Skocz do zawartości
Nerwica.com

Książki, książki..i książeczki.


meskalina

Rekomendowane odpowiedzi

"A co ciebie obchodzi, co myślą inni?"

Dalsze przypadki ciekawego człowieka

Richard Phillips Feynman

 

352x500.jpg

 

Moja ocena: 4/6

 

Kontynuacja kultowej książki „Pan raczy żartować, panie Feynman!”

 

Tym razem pan Feynman – jeden z najwybitniejszych fizyków XX wieku i laureat Nagrody Nobla – jedzie do Waszyngtonu i Warszawy. W stolicy Stanów Zjednoczonych wyjaśnia przyczyny katastrofy promu kosmicznego Challenger i walczy z naciskami polityków, a w Polsce... Cóż, pisze list, w którym dzieli się swoimi obserwacjami z Warszawy.

 

W tej książce czytelnik znajdzie również opowieść o wizycie u belgijskiej pary królewskiej, wycieczce do Japonii, konflikcie z feministkami i niezwykłe przemówienie Wartość nauki. Na szczególne wspomnienie zasłużyły też dwie ważne osoby w życiu noblisty – ojciec i Arlene, pierwsza miłość Feynmana.

 

 

 

 

 

Zamek duchów

Margit Sandemo

 

352x500.jpg

 

Moja ocena: 3-/6

 

Któregoś dnia, w trakcie leśnej wędrówki, młody Tancred Paladin spotkał niezwykle czymś przestraszoną, uroczą dziewczynę i zakochał się od pierwszego wejrzenia. Gdy potem próbował ją odszukać, dotarł do przedziwnego zamku. Okazało się jednak, że zamek ten nie istnieje, a jego tajemnicza gospodyni nie żyje od wielu lat. Czy to koszmar, czy chłopiec traci zmysły? A może znów dziedzictwo rodowe daje o sobie znać?

 

 

 

 

Dolina Tęczy

Lucy Maud Montgomery

 

489370-352x500.jpg

 

Moja ocena: 3-/6

 

Książka z całą pewnością godna polecenia dla wielbicieli losów Ani. Opowieść o sześciorgu dzieciach Ani i o ich przyjaciołach. Na plebanię przybywa nowy pastor, wdowiec z czwórką dzieci. Faith, Una, Carol i Jerry szybko zaprzyjaźniają się z dziećmi ze Złotego Brzegu. Pewnego dnia odnajdują też całkiem przypadkowo małą uciekinierkę, Mary Vance – osobę o zaskakującej osobowości.

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Przeczytane:

 

Patrycja i Sebastian są zupełnie przeciętnym małżeństwem: wspólnie wychowują dwunastoletnią córkę, borykają się z problemami dnia codziennego. Pati pracuje w biurze, gdzie musi znosić dziwactwa swojego zwariowanego kolegi, Teodora, zwanego przez nią Pączkiem.

 

Pewnego dnia ten na pozór uporządkowany świat rozsypuje się jak domek z kart – Sebastian postanawia odejść. Co się stało, że mąż podjął decyzję o rozstaniu? Czy sprawił to słynny kryzys wieku średniego, będący tematem regularnych dyskusji koleżanek Patrycji? A może wina leżała po stronie Pati, która od jakiegoś czasu kieruje ukradkowe spojrzenia w stronę Przystojnego Bruneta?

 

Po rozwodzie kobieta musi nie tylko odnaleźć się w nowej rzeczywistości, ale również poszukać odpowiedzi na pytanie, czy w „zatrważającym” wieku 36 lat można szczerze się zakochać. Wsparcia moralnego w trudnych chwilach udziela jej najlepsza przyjaciółka Elwira, która wraz z przyjaciółkami knuje małą intrygę.

 

Niestety nudna . Na siłę doczytałam .

 

cappuccino-z-cynamonem-w-iext34548202.jpg

 

 

Brudne podwórka wrocławskiego Trójkąta Bermudzkiego... Chłopak, który urodził się w niewłaściwej rodzinie i człowiek, który dał mu szansę. Tylko… na co?

Jakub Rojalski, zabójczo przystojny pasjonat fotografii, podczas przyjęcia weselnego poznaje inspektor Karolinę Linde, szefową wydziału śledczego wrocławskiej policji. Kobieta jest sfrustrowana i przemęczona, ponieważ dochodzenie w sprawie płatnego zabójcy utknęło w martwym punkcie, tymczasem Midas uśmierca kolejne ofiary. Wbrew woli obojga jednorazowy incydent powoli zamienia się w romans, a Jakub uświadamia sobie, że nie potrafi dłużej żyć, tłumiąc w sobie wszelkie emocje. Jednocześnie w jego życiu pojawia się Anka, magister farmacji i maltretowana żona gangstera, marząca o zemście na mężu. Któregoś dnia okazuje się, że Jakub potrafi jej pomóc…

 

Dobry kawałek sensacji, ciut romansu. Fajnie napisane.

 

IMG1461156328232_30700_4.jpg

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Jeśli ktoś ma ochotę na coś pozytywnego, to polecam książkę "Bóg nigdy nie mruga" Reginy Brett. Proszę nie sugerować się zbytnio tytułem, nie jest to żadna natchniona pozycja, a zbiór ciekawych i dobrych felietonów, zarówno dla osób wierzących, jak i ateistów. Tematy poruszane są bardzo uniwersalne i mogą pomóc zmienić nastawienie na bardziej pozytywne każdemu.

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Mąż

Dean Koontz

 

400.jpg

 

Moja ocena: 3/6.

 

Mamy twoją żonę. Odzyskasz ją za dwa miliony w gotówce. Skąd zwykły ogrodnik Mitch Rafferty weźmie taką sumę. Tego dowie się później, w trakcie kolejnej rozmowy. Na potwierdzenie ultimatum na oczach Mitcha snajper zabija przypadkowego przechodnia. Aby odzyskać swoją żonę Mitch gotów jest zrobić wszystko. Czy również popełnić morderstwo. Na razie musi wykonać polecenia porywaczy i nie informować policji. Proste. Bardzo. Ale do czego doprowadzi go ślepe posłuszeństwo. To droga donikąd. Mężczyzna decyduje się wziąć sprawy w swoje ręce...

 

 

 

 

Przypadek

Stefan Grabiński

 

hqdefault.jpg

 

Moja ocena: 2/6

 

Z rozkosznym drżeniem w sercu rozłamywał zawsze pieczęcie depesz, które co tygodnia przychodziły od kochanki i normowały mu życie. Tych parę słów: „Jadę w środę”, „Wracam czwartego” lub „Dopiero za 2 tygodnie”, pogrążało go w ekstazę szczęścia lub otchłań zgryzoty. Gdy nie widzieli się przez czas dłuższy z powodu nieprzewidzianej przeszkody w ostatniej chwili lub też wskutek tego, że Łuniński towarzyszył żonie w podróży, Zabrzeski wpadał w fatalny nastrój: zaraz opadały go niby wściekłe psy najczarniejsze przypuszczenia, najdziksze domysły i szarpały nielitościwie aż do najbliższej schadzki. Lecz wtedy ona umiała zawsze w dwójnasób wynagrodzić mu dnie rozłąki i ukoić rozszalałą z goryczy tęsknotę…

 

 

 

 

Siłaczka

Stefan Żeromski

 

maxresdefault.jpg

 

Moja ocena 3-/6

 

"Siłaczka" opowiada o młodzieńczych ideałach i dwóch sposobach ich spełniania.

Pierwszy przykład stanowi lekarz, którego pragnienie lepszego życia dla potrzebujących opuściło wraz z determinacją, pozostawiając na końcu tylko żal i pustkę.

Inną postawę wykazuje nauczycielka, która była w stanie udźwignąć ciężar swego postanowienia i wypełniała je.

Młoda kobieta, w przeciwieństwie do zakochanego w niej mężczyzny, moralnie wygrała. Do śmierci nie rezygnowała z wyznawanych przez siebie wartości i chociaż jej życie mało zmieniło, to było doceniane i opłakiwane przez najuboższych, lecz mimo wszystko cena, jaką przyszło zapłacić była przerażająca.

 

Książka ujawnia niezwykle smutne przesłanie - "marzenia, nie ważne jak szczytne, nie zawsze się spełniają, choćbyśmy poświęcili dla nich wszystko".

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Carrie

Stephen King

 

carrie86.jpg

 

Moja ocena: 4/6

 

Carrie White jest inna niż jej rówieśnicy. Nie chodzi na prywatki, nie interesują się nią chłopcy, stanowi obiekt kpin i docinków. Matka – religijna fanatyczka – za wszelką cenę usiłuje uchronić ją przed grzechem. Pewnego razu Carrie się jednak buntuje i idzie na szkolny bal. Gdy tam pada ofiarą okrutnego żartu, rozpętuje się piekło... dziewczyna jest telekinetką o olbrzymiej mocy, której postanawia użyć, by zemścić się na prześladowcach. Ci, którzy ją dręczyli, gorzko tego pożałują.

 

 

 

 

 

 

Świętoszek

Molier

 

56ba78a5af88c.jpg

 

Moja ocena: 4+/6

 

Autor "Świętoszka", najwybitniejszy komediopisarz francuski, a zarazem aktor i dyrektor teatru, pięć lat walczył o wystawienie swojej sztuki na scenie - pokazał ją królowi w 1664 roku, natomiast publiczności dopiero w roku 1669. Tak bardzo utwór ten bulwersował współczesnych ostrym, krytycznym obrazem obyczajowości XVII-wiecznej Francji.

W tym znakomitym studium obłudy obok postaci głównego bohatera przedstawił też Molier barwną galerię typów uosabiających wieczne ludzkie wady oraz zbudował misterną, nasyconą komizmem intrygę. Jego teatr miał uczyć - bawiąc. I do dziś skutecznie odgrywa tę rolę.

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

K-PAX

Gene Brewer

 

_bc5841.jpg

 

Moja ocena: 4/6

 

Czy rzeczywiście jest kosmitą, czy też tylko żyje w innym świecie?

 

Dla człowieka, który utrzymuje, że jest przybyszem z kosmosu, oddział Instytutu Psychiatrii na Manhattanie wydaje się najodpowiedniejszym miejscem. Jednak ów pacjent w niczym nie przypomina tych, z którymi dr Gene Brewer miał wcześniej do czynienia. Nazywa się prot i twierdzi, że przybył z planety K-PAX, idyllicznego świata, w którym wszyscy żyją w zgodzie i harmonii. Określiwszy dokładnie datę opuszczenia Ziemi, prot pozostawia nas w niepewności do ostatniej chwili.

Jego krótki pobyt w szpitalu na Manhattanie radykalnie zmienia życie pacjentów i panujące tam stosunki międzyludzkie. Prot przywraca ludziom radość i sens życia. Pokazuje inny wymiar istnienia.

 

Ta znakomicie napisana, żywa, dowcipna i zarazem głęboko humanistyczna książka z pewnością spodoba się nie tylko miłośnikom Lotu nad kukułczym gniazdem, lecz także wielbicielom twórczości Olivera Sacksa, autora bestsellera O mężczyźnie, który pomylił swoją żonę z kapeluszem.

 

K-PAX to pierwsza część trylogii o tajemniczym procie.

 

 

 

 

 

Mendel Gdański

Maria Konopnicka

 

mendel-gdanski-duze.jpg

 

 

Moja ocena: 4/6

 

Stary i ubogi Żyd Mendel od 27 lat mieszka w Warszawie. Zżył się z tym miastem, ma dobre kontakty z sąsiadami. Pewnego dnia słyszy od jednego z nich, że mają bić wszystkich Żydów tylko za to, że są Żydami. Mendel nie może zrozumieć czemu mieliby to robić. Postanawia nie uciekać i nie wypierać się swojego pochodzenia z nadzieją, że uda mu się przemówić do rozsądku ludziom...

 

Nowela porusza jedną z głównych kwestii poruszanych w dobie pozytywizmu... mianowicie kwestię żydowską. Nowela ta powstała jako odzew Konopnickiej przeciw ówczesnej fali antysemityzmu w Polsce.

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Hamlet był dla mnie znacznie lepszy, ta niezbyt mnie zainteresowała.

 

Król Lear

William Shakespeare

 

2075_0.JPG

 

 

Moja ocena:4/6

 

Tytułowy król Lear postanawia podzielić królestwo dla swoich córek. W wyniku niezrozumienia intencji najmłodszej córki o miłości do ojca, zrywa z nią wszelkie kontakty. Nie wie, że to obróci się przeciwko niemu i wpłynie na wszystkich w jego otoczeniu...

 

 

 

 

 

 

 

 

 

Do Mistrz i Małgorzata to jej znacznie daleko i ogólnie nie spodobała mi się ta książka - tyle co odbębniona.

 

Biała gwardia

Michaił Bułhakow

 

56ba7f80eb581.jpg

 

Moja ocena: 3/6

 

„Biała gwardia“ to książka ukryta gdzieś na poboczu szlaku, którym trafiają do świata literatury kolejne pokolenia czytelników urzeczonych „Mistrzem i Małgorzatą”. A przecież to wielka powieść – najbardziej typowa dla Bułhakowa, a na pewno najbardziej zakorzeniona w jego życiu. „Mistrz i Małgorzata” ulepiona jest z wizji, wiary i lęku: „Biała gwardia” utkana jest bez reszty ze wspomnień.

To powieść o kilku tygodniach w śnieżnym, ogarniętym wojną domową Kijowie. O męskiej przyjaźni i braterskiej miłości; także o radości, euforycznej i straceńczej, jaka zdarza się młodym ludziom w przeddzień walki, kiedy jeszcze nikt nie zginął i nikt nie zwinął się w kłębek podczas przesłuchania. Tacy są ci wszyscy dwudziestokilkuletni dekabryści i Kolumbowie, filomaci i studenci z Krakowskiego Przedmieścia w roku akademickim 1967/68. takie jest również rodzeństwo Turbinów oraz ich przyjaciele, inteligenci i studenci przemienieni przez wojenny czas w młodych oficerów. Jest to wreszcie oda na cześć Miasta – miasta otaczanego przez autora taka czcią, że jego nazwy nie wymienia na tych kartkach ani razu.

Dla nadwiślańskich czytelników, którym bliska jest myśl o polsko-ukraińskim braterstwie broni w roku 1920, kłopotliwa może być niechęć, z jaka autor traktuje Petlurę i jego chłopskie oddziały. Ale powieściowy Semen Petlura nie jest postacią historyczną z krwi i kości, lecz figurą, w którą autor wkłada całą swą odrazę inteligenta do ludzkiej szarańczy wszelkiej barwy, niszczącej jego Rosję.

 

 

 

 

 

 

 

 

Jeśli ktoś lubi rubaszne słownictwo to zachęcam ;)

 

Seks po staropolsku czyli -

- Sztuka obłapiania

Aleksander Fredro

 

2.jpg

 

Moja ocena: 4/6

 

Bardziej znane jako Wwawolny poemat młodości z roku 1817.

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Czy ktoś korzysta z Legimi i byłby zainteresowany poniższymi tytułami? Miałbym trzy kody(jeden kod - jedna bezpłatna książka) do oddania.

 

 

Millennium. Mężczyzna, który gonił swój cień - David Lagercrantz

Zapisane w wodzie - Paula Hawkins

TO - Stephen King

Pierwszy śnieg - Jo Nesbo

Motylek - Katarzyna Puzyńska

Król - Szczepan Twardoch

Czarna - Wojciech Kuczok

Konklawe - Robert Harris

Gwiezdny pył - Neil Gaiman

Idealny stan - Brandon Sanderson

Czas Herkulesów - Marcin Wroński

Obsesja. T. 1 - Katarzyna Berenika Miszczuk

Bez litości. Poznaj moc treningu mentalnego - Erik Bertrand Larssen

Okruchy dnia - Kazuo Ishiguro

Głębia - Henning Mankell

Łaska - Anna Kańtoch

Ja, pustelnik. Autobiografia - Piotr Pustelnik

Położna. 3550 cudów narodzin - Jeannette Kalyta

Alfie Bloom i tajmnice zamku Hexbridge - Gabrielle Kent

LO story - Magda Skubisz

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Carrie Fisher "Pamiętnik księżniczki"

http://www.oldies-cdn.freetls.fastly.net/i/boxart/w340/91/73/9780399173592.jpg?v=6

Autobiografia Lei z Gwiezdnych Wojen. Carrie borykała się z Chad i walczyła z uzależnieniem od narkotyków. Myślę, że książka spodoba się wielu "zaburzeniowcom". Podoba mi się humor i dystans z jakim opisuję swoje przeżycia w tym problemy natury psychicznej.

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Dmitry Glukhovsky "FUTU.RE"

 

futu-re-b-iext36884346.jpg

 

Pokonaliśmy śmierć. I co dalej?

Odkrycia naukowe poprzedniego pokolenia zapewniły mojemu nieśmiertelność i wieczną młodość.

Ziemię zaludniają piękne, tryskające zdrowiem i nieznające śmierci istoty.

Lecz każda utopia ma swoje cienie.

Tak… Ktoś musi to robić – czuwać, by ów nowy wspaniały świat nie runął pod ciężarem przeludnienia, dbać, by jego kruchej równowagi nie zniszczyły zwierzęce instynkty człowieka. Ktoś musi troszczyć się o to, by ludzie żyli tak, jak przystoi nieśmiertelnym.

Tym kimś jestem ja.

 

Polecam wszystkim fanom dystopijnych wizji przyszłości.

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Remigiusz Mróz Chór Zapomnianych Głosów

 

Kosmos tajemniczy i niezbadany.Nadal kuszący swym ogromem,kusi i przeraża.

 

Remigiusz Mróz ,to autor wielu znanych powieści.Zabierał nas w świat warszawskiej palestry,na szczyty Tatr czy na Wyspy Owcze.

 

Przyznam,kiedy sięgałem po Chór Zapomnianych Głosów robiłem to z dużymi obawami.Czy autorowi uda się,mnie przekonać do swojej wizji.Powieści s

s/f ?

Przyznam,że od lat interesuję się kosmosem.Więc ta książka,miała być dla mnie.Albo przekleństwem albo nadzieją.

 

Autor sprawił mi piękną niespodziankę.Zabrał w fantastyczną przygodę,odkryłem w sobie pasję gwiezdnego podróżnika./

Lotem z prędkością światła ,poznawałem innej planety.Jakże wysoko zaawansowane cywilizacyjnie.

Tak,to było s/f,które od dawna chciałem przeczytać.

Na uwagę zasługują też ,ludzcy bohaterowie powieści.Mimo,że są różni.Potrawią razem działać dla wspólnego celu.

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

celibat2.jpg

 

Książka jest przez wielu recenzentów krytykowana za jednostronne przedstawienie problemu celibatu. Być może tak jest, ale wreszcie ktoś odważył się pokazać, jak wygląda prawdziwe życie księży. Seksu w tej książce jest dużo i myślę, że tak jest rzeczywiście z częścią polskiego duchowieństwa. Szczególnie interesował mnie pierwszy rozdział, ponieważ opisywał głośną sprawę syna byłego proboszcza parafii w moim mieście (Waldemara Irka). Czekam na kolejne książki Marcina Wójcika, bo przeczytałem również jego pierwszą lekturę dotyczącą Radia Maryja.

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Dmitry Glukhovsky "FUTU.RE"

 

futu-re-b-iext36884346.jpg

 

Pokonaliśmy śmierć. I co dalej?

Odkrycia naukowe poprzedniego pokolenia zapewniły mojemu nieśmiertelność i wieczną młodość.

Ziemię zaludniają piękne, tryskające zdrowiem i nieznające śmierci istoty.

Lecz każda utopia ma swoje cienie.

Tak… Ktoś musi to robić – czuwać, by ów nowy wspaniały świat nie runął pod ciężarem przeludnienia, dbać, by jego kruchej równowagi nie zniszczyły zwierzęce instynkty człowieka. Ktoś musi troszczyć się o to, by ludzie żyli tak, jak przystoi nieśmiertelnym.

Tym kimś jestem ja.

 

Polecam wszystkim fanom dystopijnych wizji przyszłości.

Czytałem jakiś czas temu,shit is lit!

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
×