Myśli samobójcze

Kiya, nie palę ich... tylko robię z nich potrawkę a ze skór szyję dywanik... tak serio to lubię koty ale nie posiadam, a tak poza tym to prędzej uderzył bym człowieka aniżeli zwierzę.

Astecka, co się stało? hm?

Ja mam 3 koty i 2 psy. Śniadanie obiad kolacja i 2 przekąski. To co ci pisałam na PW. Sam rozumiesz ; (

Dziś mogłabym to zrobić... samolubnie... egoistycznie... uwolnić się od samej siebie... wielkodusznie uwolnić bliskich od poczucia odpowiedzialności za moje nędzne istnienie...

Skoro mam myśleć o sobie przede wszystkim i o swoim dobru to dlaczego w tej sytuacji karze mi się myśleć o innych do cholery jasnej...

Pieprzona hipokryzja... i durna ja uwikłana w to wszystko...

DAŁAM DUPY

Ktoś bliski co chwila mówił, że sie zabije

że ma dość

że to już koniec

że już uchodzi z niego krew..

a ja?

ja to olałam, bo za każdym razem następnego dnia przyznawał się że za dużo wypił i że nie powinien był tak pisać...

ale stało się...

próba samobójcza - nie udana..

odratowali na toksykologii..

ale przyplątało się zapalenie płuc

i teraz oiom.. i respirator..

----------------------

serce mi pęka

tak bardzo bardzo...

niebawa, nie jesteś odpowiedzialna za życie innych... jedynie za swoje i ewentualnego potomstwa... każdy sam decyduje o swoim życiu...

sama piszesz że ten ktoś już nie raz wystawiał Cię na taką sytuację i to był blef... no niestety ale ta osoba sama jest sobie winna

nie warto się zadręczać czymś na co mnie masz wpływu

niebawa, tak jak dziewczyny piszą, nie obarczaj tym swego sumienia. trzymam kciuki, aby Twój kolega szybko doszedł do siebie i stanął na nogi.

Dziękuję Wam za ciepłe słowa...

nie wiem co robić

opisalam ta historie w dyskusjach , w problemach w zwiazkach i rodzinie..

zeby nie robic juz offtopu

dziekuje za cieple slowa..

ale on mnie obwinia za probe samobojstwa :,(

to ciezkie uczucie

no i boje sie o Niego, mimo wszystko

nauczyły mnie żyć, istnieć i nie martwić się o jutro. dobre myśli..

Myśli samobójce napierają, a ja nic nie mogę z nimi zrobić, coraz bardziej miażdżą mi mózg

mój psychiatra też mnie miażdży, cały czas tylko terapia, szpital, terapia, szpital, kurfa, ja nie mogę już, ja nie chcę

nie ma we mnie motywacji, po woli poddaję się

coma, poddać się to najgorsze co możemy zrobić.Jesteś młodą osobą,szmat życia przed Tobą,ja mam 27 prawie 28 lat i wciąż wierzę,że moje życie się diametralnie odmieni,taki cud.Trzeba w coś wierzyć i robić wszystko,żeby temu "cudowi" dopomóc.

Laima, nie potrafię

-- 17 gru 2011, 11:30 --

żałuję, że wtedy w maju się nie udało

coma, wiem,że w tym trudniejszym momencie trudno uwierzyć,że może być lepiej,na tym to polega,niestety

też czasem żałuję,ale kiedyś musi być lepiej,musi,po deszczu musi wyjść słońce,a po zimie przyjdzie ciepło,nawet jak to co dobre przyjdzie do mnie w wieku 50 lat to,myślę,że warto czekać,jeszcze nie jest najgorzej,mam dwie ręce,nogi ,jeszcze czuję,myślę inni mają gorzej a żyją i chcą żyć

Taką fotkę pozwolę sobie wrzucić.

coraz częściej myślę o tym, żeby jednak iść do szpitala psychiatra mi to proponował ale nie chciałam go nawet słuchać, mówił, że tak na prawdę w tej chwili powinnam byc wlasnie w szpitalu

Coma to może go posluchaj?to lekarz wie najlepiej jaki jest Twoj stan...?

nextMatii, nie wiem, boję się, nie chcę jak ja zostawię ojca samego...

Tata choruje?

nextMatii, tata próbuje dojść do siebie po śmierci żony, a ja po śmierci mamy... ja już nie wiem co ja mam robić, chciałabym po prostu... odjeść...

Coma rozumiem,nie mysl tak nawet music dbac walczyc o siebie sama jestes wazna dla nas dla ojca...musisz tez byc dla siebie samej wazna..nie poddawaj sie walcz stac Cie na to i masz nas pomoze my,jak umiemy:*

coma, nie tak dawno odeszła bardzo bliska mi osoba..

przyjaciółka, sąsiadka, siostra ze wspólnoty, taka " zastępcza mama"..

współczuję Ci bardzo.. teraz świeta.. będzie szczególnie ciężko, ale pamiętaj, że Ona już jest szczęśliwa, nie męczy się..

tulam w smutku

coma, nie możesz teraz odejść nie teraz, bo twój tata by się załamał już całkowicie. On by tego nie wytrzymał. Na pewno jest mu teraz ciężko. Wspierajcie się, bo żałoba jest trudna, ale trzeba ją przezyc. Niestety:(

"Śmiercią nie pomogę komuś. Śmiercią kogoś bardziej pogrążę"

Mój ostatni opis na gg. Stwierdziłam że skoro i tak nikomu nie jestem potrzebna, każdy mnie krzywdzi, każdy chce bym umarła. Więc teraz robię na odwrót. Bo ostatnie rozmowy z moim kolegą wyniosły z tego że lepiej się wyprowadzić od tej wiecznej nagonki jaką mamy oboje w domu ni żeby się zabić. I miał rację.

nextMatii, tata próbuje dojść do siebie po śmierci żony, a ja po śmierci mamy... ja już nie wiem co ja mam robić, chciałabym po prostu... odejść...

pierwsze święta bez niej....

przytulam Was mocno