"JĘCZARNIA"-czyli muszę się komuś wyżalić!

samara22, nie wiesz, czy się staram

samara22,

przy całym optymiźmie twojej wypowiedzi...

niestety nie moge sie z tobą zgodzić....

radzic sobie z życiem to w nim aktywnie uczestniczyc

oraz układac je według swoich pragnień....które sie ma...

cieszyc sie z radości i walczyc z przeciwnościami

podejmowac decyzje....

a nie radzic sobie....to brac tylko to co dane i nie prosic o więcej,

poddac zanim sie jeszcze spróbuje cokolwiek

i dryfowac jak lisc na powierzchni kałuzy...

bojąc sie spojrzec przed siebie....

bojąc sie najmniejszej zmiany...

brac wyschnięcie kałuzy za koniec swiata...

samara22,

przy całym optymiźmie twojej wypowiedzi...

niestety nie moge sie z tobą zgodzić....

radzic sobie z życiem to w nim aktywnie uczestniczyc

oraz układac je według swoich pragnień....które sie ma...

cieszyc sie z radości i walczyc z przeciwnościami

podejmowac decyzje....

a nie radzic sobie....to brac tylko to co dane i nie prosic o więcej,

poddac zanim sie jeszcze spróbuje cokolwiek

i dryfowac jak lisc na powierzchni kałuzy...

bojąc sie spojrzec przed siebie....

bojąc sie najmniejszej zmiany...

brac wyschnięcie kałuzy za koniec swiata...

Dokładnie. Napisałaś to, czego ja nie potrafiłabym ubrać w słowa.

(choć kiedyś byłam w szkole prymuską i swoją przyszłość wiązałam właśnie ze słowami, teraz mam problem ze składnym napisaniem zdania, a co dopiero wyrażeniem myśli i emocji...)

samara22, to nie jest tak, że tego nie potrafiłyśmy. Że ja tego nie potrafiłam, jeżeli mam mówić tylko za siebie. Dlatego to tak bardzo boli. Kiedyś byłam ambitna, miałam marzenia, radziłąm sobie. Wiem, że są ludzie, którzy mają gorzej niż ja, a są zadowoleni. Ale przynajmniej część z nich nigdy nawet nie miało ambicji, żeby było lepiej. Ludzie, dla których liczy się tylko tyle, że w danym miejscu zarobią parę groszy więcej. Bo i tak nie myśleli nigdy o zawodzie, w którym mogliby się spełnić. A ja nie potrafię nawet wywlec się z łóżka. Nie, nie będę cieszyła się z tego, że raz na tydzień uda mi się zmusić do tego, żeby np. pozmywać naczynia, albo użyć w kąpieli gąbki, a nie tylko położyć się bezwładnie na pół godziny. To nie są powody do radości. To nie jest radzenie sobie z życiem.

BłękitnaAbstrakcja, aktywnego uczestniczenia w życiu i układania go według swoich pragnień też trzeba się nauczyć...

większość z nas jest juz w takim wieku ze powinnismy to umiec choc częściowo.

cos sprawiło (kazdy ma swoje cos) ze nie nauczylismy sie tego na kolejnych etapach dorastania....

i teraz nie potrafimy ogarnąć wszystkich etapów na raz....

nieradzenie sobie z życiem....

to równiez strach przed porażką w formie dokonananej

czyli.....nieporadzenie sobie z życiem

mimo podejmowania rozpaczliwych prób....

mimo autentycznego wysiłku i chcenia...

lęk przed porażką i jej przewidywanie paralizuje....

moze lepiej nie podejmowac prób

i tkwic w złudzeniu .....

ze....moznaby....

Kiya w porównaniu do mnie to se nieźle radzisz choć do mnie nie ma co się porównywać bo wszyscy dobrze przy mnie wypadają.

lęk przed porażką i jej przewidywanie paralizuje....

moze lepiej nie podejmowac prób

i tkwic w złudzeniu .....

ze....moznaby....

Tak...

"- Ona nie chce być szczęśliwa.

- Wszyscy chcą być szczęśliwi.

- Nie chorzy na depresję. Wolą być nieszczęśliwi, żeby potwierdzić swoją depresję. Gdyby byli szczęśliwi, to nie mogliby już być w depresji, musieliby wziąć się w garść i żyć, a to prowadzi do depresji."

Nie daję rady już fizycznie. Załamałem się po raz kolejny, nie dam rady, wiem to...

Może i silnie radzę sobie psychicznie, ale fizycznie przegrałem. Nie będę siebe okłamywał, jest gorzej - co prawda poradziłem sobie dobrze z większością psychicznych objawów, ale fizycznie z miesiąca na miesiąc jestem coraz słabszy, koncentracja mi drastycznie spada, już nawet na prostym zdaniu nie potrafię się skoncentrować. Nie uda mi się przebić, nie w tym skurwysyńskim (bo jak inaczej nazwać?) kraju. Cierpię strasznie, choć potrafię to wytrzymać, ale co mi po tym, prędzej czy później wszystko runie doszczętnie.

L:), co za pesymizm...a moze nie bedzie az tak zle?

Pesymizm? Raczej racjonalizm. Z bólem fizycznym i osłabieniem bardzo ciężko wygrać.

BłękitnaAbstrakcja, myslalem ze wzrok stracilem dune...nie strasz mnie bardziej...

-- 26 gru 2011, 19:25 --

L:), wiem....

-- 26 gru 2011, 19:27 --

wszak mam leb rozwalona i leze pod kroplowka L:),

Cholerny psychodeliczny nieład myśli. Znowu mnie dopadł..

Marzy mi się reset, taki totalny reset...

Kiya, komu sie nie marzy byloby najprosciej

Kiya, żółw

Mirabeleee, co zolw??

nextMatii, Kiyi żółw, się wróc jak nie wiesz

Mirabeleee,

Kiya, żółw

Kiya, hepi?

Mirabeleee, nie, to tylko emotka

Kiya, emotka wyrażająca emocje..

Mirabeleee, owszem, gdybym była zdolna do śmiechu, to bym się roześmiała tak jak na tej emotce

Kiya, musze jutro do szpitala jechac zamiast do pracy

nextMatii, wciąż masz gorączkę?

kumpel był mam złe wyniki...musze sie polożyc....przebadaja mnie..dokladnie bo tak dluzej nie pociagne...

-- 26 gru 2011, 20:31 --

dlatego wspolnik w ekstaze wpadnie jak sie dowie choleryk z niego...

-- 26 gru 2011, 20:32 --

jak umre przyjdziecie na pogrzeb zapraszam....