Skocz do zawartości
Nerwica.com

Osobowość anankastyczna (obsesyjno-kompulsyjna)


kings

Rekomendowane odpowiedzi

Osobowość anankastyczna (osobowość obsesyjno-kompulsyjna, obsesyjna, kompulsyjna) – zaburzenie osobowości, w którym występuje wzorzec zachowań zdominowany dbałością o porządek, perfekcjonizmem, kontrolą umysłową i w kontaktach interpersonalnych, kosztem elastyczności, otwartości i efektywności.

 

Osobowość anankastyczna wyraża się:

 

- sztywnością zasad moralnych i nietolerancyjnością w tej sferze;

- przesadnym poczuciem odpowiedzialności i obowiązku;

- nadmierną sumiennością, skrupulatnością i skupieniem się na działaniach produktywnych z zaniedbaniem przyjemności oraz kosztem związków międzyludzkich;

- dążeniem do perfekcjonizmu, który często przeszkadza w realizacji podjętych zadań;

- zamiłowaniem do porządku, ładu i czystości;

- pochłonięciem przez szczegóły, regulaminy, inwentaryzowanie, organizowanie i schematy postępowania;

- pedanterią i uległością wobec konwencji społecznych;

- poczuciem niepewności i stale nawracającymi wątpliwościami, prowadzącymi do drobiazgowej dokładności, sprawdzania, ostrożności, uporu oraz do trudności w podejmowaniu decyzji;

- pojawieniem się (wtrącaniem) natarczywych, a niechcianych i niepożądanych myśli i impulsów;

 

Kryteria diagnostyczne ICD-10

 

Światowa Organizacja Zdrowia umieszcza anankastyczne zaburzenie osobowości w grupie F60.5 klasyfikacji ICD-10.

 

Do rozpoznania zaburzenia spełnione muszą być co najmniej trzy spośród poniższych warunków:

 

- nadmiar wątpliwości i ostrożności,

- pochłonięcie przez szczegóły, regulaminy, inwentaryzowanie, porządkowanie, organizowanie lub schematy postępowania,

- perfekcjonizm (przeszkadza w wypełnianiu zadań),

- nadmierna sumienność z zaniedbaniem przyjemności i relacji interpersonalnych,

- pedanteria, uległość wobec konwencji społecznych,

- sztywność i upór,

- irracjonalne sądzenie, że inni dokładnie podporządkują swe działania sposobom działania pacjenta lub nieracjonalna niechęć do przyzwalania innym na działanie,

- natarczywe, niechciane myśli i impulsy

 

Kryteria diagnostyczne DSM-IV

 

- zaabsorbowanie szczegółami, regułami, porządkiem, organizacją lub harmonogramami do stopnia, w którym tracony jest podstawowy sens działalności,

- okazywanie perfekcjonizmu kolidującego z finalizowaniem zadań (np. niezdolność do dokończenia projektu, ponieważ nie zostały spełnione nasze wygórowane i ścisłe standardy),

- nadmierne poświęcenie się pracy i wydajności ze szkodą dla wolnego czasu oraz przyjaźni, które nie jest spowodowane oczywistą koniecznością ekonomiczną,

- zbytnia sumienność, skrupulatność i mała elastyczność w kwestiach moralnych, etycznych oraz dotyczących wartości, niewynikająca z kulturowej czy religijnej tożsamości,

- niezdolność do wyrzucania zużytych lub bezwartościowych przedmiotów, nawet jeżeli nie mają wartości sentymentalnej,

- niechęć do delegowania zadań lub pracy na innych, jeśli nie poddadzą się w pełni narzuconym przez nas sposobom ich wykonania,

- skąpy styl wydawania pieniędzy na siebie i na innych; pieniądze są postrzegane jako dobro, które ma być gromadzone z myślą o przyszłych katastrofach,

- okazywanie sztywności i uporu

Edytowane przez Gość

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Osobowosc anankastyczna--zaburzenie osobowosci ,w którym wystepuje wzorzec zachowań zdominowany dbałoscia o porzadek,perfekcjonizmem,kontrola umysłowa i w kontaktach interpersonalnych,kosztem elastycznosci,otwartości i efektywnosci.

 

Wiesz kings?Mnie psycholog kiedys powiedziała że mój problem leży m.in. w zbytnim perfekcjoniźmie ,aczkolwiek nigdy nie użyła tego okreslenia.

Hmmm,sama nie wiem jak to jest :?

Pozdrawiam gusia

 

Ps.Myślę jednak że może dlatego nie użyła go,ponieważ ja jestem aż przesadnie chyba otwarta,a w tym zaburzeniu człowiek nie jest raczej...

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Osoby posiadające tę cechę, we wszystkim co robią, muszą czuć, że się spełniają całkowicie, że wszystko czego się podejmują, wykonują maksymalnie dobrze i trafnie. Problem w tym wszystkim jest taki, iż, mimo całkowitego zaangażowania własnych sił i możliwości, czują, że mogliby zrobić więcej i lepiej. Jeśli osiągną wszystko, co mogą, i tak czują niedosyt i są nieusatysfakcjonowane. Osoby te czują wciąż niepewność i często ogarnia je lęk. To nadmierna sumienność, skupianie się na produktywności powoduje, że zaniedbują oni związki i kontakty z innymi ludźmi. Pojawiają się u tych osób niechciane myśli, czy wyobrażenia i impulsy, w mniejszym nasileniu niż w nerwicy natręctw.

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

A więc nie nerwica,lecz zaburzenie osobowości?

A w sumie może jedno i drugie.

Też myślałam,że mam tylko nerwicę,ale okazało się,że to coś więcej.

Warto skonsultować to ze specjalistą.

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Wydaje mi się że zaburzenia osobowości są troche łatwiejsze do wyleczenia, sami mamy świadomość tego co się z nami dzieje i sami też możemy wiele naprawić, a nerwica? chyba niezbedny jest wtedy specjalista, a choroba czy leki mogą spowodować zmiany w nas samych tzn naszej osobowości, których już zadna terapia nie cofnie. Nie wiem jak jest z wami ale ja jestem już za stara na zmiany osobowościowe co mnie przeraża, nie wiem jak mam znormalnieć i wylądować w normalnym świecie.

Pozdrowienia w czas leniwej niedzieli.

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Trudno powiedzieć,czy łatwiejsze.Zaburzenia osobowości to nieprawidłowe wzorce,zakorzenione w nas bardzo głęboko i sprawiające,że wszystko co robimy,nasze kontakty z ludźmi,działania,motywy są podszyte czymś 'chorym'.

 

Z tego da się wyjść,albo i nie.To katorżnicza praca :| .A na zmiany chyba nigdy nie jest się za starym ;).

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Masz rację w tej materii trudno oceniać cookolwiek, zarówno choroby z ich przebiegami i reakcje na nie jak i możliowść wyleczenia zalezy od indywidualnej jednostki, to tak jak by lekarstwo było w nas jak jakieś cudowne źródełka, ale niezwykle trudno je zlokalizować...

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Każdy człowiek ma jakies małe fobie i nie można odrazu sprowadzac tego do jakiś zaburzeń osobowości. Wielu ludzi brzydzi się włochatych pająków, inni węży itp a mimo to nie nazywa się tego jakimś zaburzeniem osobowości, które podlega leczeniu. Fobie to przypadki skrajne, kiedy to ktoś bojący się pająków widząc go wpada w lęk paniczny, albo widzi go przez cał czas nawet gdy go nie ma. Pedantyzm również nie jest żadna fobią, mimo że ludzie ci musza mieć wszystko perfekcyjnie zrobione- to może jakaś fobijka wyłącznie.

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

hej... nie wiem czy można tak sobie żąglować terminami z psychologii i się nie nawkrecać...

 

z tego co wiem, a miałam podstawy psychologii na studiach - zaburzenia osobowości to coś innego niż zaburzenia emocjonalne, potocznie nazywane osobowościowymi. Na zaburzenia osobowości cierpią np. seryjni mordercy, psychopaci... to jest najczesciej związane z brakiem wykształcenia się jakiegoś "sumienia", superego. Takie osoby nie odczuwają winy, niewspółczują i nie potrafią w ogóle odniesc się do uczuć innych.

 

Nie mieszajmy nerwicy z zaburzeniem osobwości!!!

 

 

kings zaburzenie osobowości jest dużo trudniejsze do wyleczenia niż nerwica.

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Różo chcialam zwrócić uwagę na wkręcanie sie ludzi z zaburzeniami emocjonalnymi w to, że maja także zaburzenia osobowościowe... I żąglowanie pojęciami z zakresu psychiatrii.

 

a śmieszący Cię psychopatyczny morderca to był tylko ostry przykład, który mial zwrócic uwagę tych, którzy chętnie się podpiszą pod następną chorobą...

 

Ale radziałabym Ci sprawdzić. Bo podstawową jednostką zaburzenia struktury osobowości jest osobowość nieprawidłowa( "psychopatia" ).

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Ok,tylko się przestraszyłam,że po twoim poście wiele osób z nerwicą histeryczną zaczną sobie wkręcać psychopatię,a to byłaby już tragedia.

Wklejam dla przykładu typy osobowości najczęstsze przy nerwicy:

OSOBOWOŚĆ LĘKLIWA( UNIKAJĄCA)- unikanie kontaktów społecznych, poczucie niepokoju i lęku przed krytyką i odrzuceniem, KRYTERIA: uporczywe i wszechogarniające uczucie napięcia i niepokoju, ocenianie siebie jako gorszej, mało atrakcyjnej od innych osób, nadmierna obawa przed krytyką, unikanie nowych sytuacji społecznych z poczucia bycia nieudolnym.

OSOBOWOŚĆ ZALEŻNA- potrzeba czyjejś opieki która prowadzi do tendencji przywierania do innych ludzi i obawa przed rozstaniem, KRYTERIA: trudności z podejmowaniem decyzji pomimo częstego upewniania się, opieranie się na innych przy wypełnianiu podstawowych zadań życiowych, trudności z wyrażeniem odmiennego zdania, w przypadku zdania się na siebie poczucie bezsilności, lęku i obawy przed nieporadzeniem sobie, nadmierna obawa przed opuszczeniem przez osobę pozostającą w bliskim związku z nią.

OSOBOWOŚĆ ANANKASTYCZNA( OBSESYJNO- KONPULSYJNA) – ciągłe zajmowanie się porządkiem, perfekcjonizm, narzucanie kontroli sobie i innym kosztem układności, otwartości czy wydajności, KRYTERIA: nadmiar wątpliwości i ostrożności, perfekcjonizm który przeszkadza w wypełnianiu zadań, nadmierna pedanteria i ciągłość wobec konwencji społecznej, niezdolność do pozbycia się zużytych i niepotrzebnych przedmiotów, skąpstwo w wydawaniu pieniędzy dla siebie i innych, pojawianie się natarczywych, niechcianych myśli, spięte i sztywne emocjonalnie.

 

A osobowość,to jest najprościej ukształtowanie sposobu reagowania poprzez czynniki zewnętrzne,w jakich kształtował się nasz charakter.Dlatego tak trudno odkręcić to wszystko.

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Ok,tylko się przestraszyłam,że po twoim poście wiele osób z nerwicą histeryczną zaczną sobie wkręcać psychopatię,a to byłaby już tragedia.

 

:D oj... a ja własnie chciałam odwrotnie. Chciałam, żeby nikt się właśnie nie wkręcał bezesnu... Mnie to przeraża, jak sama byłam w dołku, to psychiatria była moją pasją i sama próbowałam zdiagnozować u siebie jakieś jednostki chorobowe, dopasowywać moje objawy do czegoś, sprawdzać czy mam dane objawy... niestety, często, kiedy czytamy o jakis objawach, nasza nerwica ma to do siebe, że uznaje je za bardzo dobry pomysł...

 

Pozdrawiam :*

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Jak tak poczytałam co piszecie o osobowości anankastycznej,

przyszło mi na myśl pojęcie "pietyzm", z tym,

że w tym rozumieniu, jako poszanowanie z hm,może nie najlepsze słowo-'nadmiernym' uwielbieniem reguł, zasad...

 

...wydaje mi się, że taka osoba wyjątkowo szybko się wypala .

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

jak żyć z osobą która wykazuje cechy osobowści anakastycznej?? momentami to poprostu jest niedowytrzymania. chodzi mi o to, czy mogę swoim zachowaniem jakoś wpłynąć na taką osobę, żeby mniej (albo wogóle) się denerwowała, niepokoiła itd.

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Jedyne co mozesz robic to wspierac ta osobe w walce z choroba, nie powiedziales czy objawem osobowosci anankastycznej sa u tej osoby kompulsje czy obsesje a moze jedno i drugie, ale bez wzgledu na to masz niewielki wplyw na zmiane jej zachowan. Tutak najskuteczniejsza jest terapia u certyfikowanego terapeuty a Tobie pozostaje wsparcie psychiczne:):)Pozdrawiam:):)

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
×