Jak to się zwie?

[Sean1]

Wiecie może jak się zwie taki mechanizm, jak coś dobrze wychodzi, albo dobrze się wiedzie, a nagle umysł chce pokrzyżować plany, i działa na przekór, na złość? Jak nagle powstaje pytanie w głowie - nie za dobrze ci idzie? Nie chodzi mi o autodestrukcje czy coś takiego, jest może jakiś termin w psychologii, który to opisuje? Miał ktoś tak albo podobnie?

[Gość]

suicidesilence, sabotowanie wlasnych wysilków.Mialam tak w zeszlym roku-wszystko szlo pięknie,a ja z dnia na dzien rzucilam studia i pracę.przerąbane.

[Sean1]

Dzięki za odpowiedzi :)

agacisz3

U mnie w zasadzie jest to tak, że to główna przyczyna mojej nerwicy... jednak objawy somatyczne są najgorsze.

[Goldielocks]

Wiecie może jak się zwie taki mechanizm, jak coś dobrze wychodzi, albo dobrze się wiedzie, a nagle umysł chce pokrzyżować plany, i działa na przekór, na złość? Jak nagle powstaje pytanie w głowie - nie za dobrze ci idzie? Nie chodzi mi o autodestrukcje czy coś takiego, jest może jakiś termin w psychologii, który to opisuje? Miał ktoś tak albo podobnie?

 

Jak za dobrze mi idzie, to czekam na jakiekolwiek potknięcie... Bo mnie przecież nic nie może wyjść jak należy... A jak już (wbrew mojemu tokowi myślenia) wszystko idzie jak po maśle, wtedy pojawiają się stany lękowe i ataki paniki... Sama chciałabym wiedzieć dlaczego tak się dzieje...

 

Tak jakbym nie zasługiwała na szczęście... A to g*** prawda!!!

[Sean1]

Dobrze wiedzieć, że ludzie też mają albo chociaż znają podobny problem, nie czuję się dzięki temu całkowicie samotny ze swoim. U mnie to było tak, że moje życie było strasznie do kitu, uważałem, że nie zasługuję na szczęście, poczucie wartości zerowe, a potem dostałem jego namiastkę (szczęścia), zaczęło się układać... jednak mój umysł tego nie wytrzymał, wtedy nerwica powiedziała, stop, tak dobrze ci nie będzie. Głupie to, wiem.

[Gość]

Mialam identycznie..ehh.

[Goldielocks]

No i ja również...

[Sean1]

Myślę, że to przyczyna, bo teraz w sumie to już nie jest problem, ale od tego zaczęła się nerwica na dobre. To przez to powstało wykonywanie natrętnych czynności i powstały objawy somatyczne (i to z nimi się borykam).

[Gość]

osoba z NN nigdy sie tego nie pozbedzie. W momencie kiedy uda sie to zaakceptowac pojawie się prawdziwe szczęscie..

[*Monika*]

zdesper, zaakceptować? Raczej poznać z czego wynikają te natrectwa. Napewno z lęków. A źrodlo ich jest w nieświadomości, wiec terapia wskazana.

[Gość]

Poznać tez można ale to i tak wszystko prowadzi do akceptacjii. W NN to jest za silnie zakorzeniony proces w poswiadomosci zeby mogl byc na zawsze zapomniany...Podswiadomosci chyba nie mozna az tak zmienic..

[Gość]

ehh to już należy do mądrego terapeuty-przeksztalcić podświadomość w świadomość.

A co do samego stosowania sabotażu wobec siebie-nie wiedzialam,że jest to rownież klasyczna "cecha nn".Wszystkie dda to mają-w ty ja,żadnego zok-a nie mając :)