Kto chce wyzdrowieć?

agnes.m

Może następnym razem znajdę trochę czasu,żeby coś więcej napisać...

Zauważ jedno...Ty też mnie nie znasz...nie wiesz nic o moich chorobach,uzależnieniach i o tym co przeżyłem do tej pory, więc czemu

próbujesz stawiać diagnozę .

agnes.m, Och, jakże mi niezmiernie miło, że pan Adam Kizam powtórnie zaszczycił nas swoją obecnością. To rozumiem, że teraz do nerwicy doszło jeszcze rozdwojenie jaźni, bo podszywamy się pod kobietę? Adres IP nie kłamie, mimo, że siedzimy na neostradce zapewne ufundowanej przez mamusię.

Dzięki za informacje...wiem wszystko...dopiero teraz zauważyłem że te posty były dziwnie podobne i równie bezcenne...

A ja sobie w sumie nie wyobrażam siebie całkiem zdrowego, bo w sumie od dziecka byłem jakiś inny, wyobcowany. Bardziej więc myślę o tym żeby jakoś w tej swojej inności znaleźć dla siebie w końcu miejsce. Tzn. jakoś być w stanie się utrzymywać samodzielnie i mieć partnerkę.

Póki co kolejny kurs okazałaś się pomyłką i wybieram się w środę do psychiatry, po chyba 3 latach przerwy, bo nie czuję się za dobrze i nie mam żadnego pomysłu na swoje życie.

Nawet nie wiecie jak bardzo tego pragnę.Widzę tyle możliwości, tyle nowych miejsc do zobaczenia, poznania ludzi, możliwość ciekawych przeżyć, radości itp. I ta niemożność pełnego wyjścia z tego bagna - wewnętrzny opór, wewnętrzny krytyk...Ale dalej się staram. Wierzę w ostateczne zwycięstwo.

Może i dawno tu nikt nie pisał ale to jedyny wątek Adama Kizama. Posluze się analogią, może ktoś zrozumie. Jezus Chrystus przyszedł na świat głosić DOBRĄ nowinę a ludzie go ukrzyzowali. Wiecie dlaczego? Bo była nowa. Wszystkiego nowego się boimy. Nikt nie spróbował tego co Adam podaje, a odrazu go zbanowaliscie. Przecież przyszedł tu pomoc. A gdyby ktoś chciał skorzystać z jego rad, to znajdzie go na blogu. Niech wpisze w Google Adam Kizam blog. Pozdrawiam

Jako osoba zdrowa zabiorą mi rentę.

Bardzo, bardzo, bardzo i jeszcze raz bardzo chce wrócić do swojego normalnego, nie zaburzonego stanu gdy każdy kolejny dzień w pracy nie był wyzwaniem, gdy nie odczuwałem lęku całymi dniami, nie miałem problemu ze snem, byłem wygadanym zadowolonym gościem, który był ogromnie pewny siebie i nie było dla niego rzeczy niemożliwych. Gościem, który wiedział jak rozmawiać ze swoja narzeczona, który uwielbiał iść na piwo ze znajomymi.