witam wszystkich i każdego z osobna!

witajcie drodzy forumowicze!

mam nadzieję, że aktywność na tym forum pomoże mi w walce z depresją, z którą zmagam się od ponad 2 lat... z różnym skutkiem. Generalnie dzisiaj nurtuje mnie pytanie: czy często mówicie znajomym o Waszej chorobie? Ja na początku mówiłam o tym dużo i niemal każdej choć trochę bliższej osobie... co chyba nie jest najlepszą strategią, bo jednak w społeczeństwie nie spotyka się to ze zrozumieniem.... a jak to jest z Wami? Ukrywacie, czy rozmawiacie o tym otwarcie?

pozdrawiam !

Lucynna, witaj

:) fajnie, że się odezwałaś:)

Lucynna, witaj na forum; czy często mówię o swojej chorobie? to różnie bywa, tak do końca to nawet nie wiem kto wie i ile wie ale raczej nie staram się tego rozpowiadać na prawo i lewo, tylko tym którzy muszą wiedzieć i tym którym jestem w stanie zaufać, wielu ich nie ma

Lucynna, witaj o mojej chorobie widzą oczywiście rodzice i brat, poza tym może 3 przyjaciół, byłam zła na siebie ja im to powodziałam, na początku naprawdę nierozumieli zbyt wiele, ale nawet zaznajomili się z temat i lepiej rozumieją moje zachowania, czy "dziwactwa", ogólnie zbliżylo to nas do siebie i cieszę się, ze wiedzą. Nie ma sensu rozpowiadać na prawo i lewo, ale czasem lepiej, gdy ludzie z naszego najbliższego otoczenia wiedzą, to może ułatwić codzienne funkcjonowanie i, kto wie, a nóż przyczynią się do naszego wyleczenia? :)

miłego pobytu na forum

dzięki, że się odezwałyście dziewczyny!

Atalanta - właśnie o to mi chodzi - "tym, którzy muszą wiedzieć". Moje zachowanie podczas gorszych okresów bardzo odbijało się na pracy, dlatego powiedziałam kilku osobom, z którymi najbliżej pracuję, bo bałam się żeby moje zachowanie nie zostało zrozumiane opacznie... bałam się, że przez mnie coś strasznie się zepsuje i będzie nie do naprawienia, a nie chciałam brać zwolnienia, żeby jeszcze gorzej się nie rozłożyć.... i do tej pory niej wiem, czy to nie był błąd przyznawać się do tego w pracy. ale nie wyobrażam sobie jak można z taką chorobą normalnie pracować!!!

Snejana - co do bliskich osób, też uważam, że powinni wiedzieć. jak są otwarci, to mogą nawet pomóc i można liczyć na wsparcie.

macie doświadczenia z nauką/pracą w okresie nasienia choroby?