem zamknięta w pokoju i ryczałam, w środku nocy zabrał ją, wywiózł na dworzec i wsadził do pociągu, był wściekły że tak sie zachowała w takiej chwili, nawet ten jeden raz nie potrafiła się powstrzymać. wtedy dobiła mnie całkiem, czasami się zastanawiam jaką siłą ja wtedy stanęłam na nogi? małymi kroczkami, ale poszłam na studia, zaczęłam pracować... a teraz znowu ona,jeszcze się z nią nie widziałam a już trzęsę się ze strachu. Ma być przez tydzień, więc zamierzam się z nią spotkać w środę po pracy, ale juz się boje tego w jakim będzie stanie i czy rzeczywiście wygląda tak źle jak słyszałam. i to jest tylko jedna z tych myśli, które mnie dręczą, przez które siedze i patrze w pustą ściane zamiast zrobić cokolwiek.

Poza tym dziękuję, że ktoś czyta te moje wypociny, na żywo nie umiem z nikim rozmawiać o tym co mi siedzi w głowie.

[Gość]

beast6, na pewne sytuacje i ludzi nie masz wpływu chociaż nawet bardzo sie byś starała. Widać cały czas to siedzi w Tobie i nie daje spokoju. Będzie Ci lepiej jak ją zobaczysz i ocenisz jak się miewa? Chyba wciąż nie poradziłaś sobie z dzieciństwem i wiele emocji zostało, z którymi sobie nie radzisz.

[beast6]

Lepiej nie będzie, ale muszę to jakoś przeżyć, nawet nie wypada się nie zobaczyć skoro juz jest... Z tym, że teraz juz nie mam złudzeń, wiem czego moge się spodziewać... A co do dzieciństwa to fakt, nie poradziłam sobie z nim i juz chyba nie poradzę. Z resztą coraz mocniej wydarzenia z dzieciństwa odbijają mi się na życiu dorosłym, im jestem starsza tym bardziej zgorzkniała, zimna, bez marzeń, bez celu osiągnięcia czegokolwiek w kontaktach z innymi ludźmi, bez potrzeby bycia z kimś, bez potrzeby kochania... Chociaż to chyba strach przed skrzywdzeniem kogoś i skrzywdzeniem mnie

 

-- 05 lip 2014, 21:11 --

 

Lepiej nie będzie, ale muszę to jakoś przeżyć, nawet nie wypada się nie zobaczyć skoro juz jest... Z tym, że teraz juz nie mam złudzeń, wiem czego moge się spodziewać... A co do dzieciństwa to fakt, nie poradziłam sobie z nim i juz chyba nie poradzę. Z resztą coraz mocniej wydarzenia z dzieciństwa odbijają mi się na życiu dorosłym, im jestem starsza tym bardziej zgorzkniała, zimna, bez marzeń, bez celu osiągnięcia czegokolwiek w kontaktach z innymi ludźmi, bez potrzeby bycia z kimś, bez potrzeby kochania... Chociaż to chyba strach przed skrzywdzeniem kogoś i skrzywdzeniem mnie

[Abbey]

znowu do cholery przeryczałam pół nocy, tnąc się, myśląc, wypominając. Jak mi brakuje kogokolwiek, kto mógłby usłyszeć, poczuć mój ból, choćby przez chwilę porozmawiać...

Ba, nawet nie rozmawiać, ale wspólnie milczeć...

[Gość]

beast6, póki będziesz wierzyć w to, że lepiej nie będzie i nie starać się ciągle o poprawienie sytuacji to tak będzie. Myślałaś o udanie się na terapię ze swoimi problemami?

[beast6]

Niby myślałam, ale z drugiej strony jakoś sobie tego nie wyobrażam. Nie wiem czy wydusiłabym z siebie chociaż jedno słowo. Poza tym na co dzień w ogóle nie mówie o swoich problemach, tak staram się od nich oddalić bo jak tylko zacznę to skutki są takie jak teraz, wszystko wychodzi a ja nie mogę się pozbierać. Ale dostałam ostatnio namiary na jakiegoś psychologa od koleżanki z pracy, widocznie zauważyła, że coś jest mocno nie tak.

[Gość]

beast6, spróbuj podejść do tego jak tutaj, skoncentrować się na problemach, bo nie da się tego cały czas zamiatać pod dywan.

[diritatis]

Jestem cała opuchnięta, cycki mnie bolą, nie mogę spać na brzuchu, brzuch też boli, zaraz pewnie dostanę okres.

[niseel]

Z drugiej strony czasem lepiej nie utrzymywać kontaktu z osobą która ma na Ciebie tak toksyczny wpływ, nawet jeśli jest to Matka.

 

beast6, probowałaś terapii DDA?

[Gość]

Jestem cała opuchnięta, cycki mnie bolą, nie mogę spać na brzuchu, brzuch też boli, zaraz pewnie dostanę okres.

 

puchniesz na twarzy przed okresem?

[diritatis]

Jestem cała opuchnięta, cycki mnie bolą, nie mogę spać na brzuchu, brzuch też boli, zaraz pewnie dostanę okres.

 

puchniesz na twarzy przed okresem?

 

Na twarzy nie, ale wszędzie indziej tak. Dwa kilo więcej na wadze zawsze.

[Gość]

diritatis, nie jesteś wtedy jędrna?

[Gość]

Spaidermessiah,

[diritatis]

diritatis, nie jesteś wtedy jędrna?

 

Absolutnie nie. Ja w ogóle nie jestem jędrna, niby jestem dosyć szczupła, ale galaretkowata. Przed okresem jest jeszcze gorzej.

[Gość]

diritatis, szczupła i galaretkowata? to się nie wyklucza?

[Gość]

Spaidermessiah, na tym forum wszystko jest możliwe.

[Gość]

Davin, i tu wszystko wydarzyć się może