Samotność

Wlasnie caly czas... nie w jeden dzien...no to prawda.......

L.E.,

Patrzę i myślę, że takie rzeczy dzieją się jakimś wyjątkowym ludziom, ale nigdy mi :/

L.E., no serio fajnie, że niektórzy zdobywają się wtedy na odwagę wyznać uczucie i spotykają się z odwzajemnieniem. Ja nie byłam nigdy zakochana, więc nawet nie mam za kim tęsknić, i to jest dla mnie najgorsze, nie mam nawet celu. (ani nikt we mnie, ale do tego przywykłam)

idle, Co śmieszne, sam też się nigdy nie zakochałem, (jak dotąd), ale wiem że gdyby do tego doszło to będę w stanie dla tej osoby zrobić wszystko co w mojej mocy,by też mnie kochała, czy też była szczęśliwa...

może to głupie? może nie będzie dane mi poznać tych uczuć...

Dobra,chyba zaś zaczynam pier(&*(& głupoty...

Wszystko od nas samych zależy, raczej nie oczekuję cudu że ktoś wyciągnie nas z tego bagna zwanego samotnością...

arhol, Nie wolno Nam idealizować miłości i czekać na nią jak grom z jasnego nieba. Sam kiedyś wierzyłem to uczucie będzie wyglądało jak w filmie... to idealizowanie rzeczywistości sprawia, że zatracamy się w marzeniach i nie dostrzegamy prawdziwych, pełnych szczęścia chwil. To jak klapki na oczach... Ktoś myśli podobnie ?

Transfuse, a co, jeśli się nie ma prawdziwych pięknych chwil? Jeżeli marzenia to jedyne, co mam i co będę miała?

Transfuse, dokładnie. Związek to nie fajne sceny jak na filmach, ale przede wszystkim codzienne bycie razem. I to wystarczy, żeby się tak cudownie na sercu robiło.

Ale prawda taka, że czasem brakuje tych róż i fajerwerków.

idle, Ani jednej, malutkiej ? Aż trudno mi w to uwierzyć...

L.E.,

Ale prawda taka, że czasem brakuje tych róż i fajerwerków.

Dzięki terapii teoretycznie wiem jak powinienem postępować... ale nie mam bratniej duszy. Brak koncepcji na sparowanie, gdzie znaleźć w dzisiejszych czasach osobę godną zaufania ?

Sama obecność z okazyjnymi szaleństwami by mi starczyła...

Ale wiem, że takie uczucie mnie nie obejmie.

Transfuse, szczerze?

Ja mojego faceta znalazłam przez serwis randkowy.

Mało urocze, mało tajemnicze, mało romantyczne, ale jestem z nim najszczęśliwsza na świecie

Transfuse, trudno, i dlatego moje życie jest takie smutne i żałosne.

Vett, czemu?

L.E., Niestety mam inne doświadczenie, poznałem w ten sposób nie jedną osobę... nigdy nie wyszło

idle, Nie wychodzisz do ludzi, może chociaż przyjaciel/przyjaciółka ?

Transfuse, nie mam do wspominania nic, poza rozczarowaniem. A i tego niewiele.

idle, Ja właśnie po wielkim rozczarowaniu odczuwam potrzebę bycia z kimś w głębszej relacji. Boję się tylko, że znów trafię pod zły adres... sam nie działam w tym kierunku, czekam aż ta druga strona zrobi pierwszy krok...

L.E., boję się ludzi, boję się uczuć, sama się niszczę, nie chcę kogoś innego tym obarczać... No i boję się, że po prostu nikt nie będzie chciał takiej brzydotki z problemami...

Transfuse, ja czuję, wiem, że nie zasługuję ani na pierwszy krok, ani na żaden następny, dlatego mogę się tylko coraz bardziej kulić w sobie. Mam nadzieję, że przyjdzie taki dzień, że zniknę całkowicie.

Ja mojego faceta znalazłam przez serwis randkowy.

L.E. nie widzę w tym nic zdrożnego,ani nienormalnego. Gdybym nie miał Żony ,tylko tak bym szukał i znajdował kandydatkę na dalszą wspólna drogę. Za moich młodzieńczych czasów ( gdzie internet był w powijakach) musiałem upijać się tą ohydna wódą ( dla odwagi ) i włóczyć się po zdebiliwociałych dyskotekach .Teraz pod tym względem to Ameryka.

No i boję się, że po prostu nikt nie będzie chciał takiej brzydotki z problemami...

Głównie to.

Ja mojego faceta znalazłam przez serwis randkowy.

Ja też a teraz mieszkamy razem i żeśmy zaręczeni

paradoksy, ja z moim prawdopodobnie za niedługo już też będę jedno i drugie

Ogólnie mam pozytywne doświadczenia z serwisami randkowymi. Owszem czasem pisali do mnie podstarzali i okropni zboczeńcy, ale to nawet zabawne było.

Wcześniej też przez jakiś czas spotykałam się z facetem poznanym w taki sposób. Związek był kompletnym niewypałem, ale facet okazał się bardzo w porządku. Nadal mamy kontakt i cieszę się z tamtej znajomości.

-- 13 lut 2012, 21:46 --

Vett, nie daj sobie niczego wmawiać.

Po pierwsze nie jesteś wcale brzydka, a po drugie to prawdziwy facet będzie umiał pokochać Cię taką jaką jesteś i z Twoimi problemami.

Krąży taka opinia, że nie da się zbudować związku z osobą z zaburzeniami psychicznymi. Bzdura, bzdura i jeszcze raz bzdura. Po prostu obie strony muszą chcieć.

Punkt widzenia zależy od miejsca siedzenia: jeszcze rok temu powiedziałbym, że walentynki to fajny dzień ale dzisiaj... jest jak jest...

Nie wychodzę jutro z domu, zresztą i tak ostatnio prawie nigdzie nie wychodzę i nie mam gdzie, to co to dla mnie za nowość.

A propos serwisów randkowych: kiedyś miałem profil ale się jakoś nigdy przez niego nie umówiłem. Znam jednak osoby, które znalazły tam kogoś bliskiego i dzisiaj są już po ślubach, mają dzieci itd. Więc pewnie można, ale mam wrażenie, że na takich portalach nie ma wiele miejsca dla ludzi z problemami.

Vett napisał(a):

No i boję się, że po prostu nikt nie będzie chciał takiej brzydotki z problemami...

 

Głównie to.

 

Idle ,co tak depresyjnie? Niektórzy faceci gustuja tylko w "brzydotkach " z problemami.Głowa do góry i do przodu! Jak to mówią:

paweł3, och, ale super, teraz życie wydaje mi się o wiele lepsze wiedząc, że jakiś dewiant będzie chciał się związać z tak obrzydliwym wybrykiem natury, jak ja. Będę jak trzynogi facet, albo kobieta z brodą.

paweł3, to było takie ironiczne, prawda ? bez urazy ...