Ataki (jak wyglądają, jak sobie radzimy)

[pelart]

U mnie ataki to przede wszystkim płacz, przejmujący lęk i ogólne roztrzesienie. 

[PorucznikKukuła]

Witam jestem nowy wiec streszcze swoje doswiadczenia, leczę się psychiatrycznie od ok 12stu lat. Do tej pory zjadlem morze leków, nie chce wymieniac bo poprostu bylo tego duzo i wiekszosci nazw nie pamietam. 2x hospitalizowany w szpitalu psy ( próby samobojcze). Problemy zaczely sie juz w wieku przedszkolnym - tiki nerwowe, jąkanie. Obecnie mam zdiagnozowane zaburzenia depresyjno- lękowe, nerwicę i natręctwa. Teraz przyjmuje trittico 300na dobę. Olanzapine 10mg i pregabaline 300 na dobę czasami xanax. Przy tym zestawieniu bylo calkiem dobrze do momentu ataku jaki mialem pare dni temu... siedzialem przy kolacji przed laptopem robilem przelew i zaczely sie zawroty glowy, poszedlem do kuchni napic sie zimnej wody i dostalem uderzen gorąca, serducho mi tak walilo że balem sie o życie. Szybko łyknąłem 1.5mg xanaxu polozylem sie do lozka i czulem sie jakbym mial zaraz umrzeć. Miewalem różne zle stany psychiczne, ale ten atak to byla taka rozpierducha w glowie, myślalem że umieram i jeszcze ten stan dezorientacji (dziwnie odbieralem rzeczywistość). Dobrze że to stalo sie w domu. Niewiem co zrobilbym jakbym dostal ataku poza domem. Wracajac do ataku to trwal okolo 45min do godziny. Xanax zaczal dzialac i objawy minely. Boje sie że to moze sie powtorzyc najdziwniejsze bylo to że czulem sie od jakiegos miesiaca calkiem dobrze i nagle mnie dopadlo w najmniej spodziewanym momencie... co robic wtedy? Wiem że trzeba poprostu przeczekac. Nosze ze soba wszedzie xanax i tyle.  Pozdrawiam

[luzzterko]

Cześć, 

Moje lęki objawiały się tym że jadąc np. Pociągiem zatykało mnie, występował globus histericus, dretwienia rąk, zimne poty rąk oraz nóg. Cały czas myslalam o tym że zemdleje. Lekarz przepisał mi escitalopram actavis 10mg wzięłam raz cała tabletkę ale miałam taką rajze w głowie że szok. Zmniejszyłam dawkę do 5mg teraz biorę ja 2dzien i w sumie jest okej, tylko ogółem boję się leków psychotropowych

[luzzterko]

10 godzin temu, Heledore napisał:

@luzzterko witaj na forum Mam nadzieję, że escitalopram Ci pomoże Nie musisz się bać leków psychotropowych. Chociaż cieszą się złą opinią, to jednak w większości zawdzięczają to ludziom, którzy nie mieli z nimi styczności. Te leki potrzebują kilku tygodni na rozkręcenie się, więc cierpliwości Trzymam kciuki!

Dziękuję za słowa wsparcia, leku się nie boję tylko samych skutków ubocznych. Liczę na to że mi pomoże

Chce w końcu móc iść do kina czy restauracji gdzie najczęściej dopadły mnie ataki paniki. 

[luzzterko]

2 minuty temu, Lilith napisał:

Witaj na Forum. Z własnego doświadczenia mogę Ci powiedzieć, że przez bardzo długi czas po nieudanych próbach doboru leków miałam ogromną awersję do farmakoterapii. W październiku jednak poszłam do lekarza. Skutki uboczne na szczęście mijają. Początkowo jak zaczęłam brać leki, to wyłączyły mnie na jakiś tydzień z życia. Ale przeżyłam i nie żałuję. Co poradzić? Zagryźć zęby i przetrzymać skutki uboczne. 

Staram się, faktem jest to że nie chce obciążać tym swojej partnerki. Staram się wychodzić na dwór, do sklepów, naprawdę mam nadzieję że ten lek mi pomoże. Tak bardzo tego wszystkiego się boję. 

[luzzterko]

1 minutę temu, Lilith napisał:

A nie byłoby Ci łatwiej, gdybyś porozmawiał z partnerką i powiedział, co się z Tobą dzieje? Wierzę, że się boisz. Jednak mimo tego się starsza i to już dużo.

Wczoraj powiedziałam od kiedy mam taki stan i jakie mam obawy. Wiem że mnie nie zostawi jednak z tyłu głowy mam myśl że marnuje jej życie. Chcę zmienić swoje życie, chce żyć jak przed atakami. Zawsze byłam negatywnie nastawiona do leków psychotropowych, jednak nie widzę już innego ratunku dla siebie. Najlepiej czuje się w domu, gdybym nie musiała w ogóle bym go nie opuszczała. To chyba głównie efekt leku tak samo jak i uczucie pieczenia głowy. 

[komiksiara82]

witajcie mam 26 lat sama ostatnio dostałam napadu leku najpierw przed wejściem do kościoła rodzeństwo mi pomogło wrócić do domu a następny atak trzy dni temu przed wejściem do sklepem uspokoiłam się i zrobiłam najszybsze zakupy w moim życiu co dziwne wyleczyła się z nerwicy kilka lat temu ale czy te ataki mogą wskazywać na jej powrót jeśli tak co powinnam zrobić znalazłam dwie oferty pracy i chciałam odpowiedzieć na jedna z nich ale co jeśli dostane ataku i szef na starcie mnie zwolni  co jeśli wtedy nie znajdę pracy  wcale proszę o rade

[luzzterko]

9 godzin temu, komiksiara82 napisał:

witajcie mam 26 lat sama ostatnio dostałam napadu leku najpierw przed wejściem do kościoła rodzeństwo mi pomogło wrócić do domu a następny atak trzy dni temu przed wejściem do sklepem uspokoiłam się i zrobiłam najszybsze zakupy w moim życiu co dziwne wyleczyła się z nerwicy kilka lat temu ale czy te ataki mogą wskazywać na jej powrót jeśli tak co powinnam zrobić znalazłam dwie oferty pracy i chciałam odpowiedzieć na jedna z nich ale co jeśli dostane ataku i szef na starcie mnie zwolni  co jeśli wtedy nie znajdę pracy  wcale proszę o rade

Cześć, 

Proponowałbym Ci psychoterapię która pomoże Ci zrozumieć skąd biorą się te wszystkie napady nerwicy a w rezultacie pomoże Ci je wyeliminować. 

[sojer]

W dniu 28.04.2019 o 10:56, Lilith napisał:

Witaj na Forum. Z własnego doświadczenia mogę Ci powiedzieć, że przez bardzo długi czas po nieudanych próbach doboru leków miałam ogromną awersję do farmakoterapii. W październiku jednak poszłam do lekarza. Skutki uboczne na szczęście mijają. Początkowo jak zaczęłam brać leki, to wyłączyły mnie na jakiś tydzień z życia. Ale przeżyłam i nie żałuję. Co poradzić? Zagryźć zęby i przetrzymać skutki uboczne. 

Witam jestem tu nowy nie zaczynam od mojej historii gdyż takich jest tu wiele można powiedzieć lustrzanym odbiciem. Mam natomiast pytanie odnośnie skutków ubocznych Lafactin dziś mija 4 dzień ale już po 2 dniu odczułem ten jeden, którego chciałbym uniknąć mianowicie brak wytrysku. Pozostałe to poty od czasu do czasu skok pulsu i zapewne ciśnienia, które odczuwam lecz nie mierzę ciśnienia żeby się nie nakręcać. Pytam więc czy skutki uboczne mogą minąć, czy u kogoś się pojawiły a następnie ustąpiły podczas terapii czy dopiero po jej zakończeniu. Dodam tylko że lekarz zalecił mi przez pierwsze 2 tygodnie dawkę 37,5 a następnie 75. zastanawiam się również czy jeśli po tych 2 tygodniach będzie ok czy zwiększać czy nie i zaczekać do umówionej wizyty, która jest po 5 tygodniach od zażycia 1 dawki leku. Posiadacie zapewne większe doświadczenie, przeżyliście już nie jedno i może pewne sugestię otrzymam. Dziękuję jak ktoś udzieli mi odpowiedzi tu czy przez wiadomość.

[coma]

Już po raz kolejny w krótkim okresie czasu poczułam czym jest nerwica lękowa. Znowu to. Dziwne czucie, mrowienie lub drętwienie, uczucie jakbym była w filmie, wszystko stępione, oderwana od wszystkiego...Za każdym razem zaskakuje i przychodzi z nienacka. 

Przyplątała się kilka miesięcy temu i czasami daje się we znaki. Po długiej walce o stabilizację i względnie normalne życie z chorobą afektywną dwubiegunową pojawiła się ona - nerwica lękowa. Kolejny wróg? Nie wydaje mi się. Po prostu muszę znaleźć na nią sposób. Tak jak na depresję. Myślę, że dużo ciężkich chwil przede mną, ale też dużo ich za mną tak więc to nie wydaje się aż tak straszne... 

 

[wodkajakwodka]

U mnie to tyle tego, ze aż... najpierw czuję sie jakaś taka oderwana od wszystkiego, potem uczucie jakbym miala zemdlec, zawroty glowy, bol brzucha, czasem przez caly dzien ta kula w gardle, drzenie konczyn, uderzenia goraca.. najgorsze, ze nerwica jest na tyle podstepnym cholerstwem, ze kiedy siedzę w domu i z nudow nie moge wytrzymac, a jest ok, zaczynam sie gdzies zbierac i nagle dopada. Pol biedy w pracy, najgorzej na basenie wysiedziec godzinę kiedy wydaje ci się ze zaraz zemdlejesz..

[dzanki]

Od pewnego czasu mam problemy z lękiem. Zawsze stresowałam się pewnymi sytuacjami sytuacjami ale ostatnio wymknęło sie to spod kontroli. Chodzę na terapię i moja psycho twierdzi że lęk powinien zniknąć kiedy będziemy konfrontować się z nim. Czy u was to działa?

[Lenka84]

Witam wszystkich!

Podczytuję Was już od jakiegoś czasu, a teraz postanowiłam opisać swoją nerwicową historię i zmagania.

Zaczęło się w 2007 r. od ataku w nocy, oczywiście wtedy nie wiedziałam że to atak paniki, kołatanie serca, duszności i ogromny lęk że zaraz umrę. Wezwaliśmy z moim narzeczonym pogotowie, ostałam jakieś uspokajacze. Było strasznie. Poźniej bałam się każdego wieczoru powtórki z rozrywki. Nawet nie zostawałam w domu sama na noc. Przebadałam się na chyba wszystko co możliwe aby wykluczyć chorobę somatyczną. Lęk był cały czas ze mną. Przeszłam leczenie lekiem antydepresyjnym, pomagałam sobie hydroksyzyną. Przez jakiś czas było lepiej.

W 2010 r. zaszłam w ciążę (planowaną, leki wcześniej odstawiłam). Było w miarę ok, przez okres ciąży wzięłam może z 5 razy hydro. Po urodzeniu córeczki (2011 r.) okazało się że lekarze wykryli u mnie złośliwy nowotwór. Córcia miała wtedy 2 tygodnie. Leczyłam się długo, 2,5 roku łącznie z przeszczepem. Ten czas leczenia byłam na Mozarinie (escitalopram), pomagał w miarę choć ataki się zdarzały.

Rok po zakończeniu leczenia wróciłam do pracy, teraz cały czas pracuję. Bywają lepsze i gorsze okresy, w tych gorszych raz nawet karetka była w pracy :( Lekarz zmienił lek na Anafranil, ale brałam go małe dawki, wspomagająco doraźnie Alprox. 

Teraz mam właśnie taki gorszy okres. Mam brać większe dawki Anafranilu, w razie potrzeby ratować się Alproxem. Ale jest mi teraz jakoś tak źle i smutno.  Ataki wyczerpują mnie fizycznie i psychicznie. Czy już tak będzie do końca życia?

[Lenka84]

Dodam też że chodziłam na terapię, wydaje mi się że trochę pomagała ale ataki całkowicie nie ustąpiły. Jestem już zmęczona..

[Al3czka]

Witajcie 

Jestem tu nowa. Mam 21lat a z nerwicą walczę już od dobrych 5lat. Na początku były napady paniki w szkole co skutkowało tym, że dużo wagarowałam. Przez takie sytuacje narodził się u mnie ogólny lęk. Bałam się egzaminów, matury itd. Udało mi się wszystko pozaliczac i nawet maturę ładnie napisałam. Przez chwile troszkę to ucichło i zaczął się strach przed jazda samotnie w pociągach. Na początku tego nie rozumiałam wszystkiego i psycholodzy tez nie potrafili mi pomoc. Cały czas słyszałam tylko, ze jest to fobia społeczna. Natomiast z natury jestem bardzo komunikatywna i nie mam problemów z nawiązywaniem znajomosci wiec było to dla mnie absurdalne. Przestałam uczęszczać na terapie i po ukończonej maturze chciałam pójść na studia. Niestety lek który mi towarzyszył nie pozwalał tego zrealizować. W efekcie siedziałam cały rok w domu, bez pracy i nauki. Mój stan zdecydowanie się polepszył gdy miałam aktywne życie. Ciagle wychodziłam ze znajomymi do kina, na łyżwy, nawet pojechaliśmy na wspólny wyjazd. Zapisałam się na studia i normalnie na nie uczeszcZalam. Czasami miałam problem lecz udawało mi się go przełamać. Zaczęłam spotykać się z moim dotychczasowym partnerem i powoli czułam jakby łapała mnie depresja. Może przez to, ze zaszywalismy się w domu i dużo czasu spędzaliśmy ze sobą. Na drugim roku studiów zaczął się problem z dojeżdżaniem na uczelnie. Gdy wsiadałam do pociągu czułam tak niesamowity stres i niepokój, ze bez leków uspokajających nie byłam w stanie dotrzeć do szkoły. Wszystko mnie stresowało:wyjazd na wakacje, jazda komunikacją, pójście do lekarza, wyjście do starych znajomych..itd. Polowe z tych objawów wyleczyłam tym, ze poszłam do takiej pracy gdzie codziennie muszę rozmawiać z ludźmi. 

Niestety często tez do tej pracy chodzę na środkach uspokajających. Teraz jestem na takim etapie, ze kończy się 2rok studiów a ja w tym sem byłam może na kilku zjazdach bo panicznie się bałam. Chce wziąć dziekankę ale muszę zaliczyć do końca pierwszy semestr... jest to dla mnie ciężkie. Rodzice wywierają na mnie duża presję co wydaje mi się ze w pewien sposób rzutuje to na mojej nerwicy. Jutro ostatni zjazd przed sesja a ja nie wyobrażam sobie pojechania tam i zaliczania czegoś. Nawet do nauki nie mogę się zebrać a w nocy to w ogóle spac nie mogę od kilku dni myśląc o tym.

 

O nerwicy dowiedziałam się od mojej ówczesnej psycholog, która przepisała mi lek „elicea” i powiedziała, żebym starała się konfrontować z moim lękiem. Niestety jest on już tak paniczny, że ciężko mi z nim walczyć. Brał albo bierze ktoś z was ten lek? 

Przepraszam za tak długa wypowiedz ale jakoś od razu mi lepiej z tym, ze sie tu tak rozpisałam.

Edytowane 14 Czerwca 2019 przez Al3czka

[Gość]

Elicea to lek z grupy leków SSRI. Bardzo popularny. Więcej o nim przeczytasz w dziale "Leki", w wątku "Escitalopram". Z tego co czytam Twojego posta to lek w Twoim stanie wydaje się nieodzowny.

[Nerwowa_k]

W dniu 28.04.2019 o 11:12, luzzterko napisał:

Wczoraj powiedziałam od kiedy mam taki stan i jakie mam obawy. Wiem że mnie nie zostawi jednak z tyłu głowy mam myśl że marnuje jej życie. Chcę zmienić swoje życie, chce żyć jak przed atakami. Zawsze byłam negatywnie nastawiona do leków psychotropowych, jednak nie widzę już innego ratunku dla siebie. Najlepiej czuje się w domu, gdybym nie musiała w ogóle bym go nie opuszczała. To chyba głównie efekt leku tak samo jak i uczucie pieczenia głowy. 

Miałam podobnie, dosyć długo ukrywałam przed narzeczonym to co się ze mną dzieje. Wstydziłam się. Aż do pewnego ataku paniki w nocy- wybudzilam się, serce waliło, ciśnienie skakało, raz zimno raz gorąco.... zaczęłam się trząść i stukać zębami bez kontroli. Narzeczony się obudził, i wtedy opowiedziałam mu co się ze mną dzieje, i poprosiłam i to żeby mnie przytulił i był ze mną bo to minie za jakiś czas. I ulżyło mi wtedy! Poprosiłam żeby zapewnił mnie ze jeżeli poproszę go o zawiezienie na sor to zrobi to (potrzebuje takiej pewności). Atak minął i od tej pory zawsze mówię mu kiedy atak nadchodzi.

[Elessar]

Witam społeczność . Moja historia nerwicy to ostatnie trzy  lata tzw zjazdu na krechę . Uderzenia gorąca, dreszcze, kołatania serca i kołowrotek ( to nie zawał to nie zawał to nie zawał .....). Jestem przy tym nieustannie zmęczony kładę się spać bez sił i taki się budzę. Od 2 miesięcy mam  ciągły szum i dzwonienie w uszach. Najgorsze w tym wszystkim jest to że od kilku miesięcy nie mogę przyjmować lekarstw z linii psychotropowych ( Oriven Tritico Symfaxin ) po zażyciu mam wszystkie objawy skutków ubocznych ( drgawki, kołatanie serca , uderzenia gorąca). Biorę więc tylko leki ziołowe które pomagają doraźnie a wiem że chyba muszę przyjmować coś więcej. Byłem w trakcie ataku kilka razy w szpitalu ale wyniki badania krwi , EKG,  ciśnienie,  saturacja miałem dobre , podobnie kardiolog nie stwierdził choroby serca. Mówię ludziom że czasem czuję się tak jakbym miał umierać ale dziwnie na mnie patrzą to trzeba przeżyć.Pozdrawiam i życzę sił w walce.

[aldreas]

A klucie serca ktos z Was mial? Od kilku dni towarzysz mi caly czas,  2 mieziace temu robilem echo i bylo ok ale teraz nie potrafie sobie przetlumaczyc ze wszystko jest wpirzadku bo kluje nieustannie, lekko ale.caly czas.

[aniuspotwor]

W dniu 18.07.2019 o 23:37, aldreas napisał:

A klucie serca ktos z Was mial? Od kilku dni towarzysz mi caly czas,  2 mieziace temu robilem echo i bylo ok ale teraz nie potrafie sobie przetlumaczyc ze wszystko jest wpirzadku bo kluje nieustannie, lekko ale.caly czas.

 

Od dziecka mam. Im mniej się stresuję tym rzadziej, głównie po jakichś ekstremlnych stresach - tłumaczę sobie wtedy, że mój organizm w ten sposób 'odreagowywuje' i serce kłuje. Kłuje, ale w końcu przestaje.

Po silnym stresie też zdarza mi się mieć okrutny ból głowy. Ale żyję. Badania również robiłam na serce i wszystko było w porządku. Więc staram się tym mniej martwić.

[Regina Sofia]

Jak ja wpadnę w jakiś lęk to mam nerwobóle w klatce piersiowej, które są naprawdę nieprzyjemne i bolące. Sporo razy wylądowałam nawet na SOR. Również bóle głowy:(

Ze względu, że mam spokojniejsze życie, już na szczęście tego nie mam.

Tylko czasem ogarnia mnie wieczorem taki lęk, wszechobecny, trudno mi to opisać, ale panicznie zaczynam się wszystkiego bać:(

[Sharon456]

Mi ostatnio coraz częściej zdarzają się dziwne stany, a zaznaczę że wcześniej tego nie miałam. Poszłam do Kościoła, nagle jak już siedziałam w ławce i zobaczyłam ludzi dookoła zaczęłam mieć uderzenia gorąca, czuć niepokój, od razu moje dłonie były całe mokre i tak przez całą mszę. Miałam podobnie kilka tygodni temu, ale zrzuciłam to na uboczne zwiększonej dawki leku. Kiedy pojechałam do sklepu na zakupy - to samo, plus miałam ochotę się popłakać   Mam wrażenie, że jedne sytuacje lękowe się łata, to ukatywniają się kolejne. i nawet nie wiem dlaczego.

[Gość]

nie mam już lęków, bierzcie i pijcie cbd a zapomnicie ..

teraz tylko widzę jakie spustoszenie zrobiła we mnie ta wojna o0

 

[Elessar]

W dniu 16.07.2019 o 09:30, Lilith napisał:

Witaj  A konsultowałeś zmiany w leczeniu z lekarzem? Może po prostu leki były źle dobrane? Ziołowe...hmmm...to jak cukierki. Można łykać i guzik dają. U mnie było podobnie - nie wszystkie leki mogę przyjmować. To jest niestety metoda prób i błędów. U mnie w końcu udało się właściwie dobrać leki i nerwica zbastowała. Dodatkowo polecam wysiłek fizyczny - bardzo pomaga przy rozładowaniu napięcia. Ćwiczyłeś coś kiedyś? A może pływałeś, jeździłeś na rowerze, biegałeś, chodziłeś na siłownie? 

Tak , jak pewnie większość z nas łażę od lekarza do lekarza - próbowałem siłowni ale zaliczyłem zjazd na zdrowiu ( brak sił) jeżdżę na rowerze ale nie regularnie. Ostatnio już zastanawiam się nad TK głowy ale musiałbym robić prywatnie bo lekarze uważają że to nie problem z łepetyną i nie chcą mi dać skierowania. Najgorsze są wieczory wskakuję pod kołdrę i się zaczyna.

[Elessar]

W dniu 24.07.2019 o 22:25, Sharon456 napisał:

Mi ostatnio coraz częściej zdarzają się dziwne stany, a zaznaczę że wcześniej tego nie miałam. Poszłam do Kościoła, nagle jak już siedziałam w ławce i zobaczyłam ludzi dookoła zaczęłam mieć uderzenia gorąca, czuć niepokój, od razu moje dłonie były całe mokre i tak przez całą mszę.  

Mam to samo i coraz rzadziej chodzę do Kościoła. Może trzeba nam egzorcysty