Faceci którzy nigdy nie byli w związku i prawiczki. Szanse ?

A co Ci wlasciwie dolega?

Ciężko to wyjaśnić. Pomijam fakt, że jestem prawiczkiem i nie miałem dziewczyny, fakt, który mnie dołuje.

Chodzi o to, że nie wychodzę nigdzie z domu bo... Bo co? Sam nie wiem czy boje się ludzi, czy im nie ufam, pewnie jedno i drugie. Jak np. grupa osób po pracy proponuje isć na piwo to nie chętnie idę(ale się zmuszam - czasem - bo chciałbym lubić). Na dyskoteki chodzić nie lubię, bo?? Nie wiem czemu... Na koncerty też nie chodzę.

Jak jest okazja to się zmuszam ale nie lubie i sam nie wiem dlaczego. Nie podejde do znajomego którego spotkam w galerii czy gdzie indziej na ulicy bo ?? Nie ufam, boje się go? Nie wiem sam... Podejrzewam, że Cierpie na fobie społeczną.

bakus, w takim razie musze sie przejsc na spotkanie grupy forumowej do Gdyni kiedy bedziesz Popracujemy nad tym

No to miejmy nadzieje, że do szybkiego zobaczenia x)

Bakus, ja mniej więcej to samo mówiłam psychologom, że źle się czuję na dyskotekach, w większym gronie znajomych, że nie potrzebuję wielu luźnych znajomości, do szczęścia starcza mi z dwójka przyjaciół, chłopak i rodzina. I to też nie 24 godzinę na dobę, od nich też czasem potrzebowałabym odsapnąć. Też myślałam, że to fobia, ale ponoć to tylko introwertyzm.

Akasha, jeśli Ci wystarcza to dobrze. Tylko co jeśli kiedyś przestanie Ci wystarczać? Spojrzysz na swoje życie i stwierdzisz, że jesteś samotna i nie wiesz gdzie szukać bliskości. Nie mówię że tak będzie, ale może tak się stać.

Bakus, ja mniej więcej to samo mówiłam psychologom, że źle się czuję na dyskotekach, w większym gronie znajomych, że nie potrzebuję wielu luźnych znajomości, do szczęścia starcza mi z dwójka przyjaciół, chłopak i rodzina. I to też nie 24 godzinę na dobę, od nich też czasem potrzebowałabym odsapnąć. Też myślałam, że to fobia, ale ponoć to tylko introwertyzm.

Ale ja chce być wśród ludzi. Chce polubić dyskoteki, chcę bawić się, chodzić na "zloty" rózne. Ale nie wiedzieć czemu... nie potraię się przemóc.

Wydaje mi się jak byłem młodszy to błyło inaczej. W Gimazium dopiero coś się stało, że zacząłem wszystkiego unikać. Jeżeli jednak to introwertyzm to będe jednak sam do końca życia ;( Jak brałem leki to byłem bardziej otwarty na takie wypady.

Jeżeli jednak to introwertyzm to będe jednak sam do końca życia ;(

 

a to jakis wyrok? Ja sie juz nauczylam nigdy nie mowic nigdy i nie bawic we wrozke.

Mushroom, nie kumam. Jak mi przestaną wystarczać, to zacznę chodzić na dyskoteki;-) Póki co jeszcze nie mam tego, czego potrzebuję.

Mówię o takich bliższych znajomościach które się buduje czasem latami. Takich osób nie poznasz na dyskotece w 1 dzień.

Jeżeli jednak to introwertyzm to będe jednak sam do końca życia ;(

 

a to jakis wyrok? Ja sie juz nauczylam nigdy nie mowic nigdy i nie bawic we wrozke.

A nie?? Przecież skoro tak na prawdę to jest moje JA, brak chęci do wychodzenia gdziekolwiek, to gdzie mam kogoś poznac? Nawet jak się uda będe komplenym nudziarzem...

Takich osób nie poznasz na dyskotece w 1 dzień.

Od czegos trzeba zaczac to budowanie wiec moze i byc poznanie na dyskotece

ja mniej więcej to samo mówiłam psychologom, że źle się czuję na dyskotekach, w większym gronie znajomych, że nie potrzebuję wielu luźnych znajomości, do szczęścia starcza mi z dwójka przyjaciół, chłopak i rodzina. I to też nie 24 godzinę na dobę, od nich też czasem potrzebowałabym odsapnąć.

Jedynie zmieniłbym chłopaka na dziewczynę i czasowniki na rodzaj męski.

Póki co jeszcze nie mam tego, czego potrzebuję.

I teraz mogę się podpisać pod tym własnym imieniem i nazwiskiem.

brak chęci do wychodzenia gdziekolwiek, to gdzie mam kogoś poznac? Nawet jak się uda będe komplenym nudziarzem...

Juz sie nie boj. Wyciagniemy Cie I bedziesz nas mogl zanudzac do bolu

No nie wiem Bakus, ja jestem taka od dziecka. Nie należę do 90 procent społeczeństwa, które czerpie energię z przebywania z ludźmi, obojętnie jakimi, byle byli.

No nie wiem Bakus, ja jestem taka od dziecka. Nie należę do 90 procent społeczeństwa, które czerpie energię z przebywania z ludźmi, obojętnie jakimi, byle byli.

Przepraszam, ale się pogubiłem. Czego nie wiesz?? Do którego wątku kierujesz to?

Widzisz na uczelni jak przebywam z ludźmi to jest fajnie. Czuje się dobrze. Ale kiedy się kończy, że tak to nazwę "obowiązek bycia na uczelni" to potem nie mam ochoty na żadne spotkania z ludźmi bo.. nie wiem dlaczego.

Potem wracam do domu to mi odpierdala... przepraszam za słowo. Nie mam co robić wariuje. Próbowałem grać na gitarze(hobby szukałem) ale jakoś mnie nie pomogło i wygasło trochę natchnienie. Gry komputerowe mnie nie bawią od 6 lat. Próbowałem się przemóc, próbuje nadal. Chciałbym lubić wychodzić na dyskoteki, na zloty by poznawać ludzi, jednak źle się tam czuje. Mieszkam 2 lata z tymi samymi współokatorami i czasem zapominam jak mają na imie, bo tak z nimi sie nie zintegorwałem. Lokatorka ma fajne koleżanki, gdybym byl towarzyski na pewno nawiązałbym znajomość i może by coś z tego było a tak... nienawidzę siebie.

bakus, a jakie jeszcze inne hobby próbowałeś? Może wypożycz sobie kilka książek z różnych dziedzin, zacznij czytać, a nuż coś Ci przypasuje.

bakus, gościu siejesz ferment aż miło. Ten dział robi się niesmaczny i bzdurny! wyłączam subskrypcję.

Zacząłem czytać S.Kinga. Nie wiem jak książki mają mi pomóc w relacjach z ludźmi, w pozawaniu ludzi... ;>?

Na pewno nie powieści. Ja bym się nie skupiał na budowaniu relacji może, chociaż takie poradniki też możesz poczytać (np. książka mosty zamiast murów, autora nie pamiętam). Spróbuj znaleźć sobie jakieś zainteresowania. Dzięki nim będzie Ci się dużo łatwiej przebywało z ludźmi, bo będziesz miał o czym rozmawiać i będziesz ciekawszą osobą dla innych.

Spróbuj znaleźć sobie jakieś zainteresowania.

Takie frazesy nie mają najmniejszego sensu. Jakby potrafił je znaleźć to już dawno by to zrobił.

No tak, to tak jak powiedzieć że bezrobotny do końca życia będzie bezrobotny. Bo skoro do tej pory nie znalazł to już nie znajdzie.

Co za bzdura totalna!

Bakus, miałam na myśli to, że nie wiem, czy u ciebie to fobia, czy wrodzony introwertyzm.

Mushroom ma rację. Mnie też wszystko szybko się nudziło, nic nie sprawiało przyjemności, aż w końcu znalazłam.

Ale to zabrzmiało jakbyś chciałą mi powiedzieć, że po prostu jestem introwertykiem. Dobrze odczytałem to??

Co to za hobby :>??

W ogóle to myślałem, żeby poddać się hipnozie :/

Kupiłem sobie ksiązke "Moc pozytywnego myślenia" jak skończę Christine S.Kinga to zabiore się za to.

Bakus, nie mówię, że jesteś. Psycholog mógłby to ocenić. Po prostu zachowuję się w podobny do ciebie sposób, stronię od imprez itd. i mi kilku powiedziało, że wszystko ze mną ok i żebym w tym nie doszukiwała się choroby. Bo moje problemy z czym innym się wiążą, nerwicą.

A ja sobie piekę ciasta, babeczki hehe, sprawia mi to przyjemność i już. Nawet mam jednego znajomego, którego to interesuje i mi podsyła przepisy;-)

Ja sobie wczoraj kupiłam dwie książki Kinga. Możemy o Kingu pogadać:-)