Wkurza mnie:

obietnice bez pokrycia.....

Niechęć do wszystkiego mnie bierze, gdy widzę puste lalunie w moim wieku, które wyjechały ch*j wie gdzie i teraz mają wszystko podane na tacy... Wielkie miasta, Ameryka i te sprawy I niech ktoś mi powie, że mam po co się uczyć.

Abbey, masz po to by wyjechać

Abbey Tylko ty będziesz mogła utrzymać się sama a one są skazane na życie na czyiś koszt a jak się znudzą facetom i zestarzeją trudno im będzie.

NextMatii, oni mają wszystko podane na tacy: od razu mieszkanie, czasem język obcy, KASĘ. Ja jestem plebsem, który nawet, jeśli będzie miał potencjał, to się nie utrzyma w dużym mieście

Abbey, masz jakieś dziwne wyobrażenie o życiu. Wierz mi, że jeśli będziesz cały czas tak ciężko pracowała jak teraz to dojdziesz w życiu do wszystkiego. Pochodzenie nie ma tutaj absolutnie nic do rzeczy. Nie martw się na zapas, rób swoje, najlepiej jak tylko potrafisz a zdziałasz wiele bo masz w sobie tyle ambicji, że nawet ja jako 30-letni gość chciałbym mieć w sobie chociaż połowę z niej. Mówię to szczerze i z pełną powagą.

Może i dziwne wyobrażenie, ale co poradzę wychowana całe życie na nienawiści do mojej osoby, bo brzydka, bo na nic się nie nadaje. Mam dosyć wszystkiego, bo to ja teraz poświęcam całe swoje życie, a taki lamer ze szkoły dostanie firmę od rodziców i hulaj dusza.

I mogę być uznawana za zazdrosną materialną świnię.

Bo taka jestem. Bo chcę coś mieć z tego durnego życia.

Niewielu jest takich co dostaje firmę od ojca za to kupę takich co ma rodziców alkoholików albo bardzo biednych i im nic rodzice nie dają. Znam parę takich osób i niektórym bardzo dobrze się wiedzie dzięki pracy i samozaparciu.

Ja już nie mam sił na walkę. Wypaliłam się po prostu. Miałam być dobra ze wszystkiego, więc teraz rzygam na widok ukochanego podręcznika od matmy czy fizy, który chciałabym znać niemal na blachę

Za granicą a przynajmniej w krajach anglosaskich nie można być dobrym że wszystkiego tam liczy się specjalizacja. Akurat obracałem się tam w środowisku budowlańców i tam elektryk zajmuje się elektryka, murarz murowaniem itd a tacy polscy budowlańcy którzy umieją wszystko po trochu nie są cenieni przez prawdziwych anglików czy profesjonalne firmy. Ma to też swoje wady ja pracując jako robotnik,pomocnik najniższy w hierarchii typu przynieś zanieś pozamiataj niczego się z budowlanki nie nauczyłem bo nie od tego byłem tylko od sprzątania i noszenia materiałów.

..to, że nie mogę zacząć brać tego Arketisu wreszcie Najpierw, po wykupieniu leku, wmawiałam sobie, że nie jest tak źle i może wcale nie muszę brać. Potem, kiedy stwierdziłam że jednak tak nie jest, nadal nie brałam bo się bałam skutków ubocznych. Ale stwierdziłam, że zaczynam w tą sobotę co będzie, żeby na początku w razie jakichś tych skutków być w domu, a nie w pracy. No ale w kwietniu jeszcze, czekają mnie dwie imprezy urodzinowe, koleżanka mówi żebym może poczekała z tym, żebym się mogła napić u niej na urodzinach, no ale dziś się jeszcze okazało, że w połowie maja impreza-grill, bo koleżanka z Poznania znów będzie tu i robi. Ja nie wiem, czy sobie kurde alkoholu odmówić nie mogę? No bo co, wszyscy bedą się bawić, pić, a ja nic bo leki od psychiatry. No do kitu, taka wyalienowana będę. Może to i głupie myślenie, porąbana jestem chyba. A 30 kwietnia już kontrola u lekarza. Kurde no!

Wkurza mnie, że mój organizm próbuje na mnie wymusić tryb życia 12/12:

12h snu, 12h na "życie".

moje ciało

Terapia dzisiejsza bo mnie rozpieprzy na maxa.....

Moja marna egzystencja, bo tego zyciem nie mozna nazwac.

pieprzenie w mediach o rocznicy

Dlaczego ludzi budują się przy torach? =_=

moje lenistwo

że jestem ta zła, ba, najgorsza, najbrzydsza, najbardziej niedorobiona, nieumiejętna porażka życiowa rodziców, ta, która przysparza im wstydu, nie jest taka cudowna i idealna, jak sobie wyobrazili.

To że dopiero teraz dowiedziałem się, że Alik nie żyje.

że mnie irytują,tak,irytują osoby mi bliskie na których powinno mi najbardziej zależeć;/

że mnie doprowadzają do upadku na samo dno i nawet nie próbują mi pomóc.

o,sorry,mówią-weź się w garść! ogarnij się!

Hera, nie możesz liczyć na wsparcie bliskich?

To że jestem jaki jestem...

carmen1988,

nie wiem.

nie potrafię jednoznacznie odpowiedzieć na to pytanie.

na wsparcie rodziców-raczej nie.U nas nie ma uczuć(jakkolwiek to brzmi).

na wsparcie przyjaciółki-hmm,ona chce mi pomóc,ale chyba nie umie i obawiam się,że nie wierzy,że mój problem to nie jest zwykły problem ale nerwica i szeroko pojęte z nią terminy.

Właśnie przed chwilą wpadłam na pomysł,żeby się z nią w najbliższym czasie spotkać i porozmawiać szczerze.

Mój problem opisuję w temacie:

toksyczne-zwi-zki-zwi-zki-ktore-was-wyka-czaj-t13054-378.html

SadSlav, jak tam szkolenie?