Ataki (jak wyglądają, jak sobie radzimy)

Już czytam, zrobię wszystko żeby z tego cholerstwa wyjść.

Nie chodzę do szkoły a teraz 100dn, matury w tym roku, nici z moich wymarzonych studiów, nie jestem w stanie się uczyć, bo przez cały czas się źle czuje;/ Chcę wrócić do mojego utęsknionego życia towarzyskiego, bo na razie to tylko 4ściany pokoju i gabinety lekarzy ;(.

Już czytam, zrobię wszystko żeby z tego cholerstwa wyjść.

 

Nie chodzę do szkoły a teraz 100dn, matury w tym roku, nici z moich wymarzonych studiów, nie jestem w stanie się uczyć, bo przez cały czas się źle czuje;/ Chcę wrócić do mojego utęsknionego życia towarzyskiego, bo na razie to tylko 4ściany pokoju i gabinety lekarzy ;(.

wszyscy napewno cię rozumieją:) mówię ci, było mi ciężko, ale stosowałam to co tam jest napisane. Dzięki temu nie czuję lęku przed tymi atakami, więc też nie wyczekuję. a jeśli już przychodzi atak, co zdarza się teraz naprawdę rzadko, potrafię sobie dać radę. co innego z hipochondrią która mnie nie opuściła. ale na to też znajdzie się sposób:)

i głowa do góry:*

Wy macie problem z hipochondrią a ja z czarnymi myślami i wszystko w koło do tego mnie przeraża:(

chocovanilla , ja miałam to samo..o czym pomyślałam, czarny scenariusz jedynie przychodził mi do głowy. Zaczęło się w październiku ubiegłego roku.

Przez cały rok, oprócz objawów hipochondrii, mam lęk przed wychodzeniem z domu. Listopad, grudzień tego roku, to miesiące,w których pojawia się światełko w tunelu...zaczyna powoli zmieniać się.Opanowałam obawy przed chorobami, zaczynam odczuwać ogromną potrzebę wychodzenia z domu a także przestałam widzieć wszystko w czarnych barwach..

Wysłuchałam mnóstwo medytacji, relaksacji. Regularnie, codziennie, często rano i wieczorem, poddawałam się rozluźnianiu i relaksacji.

Dotarły do mnie, do mojej świadomości słowa jednej z nich...abym wykreowała obraz siebie, taki, jaki bym chciała widzieć, jaka chciałabym być.

I wykreowałam...siebie zdrową, uśmiechniętą, spacerującą i robiącą zakupy bez problemów, bez wymyślania...co może mi się za chwilę stać...

Zadziałało....nareszcie, dzisiaj miałam okazję przekonać się o tym. Dodam, że w domu funkcjonuję normalnie, poza bezsennością,panuję nad atakami, potrafię wyciszyć się, przetrwać atak...

czarne mysli tez sie u mnie pojawiaja. najgorsze są dla mnie te, które uparcie siedzą w głowie i "straszą", a im bardziej o nich myślę i się ich boję. tym bardziej nie mogę się ich pozbyć. Ludzie bez zaburzeń ignorują te myśli. My się ich boimy, dlatego jeszcze bardziej nas męczą.

monica_j, tak własnie się dzieje..ale dlatego, że mamy umęczony umysł, nie potrafimy odreagować nagromadzonych stresów. Uważam, że każdy, zanim trafi do psychiatry i psychologa, może spróbować nauczyć się odreagowywania i pozbywania się złych emocji. Może okazać się, że to jest droga do odzyskania spokoju, zdrowia, pozbycia się leków..zawsze warto próbować....

Ach, zapomniałam o najważniejszym...trzeba uświadomić sobie, dążyć do tego, by zrozumieć, co jest przyczyną naszych stresów,odnalezienie przyczyny rodzących się w nas sprzeczności, konfliktów.

Wiem, że to długa i trudna praca, Wy- Młodzi nie macie zazwyczaj na to czasu...takie rencistki, jak ja, mogą sobie na to pozwolić.

Jednak czasem warto zastanowić się nad sobą...dlaczego robię to, czego nie znoszę, dlaczego spotykam się z kimś, kogo nie lubię, dlaczego pozwalam, by inni narzucali mi swoje zdanie, itd, itd....

Właśnie...Dlatego po 1 wizycie u psychologa postanowiłam sama spróbować. Na początku choroby wypierałam się z całych sił, że nie zaakceptuję tego, itd...teraz wiem, że najpierw muszę to zrozumieć, zaakceptować i ignorować. Z czasem przestanie tak męczyć:) Wiem, że całkowicie się tego nie pozbędę, choć może innym się to udało. Z biegiem czasu zrozumiałam, że kocham siebie taką...neurotyczną hehe:D Jesteśmy wrażliwi, moim zdaniem mimo wszystko, to bardzo dobra cecha, zważywszy na dzisiejsze czasy..

witam, jestem tu nowa:)

 

chcialam was o cos spytac..

czy w swojej nerwicy miewaliscie momentami uczucie jakbyscie hmm...tracily ostrosc? mam na mysli wzrok. jakby wasze oczy nie mogly czegos wyostrzyc i obraz sie zamazuje.. wiem..smiesznie to brzmi, ale nie potrafie tego inaczej opisac:(

 

bardzo prosze o odpowiedz

Z powodu nerwicy nigdy takich problemów nie miałem .Natomiast czasami mi się to pojawia.Np. ,gdy się zamyślę i nie zwracam uwagi na to co czytam.

MARIAN1967, witam. Nie, własnie mi chodzi o to uczucie jakby oczy nagle odmawiały posłuszeństwa, właśnie tak, jakby "same się zamyślały" heh..dziewnie to brzmi, wiem. Nie chodzi tu o to, że tracę świadomość, czy coś, poprostu wbrew mojej woli, obraz się zamazuje. Właśnie tak, jakbym się zamyśliła. Może to faktycznie na tle nerwowym, lub może faktycznie mam cos ze wzrokiem.

monica_j, w Twojej sytuacji , moim zdaniem, wizyta u okulisty jest konieczna, by wyeliminować choroby oczu, a jeśli będzie OK, wtedy zacząć wyrzucać to z psychiki....

mam nadzieje że z czasem te myśli staną się już na tyle nudne że przestanę się ich bać:)

Nigdy tego nie uważałem za problem ze wzrokiem . To tak wygląda ,jakby mózg przestał kontrolować funkcjonowanie wzroku, i koncentrował się na innych rzeczach.

chocovanilla, świetna i zabawna myśl....

monica_j - witaj :)

ja tak mam z tą ostrością, byłam u okulisty, chodzę regularnie bo mam wadę wzroku, ale akurat ta przypadłość jest u mnie też z nerwicy

zapomniałam dodać to do mojej listy objawów

pewno jeszcze nie jedno mi się przypomni

MARIAN1967. tak, tyle, że ja od samego rana do wieczora mam takie momenty. Mam trudności z załapaniem ostrości, po jakimś czasie jest w miare i tak na przemian:(

jakubkowa, hej:)

dzięki za pocieszenie:) właśnie miałam nadzieję, że ktoś mi powie, że w nerwicy też tak jest i że nie koniecznie, a bbynajmniej jeszcze nie teraz zamknę się w sobie:))

monica_j, przeczytaj temat cisnienia-przy-siadaniu-i-wstawaniu-t19269.html ,może ma to z tym coś wspólnego .

MARIAN1967, dzięki, poczytam:)

-- 28 gru 2011, 22:19 --

nikogo juz nie ma? wszyscy śpia:(

chciałabym już spać. spokojnie spać... lecz moja nerwica mi na to nie pozwala.

monica_j, ja niestety spać nie mogę

elle., włącz sobie tę relaksację...

http://www.djoles.pl/mp3/pobierz/813301,ewa-foley-louise-l-hay-medytacja.html

Powinna Ci pomóc....

a ja juz myslalam ze nikogo nie bedzie:)

kurcze...i pewnie juz nie ma..?

Na pewno są, ale wiem z własnego doświadczenia, że nie zawsze ma się ochotę pisać ...

hehe no w sumie tak:) ja chciałam się już kłaść, ale mała mi się obudziła i koniec;/

-- 29 gru 2011, 00:28 --

a najgorsze, że jakaś awaria była i telewizji nie mam:(

Ehh byłem u dziewczyny na świętach to spałem od 23-1 potem od 4-8, w domu spałem od 23-2 a dzisiejsza noc od 24-6 ja chce spać zawsze byłem śpiochem co spał po 12h, mózg niby jest ogarnięty ale ciało czuje jakby było ciągle zmęczone.

A mnie z powodu bólu głowy znowu atak paniki nawiedził od rana - pwoedzcie mi o kilku dni mierze sobie ciśnienie i w sumie mam 120-121 na 80-90-93-97-95 - rano miałam 120/95 to jest nadciśnienie?? MOże mnie z tego głowa boleć?? Od czego zależy ta druga wartosc ciśnienie - bo zaczynam świrować