Nienaturalny głos..

Na początku się witam. 4 lata temu pisywałam co nieco na tym forum, ale potem było mi dobrze życiowo i o nerwicy "zapomniałam":) Przypomnę się w skrócie. To się ciągnie latami, umiem żyć, do niedawna byłam jeszcze względnie szczęśliwa, bez lęków, normalnie funkcjonująca w społeczeństwie..Jedynie wystąpienia publiczne były koszmarem, ale to był jedyny slaby punkt w moim życiu. 9 m-cy temu urodziłam synka i po porodzie padło mi WSZYSTKO. Lęk, blokada taka, że do dziś mam wrażenie, że jak mówię to mój głos jest napięty i taki "nie mój"...Przez to wszystko padła mi samoocena..

Moje relacje ze znajomymi też się pogorszyły, bo czuję się spięta jak mówię, czuję się nienaturalnie...A jeszcze 9 m-cy temu byłam istotą społeczną, czułam się świetnie...

Cierpię bardzo zwłaszcza jak sobie przypominam to uczucie luzu, szczęścia, radości..Których nie czułam już tak długo teraz...

Czy ktoś tak ma? Czy u kogoś też coś się zmieniło po porodzie?

Dodam, że poród miałam prosty, szybki, bez traumy.

Mam super synka, jest zdrowy i cudny.

Najbardziej mi doskwiera właśnie to uczucie, że mam coś z gardłem, że muszę odkrztusić, że mam blokadę i głos, który wychodzi nie jest mój (ale w tym sensie, że wiem, że jest mój, nie mam psychozy - tylko jest taki jakiś napięty)..To mi chyba najbardziej doskwiera i "boli" w kontaktach z ludźmi..

dokladnie podobnie mam, ja tak samo mialem zawsze problemy przed publicznymi wystepowaniami albo w urzedach ale to nie przeszkadzalo mi w zyciu, ale od jakiegos miesiaca(jestem sprzedawca) strasznie mi sie glos lamie gdy z kimkolwiek rozmawiam, staram sie panowax nad tym ale nie moge ,strasznie mnie to meczy musze isc do psychiatry bo nie wyrobje, od 5 dni nie moge spac, czuje caly czas straszny niepokoj.....takze nie jestes sama ze swoim problemem

Mi podczas ataków głos się zazwyczaj podnosi (w sensie nie krzyku tylko barwy głosu). Wystarczy o tym nie myśleć i nie zwracać na to uwagi oraz zachowywać się jakby to było normalne, a ludzie również nie będą się tym przejmować. Tak mi się przynajmniej wydaje, niestety nie mam jak skonfrontować swoich doświadczeń z doświadczeniami innych w tym zakresie.

Ale u mnie problemem nie jest głos podczas ataków tylko CIAGLE. Spotykam się ze znajomymi, wiem co mam powiedzieć, nie mam lęku, a jednak mam taki napięty głos i COŚ w gardle, że po prostu wymiękam. Strasznie to przykre uczucie, czuję się przez to jakaś nieswoja w kontaktach z ludźmi:(