Nerwica Lękowa Co zrobić? Moja historia...część 2

Tak jak w temacie.

Czy są jakieś skuteczne sposoby, poza farmacją, żeby sobie radzić z tym shitem?

Jestem osobą zaradną, mam pracę jako kierowca międzynarodowy, niczego mi nie brak.

Mimo tego, mam bardzo częste napady lęku, paniki, strachy, bez żadnego powodu.

Np. jestem w trasie, jadę, wszystko jest spoko, świeci słoneczko, nic tylko się cieszyć i nagle atak... całe drżę, zaczynam się pocić, serducho wali. W domu tak samo, gdy zjeżdżam z trasy i odpoczywam. Siedzę sobie przed kompem i nagle następuje jakiś atak, bez powodu. Nie mam pojęcia z czego to może wynikać.

Jest jakaś szansa, żeby to wyeliminować? Żeby było normalnie?

jest sposób - psychoterapia

Mija 9 dzień jak biorę Mozarin. Zjechałem z Afobamem z 1mg do 0,5mg. Za to Mozarin biorę 10mg. Tak mi kazał brać psychiatra.

Ostatnie kilka dni było naprawdę ok. Czułem się super nie miałem żadnych objawów nerwicy. Jednak dziś to jest masakra. Czuje się odrealniony, mam zawroty głowy, boli mnie głowa i do tego mdłości. Ponadto co jakiś czas czuję jakby serce mi stawało ( taka pustka w klatce), puls przyspiesza mi na krótkie chwilę bez powodu i jeszcze czuje jakbym miał nogi z waty. No i ten lęk przed atakiem :/. Niewiem już sam co mam o tym wszystkim myśleć. Może 9 dni to za mało by organizm oswoił się z Mozarinem i zmniejszeniem dawki Afobamu ?

Polecam tych psychologów i psychoterapeutów z Twojej okolicy

Jest szansa - psychoterapia. Jak miałeś trudne, pokręcone dzieciństwo to tam są korzenie lęku, ale niekoniecznie tak jest. Trzeba zmierzyć się ze sobą, wybeszyć psychicznie i wtedy na nowo poukładać i zbudować. Kupę pracy, ale można.

hej. również cierpię na nerwicę lękową... choruje na nią od 7 lat, w tym momencie mam 23 lata.
w tym momencie stosuję leki antydepresyjne + chodzę do psychologa. ale więcej o mnie w tym tekście http://www.cdn.ug.edu.pl/21931/wywiad-chora-na-nerwice/ (koleżanka w ramach studiów uznała, że warto przedstawić moją historię).

Chcialam przekazac wiadomosc ze z dnia na dzien jest coraz lepiej! nie jest jeszcze dobrze, ale juz potrafię samodzielnie podróżowac po trójmiescie. w najblizszym czasie planuję podróż po Polsce (około 200 km od domu). nie wolno się poddawać! z tego można wyjsc! tylko potrzeba czasu!

Pozdrawiam!

Wiecie co...zastanawiam się nad taką rzecza nie moglam znalezc watku... mam zaburzenia lękowe i czesto zadaje sobie pytanie czy da sie to wyleczyc tak do konca?? Zeby zyc znow normalnie jak przed tem? czy komus sie wogole udalo to zrobic i zyje bez objawow atakow?

dumps napisał(a):Wiecie co...zastanawiam się nad taką rzecza nie moglam znalezc watku... mam zaburzenia lękowe i czesto zadaje sobie pytanie czy da sie to wyleczyc tak do konca?? Zeby zyc znow normalnie jak przed tem? czy komus sie wogole udalo to zrobic i zyje bez objawow atakow?

Od 7 listopada biorę escitalopram, od początku roku nie miałam ataków nerwicy lękowej. To mój pierwszy lek i cały czas ta sama dawka
Tak naprawdę zostaly jeszcze tylko bardzo rzadkie objawy somatyczne np ZJD ale biorę Debutir i jest bardzo ok. Czasem problemy z oddechem czy jakies pobolewania ale nie wywołują absolutnie żadnych lęków jak kiedyś
Odpowiedź czy się da nalezy do ciebie. Ja w tym momencie żyję normalnie, jak kiedyś A może nawet jeszcze lepiej bo mam dużo więcej spokoju, cierpliwości, opanowania i nie przejmuję się problemami tak jak kiedyś

Esci jakoś mało na mnie działał. W ogóle nie przypominam sobie, żebym kiedyś mogła z dumą powiedzieć, że chociaż jeden pełny dzień nie mam lęków w szkole, u lekarza czy gdzieś. Chyba nawet nie było takiego czasu. Ale właśnie patrzcie to jest dziwne, bo poza tym to wszystkie sprawy mam ułożone i raczej nie mam stresów, ani w domu, ani w miłości że tak powiem.. Chciałabym, żeby było dobrze i się staram z całego serca jak mam atak, ale to silniejsze ode mnie, przecież to ma kontrolę nade mną, a nie ja nad tym..

Nie widzę światełka w tunelu, nigdy nie wygram z tą chorobą. Przez nią czuję się poniżona, inna, nie mogę robić tego co wszyscy, ciągle się boje. Boję się podjąć practy, czuje się nikim ,jak założe rodzine, kim ja jestem... Na wymarzone studia przez to nie poszłam, teraz na rynku pracy jestem pionkiem. Nie mam żadnych przyjaciół. Rodzice naciskają bym znalazła prace, a ja dostaje ataków paniki. Dostaje atakow paniki w glupich momentach nawet gdy mam np jechac w miejsc emi nieznane, ciagle mam mysli ze cos mi sie stanie, ze mnie nie uratują, że ludzie mnie wyśmieją gdy zwymiotuję, zemdleję...że zostane z tym sama, ze umre i sie wykoncze... Przezylam raz traume, moj pierwszy atak paniki wlasnie tak sie zaczal nikt nie wiedzial co mi jest, normalny szpital mi nie pomogl. Czuje sie osaczona, nosze ciagle tabletki przy sobie. Tak bardzo chcialabym byc normalna, zrobilam prawo jazdya boje sie jezdzic sama, dlaczego taka jestem... Juz nie daje rady, mam mysli samobojcze...Bo po co mam zyć JAK JESTEM TAKA SŁABA... Dlaczego to mi sie musiało przytrafić. Biore paroksetynę, niby jest okej 2 miesiace juz, jednak dostaje ataków niepokoju mimo wszystko, robię sie drętwa, mam ochote uciec, mam drgawki, nic nie moge jesc...Czemu to mi sie przytrafia jak biore leki? Nie ma juz dla mnie sensu, choruje 4-5 lat, mnostwo leków, mnóstwo spotkań, ataków... Chcialabym zaczac dzien bez tego ucisku w klatce, tego lekkiego niepokoju a ciagle czuje takie smyranie, takie nerwy, nie czuje sie normalnie, chcialabym oddychac na trzezwo bez leków... Czuje ucisk w klatce...a jak mam cos zrobic to sie potęguje...Dlaczego...Sama nie wiem dlaczego i jaka jest przyczyna. Jestem chyba NIENORMALNA ze boje sie rzeczy, które sa bezpieczne i śmieszne, normalne na co dzien. Wstydzę sie siebie. Wstydze sie, ze rodzice maja taka córkę...Ze ich zawodze caly czas...Ze jestem słaba. Ociec by chciał super córkę...wykształconą obrotną zaradną... A ja siedze w domu...Czasem mysle ze kiedys wybuchne i naprawde skoncze z tym...Ze to nie ma sensu, bo ile mozna się męczyć...

Mam podobnie jak Ty , tez juz mam dosc. Nie widze sensu swojego zycia.Ciagly niepokoj takze mi towarzyszy. Bylo poltora miesiaca dobrze , czulam sie w miare normalnie a teraz od swiat po stresach zwiazanych z szukaniem pracy znow jest zle.
Trzeba zmienic myslenie a to jest w tym wszytskim najgorsze bo ja nie potrafie.
Nie umiem Cie pocieszyc bo nie potrafie pocieszyc nawet siebie. Moja nadzieja umarla.

Zaden lek Ci nie pomaga?
Ja juz ich mialam tez mase ale ja z kolei wielu brac nie moge i tak sie kolko zamyka.

encyklopedia1, mam tak samo....lęki nie wiadomo przed czym...wielka ogromna pustka i okropny lęk...do tego agorafobia (silna).Normalne rzeczy sa dla mnie nienormalne do zrealizowania...to co jest na wyciągnięcie reki...dla mnie jest udręką.Ja cierpie jeszcze na depresję w sumie to już anhedonia i natrętne mysli....Tabletek też zaliczyłam cała serię,ale nic mi nie pomagają...jestem po 3 psychoterapiach, 3 pobytach w szpitalu i nic...wegetuje z dnia na dzień

encyklopedia1, platek rozy, pink_hope, mi pomógł wyjśc z łóżka i z depresji solian, nie ma on żadnych skutków ubocznych oprócz wysokiej prolaktyny ,może wypróbujecie

encyklopedia1, a czy oprócz leków korzystasz z psychoterapii? Może połączenie farmakoterapii z psychoterapią dałoby lepsze efekty niż samo zażywanie tabletek. Pozdrawiam i życzę powodzenia!

ja korzystam z psychoterapii i jakos tez nie jest lepiej .... Niestety .

-- 02 mar 2015, 18:09 --

Ahma, ja juz tyle lekarstw mialam ale na zadnym nie moge funkcjonowac. Watpie zebym na tym mogla. Juz mialam milion polaczen kombinacji i dupa blada.