Myśli samobójcze

kafka, eeee...brak mi słów. Tak ucieszyłabym się że byś się zabiła :| no pewnie :| Skakałabym z radości :| Więc daruj sobie z łaski swojej i nie pisz takich głupot jak ta wyżej.

-- 13 lip 2012, 11:30 --

jak można w ogóle o kimkolwiek pisać, że by się ucieszył z czyjegoś samobójstwa :|

Polecam udać się do psychoterapeuty.

Polecam udać się do psychoterapeuty.

Chciałabym wreszcie przestać istnieć.

Chciałabym wreszcie przestać istnieć.

Czasem naprawde myśle po co tu być...?

Kiya,

Też o tym myślę intensywnie, moja matka ma mnie i tak za nic i często mi to udowadnia w dość agresywny sposób

Mam od prawie tygodnia. Już nie daję rady. Za dużo wszystkiego naraz się skumulowało. Odstawienie leku, rozpoczęcie psychoterapii, kolejne chore znajomości, żeby udowodnić sobie, że nie jestem jakimś okropnym potworem bez uczuć... Było o wiele lepiej gdy nie wiedziałem tyle o sobie. Terapia otworzyła mi w pewien sposób oczy i zrozumiałem, że wszystko jest we mnie w jakiś sposób zaburzone. Każdy mówi, że połowa sukcesu to świadomość problemu, świadomość tego, że źle się postępuje, ale co mi z tego skoro nie potrafię nic z tym zrobić? Już nie wiem czy moje uczucia są moje, czy to tylko efekt zaburzenia... Wstyd mi nawet komuś ze znajomych o tym mówić, bo ja sam nie jestem w stanie zrozumieć tego co się dzieje w mojej głowie, a co dopiero ktoś kto nie ma o tym pojęcia... Następną sesję z terapeutką mam w poniedziałek, ale boję się, że nie wytrzymam i zrobię coś głupiego... Jedyne co mnie powstrzymuje to moja rodzina, bo nie chcę żeby im było przykro, żeby myśleli, że mogli coś zrobić, a nie wiedzieli jak... Siedzę i wyję co chwilę, mam już dość ;(

Ja się zastanawiam czy moja matka nie odczułaby pewnej ulgi kiedy bym zeszła z tego świata. To jest koszmar przez co przechodzę z ta kobietą. Wszystkiemu jestem winna ja, włącznie z tym że jestem chora i leki mi nie pomagają aż po to że mamy beznadziejnych sąsiadów.

Jak mam tego już dosyć!!!

ladywind, my tez mamy bardzo życzliwych sąsiadów. Normalnienie jak coś złego się dzieje to mają o czym gadać. Noga się powinie to się jeszcze cieszą. zgroza!

co raz bardziej się nad tym zastanawiam... co raz bardziej to życie zawodzi... co raz większy lęk mnie ogarnia... Nie dam rady...

weźcie wygońcie te myśli z mojej głowy !! boję się. właśnie knuję plany samobójstwa. zresztą... nieważne.

Monar, wyganiam te myśli,sio.

Hmm... Dam sobie pare lat...czas pokaże,jest to jedno z wyjść,trzeba rozważyć rożne ścieżki.

Póki co wola trwania jest silniejsza niż wola śmierci.

nie pomogło. płaczę i nie mogę przestać. jest mi strasznie. najgorsze jest to, że mam plan śmierci O.o to mnie przeraża. ale trudno. najwyżej... nikogo nie obchodzę. nie mówię tu o was, bo wy jesteście w "sztucznym" świecie, a w prawdziwym nic nie znaczę.

Monar, Pamiętaj że robiąc to,odbierasz sobie wszelkie szanse. Przyszłość może być różna, a śmierć i tak sama przyjdzie.

Co do "sztucznego" i prawdziwego świata - ten 1 wydaje się być i tak lepszy.

Oczywiście czy to zrobisz czy nie,to twoja sprawa, ale jest to nieodwołalna rzecz.

Witojcie, czorne kowboje.

Po 1.5 roku.

Nie, nie brakowało mi was.

Nie chcę żyć.

Kiya, ja też

dlaczego kiedy mi się nie układa w życiu myślę o śmierci jako jedyne słuszne rozwiązanie? Dlaczego jestem taka słaba i krucha?

ciągle mam to w głowie. ale po 4 nieudanych próbach boję się, że znowu się nie uda. jak będę gotowa, przygotuję to staranniej. w stanie warzywno-otępiennym trudno się nawet machnąć na własne życie...

Strach... Wciąż strach przed igraniem ze śmiercią.

Czasem myśle... Warto opózniać to co nieuniknione

Nie będę pisała, że zabieram ludziom powietrze.

Bo powietrza póki co wciąż jest dużo.

Ale przyczyniam się do przeludnienia i bezrobocia.

Zajmuję miejsce.

Zużywam cenne surowce.

I zanieczyszczam planetę.

Kiya, Nie traktuj się jak... hmm, robot?

Kiya, nie jesteś niedobra dla planety, ludzi czy powietrza.... Jesteś niedobra wyłącznie dla siebie.

Też uważam,że lepiej by było gdyby mnie nie było