Uzalezenienie od przyjaciela

[Syrfir]

Witam, chcialbym sie dowiedziec o uzaleznieniu od przyjaciela.

Po dluzszym czasie czuje sie od niego bardzo uzalezniony, z jednej strony go nienawidze a z drugiej uwielbiam!

Dziala na mnie troche destrukcyjnie, a z drugiej strony traktuje go troche jak ojca (w wieku 12 lat zginal mi ojciec) czy to jest jakis syndrom utraconego ojca? Ja mam wybrnac z tego problemu?!

Prosze o pomoc!

Pozdrawiam

Edytowane 25 Września 2010 przez Gość

[Syrfir]

Wplywa na mnie dosc negatywnie, nie pozwala mi sie rozwijac tak jakbym chcial, zabrania niektorych rzeczy, widywac sie z niektorymi ludzmi twierdzac ze sa dla mnie nie odpowiedni

Jednym slowem cierpie przez niego

[kris1966]

Podejrzewam,że ten koleś też ma problemy z sobą i wykorzystuje Twoją słabość.Potrzebuje Ciebie by udawać autorytet i silniejszą osobowość.

Straciłeś ojca w tym okresie,kiedy chłopiec go najbardziej potrzebuje.Są specjalne formy terapii np dla kobiet które straciły dziecko lub z syndromem poaborcyjnym.O co mi chodzi:może mógłbyś jakoś wskrzesić obecność ojca w swoim życiu,poczuć go znowu blisko,dzielić się z nim swymi problemami,pisać do niego listy.

Człowiek wierzący może ponadto pytać Ojca w niebie,jaki jest sens tego zranienia związanego z utratą ojca.Poza tym polecam ci bardzo książkę Johna Eldredge'a "Dzikie serce-tęsknoty męskiej duszy".

Ja też byłem przez wiele lat(i nadal jeszcze jestem) uzależniony od takich "przyjaciół".

[mansun]

Wplywa na mnie dosc negatywnie, nie pozwala mi sie rozwijac tak jakbym chcial, zabrania niektorych rzeczy, widywac sie z niektorymi ludzmi twierdzac ze sa dla mnie nie odpowiedni

Jednym slowem cierpie przez niego

 

A może on ma rację z tymi zakazami? Nie wiem, zastanawiam się tylko. Ja bym na Twoi miejscu spytał: ok, skoro ci są źli, to z kim mam się widywać, a skoro to jest złe, to co jest dla mnie dobre? Trzeba o wszystkim rozmawiać, może okaże się, że przyjaciel ma trochę racji, ale nie ma potrafi jej konstruktywnie przedstawić.

[kris1966]

Prawdziwy przyjaciel może co najwyżej dyskretnie towarzyszyć,a przebywanie z nim powinno być radością.Powinien pomagać w rozwoju i nie krępować człowieka.Napisałeś mało o nim,Syrfir,ale mnie się jawi obraz jakiegoś pieprzonego manipulanta,karmiącego się Twoją słabością i zazdrosnego,tak,po prostu zazdrosnego o Twoje inne kontakty i znajomości.

Gdy mnie znowu dopadnie ta plaga uzależniania się od innego człowieka,to bardzo pomagają mi psalmy,są w nich takie m.in słowa:"Nie pokładajcie ufności w człowieku,gdy czas jego przeminie znów w proch się obraca i przepadają jego zamiary..."

Myślę,że lepiej być nawet niepewnym i zalęknionym,ale nie uzależnionym.

[Marta46]

Mi tez sie wydaje ze jestem uzaleniona od przyjaciela , ale tak głebiej wchodzac w to widze ze ma duzo racji .Przyjaciel nigdy nie skrzywdzi przyjaciela , chyba ze nim nie jest.........

[luciana]

a dobrze ci jest z tą złością, może nie umiesz jej wyrazić, ztn swojego niezadowolenia? może warto powiedzieć co ci się nie podoba.Myśle że jesteś zły jak twój przyjaciel robi coś wyłącznie dla siebie i oddala się od ciebie, Boisz się ze zostaniesz sam.

[Hera]

Mam podobną sytuację do ciebie.Ja równię sądzę,że uzależniłam się od przyjaciółki.I też z jednej strony dałabym się za nią pokroić,a z drugiej bardzo mnie irytuje czasami jej zachowanie,słowa,czy chociażby spojrzenie.Nie wiem co z tym zrobić.Też nie potrafię tego ogarnąć.Nie chcę rezygnować z tej przyjaźni bo może być na prawdę piękna,ale tak na prawdę to często przez nią cierpię.Może po prostu boje się utraty przyjaźni? Bo w sumie,wtedy nie miałabym już nic.....

[Lunatyczka]

Mam podobną sytuację do ciebie.Ja równię sądzę,że uzależniłam się od przyjaciółki.I też z jednej strony dałabym się za nią pokroić,a z drugiej bardzo mnie irytuje czasami jej zachowanie,słowa,czy chociażby spojrzenie.Nie wiem co z tym zrobić.Też nie potrafię tego ogarnąć.Nie chcę rezygnować z tej przyjaźni bo może być na prawdę piękna,ale tak na prawdę to często przez nią cierpię.Może po prostu boje się utraty przyjaźni? Bo w sumie,wtedy nie miałabym już nic.....

 

Jakiego rodzaju jej zachowanie Cię irytuje ?

Nie rezygnuj z przyjaźni. Każdy ma wady, są różne charaktery.. może i Cię denerwuje, ale skoro to twoja przyjaciółka, to musisz to zaakceptować i pogodzić się z tym. Możesz też z nią porozmawiać i poprosić, by zmieniła swoje zachowanie ; )

[goskagt]

Mi też wydawało się że jestem uzależniona od przyjaciółki. A teraz wiem że tak nie jest...

[Hera]

Lunatyczka,irytuje mnie to,że praktycznie zawsze mnie olewa.Jak do niej piszę,to nie odpisuje,jak dzwonię-nie odbiera.Zrozumiałabym gdybym się narzucała dzwoniąc czy pisząc tak codziennie,ale odezwę się raz na tydzień to ona nie raczy mi odpowiedzieć,a później mówi-że zawsze czyta moje smsy.

Tylko podobno mi nie odpisuje,bo denerwuje ją treść moich smsów.

Ja nie wiem o co jej chodzi.

Nie piszę do niej rzeczy typu-Co tam porabiasz,

Moje smsy są zawsze długie i jak to ona mówi zbyt ,,filozoficzne''.

Cholera,to moja wina,że nie mówię wszystkiego wprost?!;(