"JĘCZARNIA"-czyli muszę się komuś wyżalić!

Ponieważ jestem gruba, utyłam, mam rozstępy, brzydkie włosi i brzydką cerę.

Helvetti, ile utyłaś? Rozstępy ma wiele dziewczyn, ale myślę, że nie ma czego wstydzić tylko zaakceptować. Brzydkie czyli? A z cerą jest nie tak? Można podkładów używać..

Utyłam jakieś 7 kg

Używam, ale to nic nie daje

Helvetti, a w jakim okresie czasu? Może od leków tyjesz?

A próbowałaś różnych kosmetyków?

Biorę tylko leki antykoncepcyjne.

Przytyłam od niewłaściwej diety i pobytu w szpitalu.

Próbowałam wszystkiego

Helvetti, teraz dietę zmieniłaś? Trochę ruchu też się przyda...

I nic nie pomogło? Jakie masz problemy z cerą?

Ćwiczę aktualnie na lekcjach wf.

Mam trądzik i błyszczącą sie skórę

Helvetti, a jak często masz wf?

Na trądzik są leki...Nawet na silny.

Helvetti, uwierz, ze nad tym wszystkim da się popracować. Jestem tego przykładem. Małymi kroczkami.

Też od zawsze walczyłam z brzydką cerę. Obecnie sie unormowała, ale to i tak jeszcze nie to.

Odpowiednia dieta, kosmetyki i mozna wyjśc na prostą.

3 x tydzień.

Nie mam tez na to pieniędzy do końca, ale mogły by się znaleść

Niewiem gdzie w WWA jest dobry, darmowy dermatolog

Helvetti, dobry to raczej niedarmowy, ale skoro mówisz, że pieniądze by się znalazły to się wystarczy rozejrzeć, poszukać, bardziej zainteresować...

Ale na wizyty to już nie, to drogie.

Helvetti, sprawdzałaś wszystkie?

Ani jednego miejsca nie sprawdziłam.

Helvetti, jesli masz silny trądzik to i owszem- radzę dermatologa. Faktycznie cięzko jest o dobrego na NFZ, ale myslę, ze warto spróbować.

Radziłabym Ci również zrezygnować ze słodyczy, ostrych przypraw i wprowadzić dużo warzyw, owoców do codziennego jedzenia.

Helvetti, to może zacznij się zorientowania się, ok?

Muszę poszukać, ale pewnie nikt z moich znajomych mi nic nie poleci. Mój trądzik musi ustąpić, by laserowo usunąć blizny.

Helvetti, w internecie też zobacz co piszą...

wkurza mnie to, że patrze w tył. Patrze, ale patrzeć muszę, bo te drogi wciąż się łączą.

Boje się powrotu do domu, tej świadomości, ze jestem tam nikim. Jedynie ciężarem.

Nie potrafie się otworzyć, pokazać jaka jestem naprawdę przed własnymi rodzicami. Zresztą...już za późno. Czuje się tam taka głupia.

Mam miesiąc na ogarnięcie materiału. Mam niecały miesiąc do codziennej terapi w ośrodku, zostały nieco ponad 2 miesiące do operacji. Tak jej strasznie pragnęłam, ale pomału odczuwam strach. A przecież jestem silna, przecież ból fizyczny jest niczym w porównaniu z psychicznym. Boje się powrotu taty. Zawsze się bałam....wiem jak się to skończy.

Światełkiem w tunelu jest mój M, ktory właśnie słodko śpi. wiem, ze bedzie zawsze przy mnie.

Boję się że nie będę miała tych pieniędzy.

Helvetti, nie stresuj się tym tak zanim jeszcze się dobrze nie zorientujesz...

No tak, to racja niby.

Dobra ja lecę spać bo jutro wracam

Helvetti, nie niby. Na razie...

Mam nadzieje że nikt mnie nie pogoni z tego forum, ale skoro tytuł : muszę komuś się wyżalić więc się żalę...

na forum jestem od niedawana, z depresją walczę od prawie roku, chociaż moja terapeutka twierdzi że zdecydowanie dłużej...

nie chcę wchodzić w szczegóły (może potem), ale dlaczego piszę dzisiaj? a bo się zakochałam/zauroczyłam w kimś kto mieszka tysiące kilometrów ode mnie! I nie ma to żadnych szans - wiem, ale dla mnie on urósł do rangi bohatera, kogoś kto mnie z mojej beznadziejnej żywotności uratuje i dzięki komu będę już na zawsze szczęścilwa! On oczywiście nie ma o tym pojęcia! a ja fantazjuje jak szalona! i nie mam z kim o tym porozmawaiać (gdyż... sama jestem mężatką - bez dzieci)! więc jęczę... i proszę nie oceniajcie mnie źle.. ja jestem po prostu zagubiona i nieszczęśliwa i chyba łapię się każdej możliwości bycia w końcu szczęśliwą! A on już od ponad tygodnia nie odpisuje, a ja mam mu tyle do opowiedzenia!

kamilka2012, chyba po części CIę rozumiem. Też przeżyłam cos podobnego. Coś co nigdy nie miało sensu, a jednak było dla mnie jedyną radością w życiu. Ogromnym zafascynowaniem. Niestety mówię to po swoim przykładzie ta radość w pewnym momencie przemienila się w smutek co w połączeniu z moją depresją przerodziło się w jeszcze większy dół.

Jesteś mężatką... rozumiem, że od partnera nie otrzymujesz ciepła i zainteresowania?