Skocz do zawartości
Nerwica.com

Nadmierne objadanie się


Sorrow

Rekomendowane odpowiedzi

Hej wam!

Dołączam również do tej grupy ,,obżarciuchów mam 170 cm wazylam zazwyczaj 55kg góra drobna jestem niestety mam problem z otyłością brzuszną teraz ważyłam sie i 59;/lipa bo brzuch mam wysadzony jeszcze 2 meisiące temu chodzilam na joge to trwało miesiąc bo wygrałam konkurs w gazecie radomskiej no a teraz opiekuję sie kimś pracuje mozna powiedziec dorywczo to nie są duże pieniądze bo opiekuje sie z kims z rodziny i tma tez jak babcia je to i ja jem 4 lub 5 kromek chleba z jajkiem na twardo lub jem bulke słodką jakis batonik lub w domu czaassem raz na tydzien chipsy no nałóg jak chodze do marketu 2 razy w tygodniu to kusi jednak by kupic ten popcorn lub paluszki czekolade lub chrupki ajć ;/słonecznik kupuje co drrugi dzien to jem go sobie w domu czasem u babci no i jogurt jakis slodki raz na dzien naturalny juz nie lubie go kwasny ale chyba musze ponownie polubic biore citaxin i deprexolet dzisiaj wlasnie bylam u lekarza psychiatry zapisal mi te same leki wiadomo no i pod koniec miesiąca psychoterpaie mam indywidualna z p.Samborem oczywiscie na NFZ nie płace .Co prawda ta terapia jest raz na póltora miesiąca trwa godzine to nie jest długo więc pomału rozglądam sie tez za innym lub inna terapeutką jednak ta do ktorej wczesniej chodzilam w Radomiu p.Tark. przyjmowala wyłącznie rano po 8mej pózniej juz nie miała czasu bo wczesniej konczyła jedynie taka terapia grupowa 3.5 godzinna ktora kosztowała 25 zł najtaniej w miescie któa rozpoczęła sie w polowie stycznia ponoc no i niestety bylam na nia zapisana ale nie skorzystalam z niej gdyż 4 stycznia pojechałam,,jeszcze'' z moim juz teraz eks chłopakiem do szpitala na oddzial nerwic w Radomiu strasnzie sie czułam lęk mdłosci drgawki ze oj;/nie chce sobie tego przypominac nas szczescie ustawienie leków dosc duzo brałam tam 4 razy dziennie tych prochów sie nałykałam i tez wilczy apetyt:(:(spadłam z wagi przed szpitalem w tamtym roku na jesieni wazyłam 50 kg:( a tu w miesiac przytyłam i cóż byla psychoterpia codziennie gimnastyka o 7 15 rano oprócz niedziel przepustki spacery po poludniu 2 godzinne kto chciał itd.

dyskoteki 2 razy w tygodniu niby było ok ale dwie osoby w sali w ktorej bylam dały niezle w kosc jedna sie objadala na noc kukułkami cukierjkami heh druga prazynki w ciągu dnia wcinała i duzo spała masakra ale byly dwie osoby w porzadku w tmy pokoju a co do reszty to rozne osoby byly ale bylo w sumie pół na pół tam nikt na nikogo krzywo nie patrzył no a teraz od miesiąca jestem wolna sama z chłopakiem mi nie wyszło gdyż miał duzy temperament mimo ze rzadko sie widywalismy tylko co w weekend to dom no a w niedziele jakis wypad na pizze lub do iłzy kozienic itd, spacer dłuższy teraz jest troszke lepije jesli chodzi o moja jazde autobusem i chodzenie do marketów ehs ale to obzarstwo....

 

-- 09 wrz 2011, 19:39 --

 

Hej wam!

Dołączam również do tej grupy ,,obżarciuchów mam 170 cm wazylam zazwyczaj 55kg góra drobna jestem niestety mam problem z otyłością brzuszną teraz ważyłam sie i 59;/lipa bo brzuch mam wysadzony jeszcze 2 meisiące temu chodzilam na joge to trwało miesiąc bo wygrałam konkurs w gazecie radomskiej no a teraz opiekuję sie kimś pracuje mozna powiedziec dorywczo to nie są duże pieniądze bo opiekuje sie z kims z rodziny i tma tez jak babcia je to i ja jem 4 lub 5 kromek chleba z jajkiem na twardo lub jem bulke słodką jakis batonik lub w domu czaassem raz na tydzien chipsy no nałóg jak chodze do marketu 2 razy w tygodniu to kusi jednak by kupic ten popcorn lub paluszki czekolade lub chrupki ajć ;/słonecznik kupuje co drrugi dzien to jem go sobie w domu czasem u babci no i jogurt jakis slodki raz na dzien naturalny juz nie lubie go kwasny ale chyba musze ponownie polubic biore citaxin i deprexolet dzisiaj wlasnie bylam u lekarza psychiatry zapisal mi te same leki wiadomo no i pod koniec miesiąca psychoterpaie mam indywidualna z p.Samborem oczywiscie na NFZ nie płace .Co prawda ta terapia jest raz na póltora miesiąca trwa godzine to nie jest długo więc pomału rozglądam sie tez za innym lub inna terapeutką jednak ta do ktorej wczesniej chodzilam w Radomiu p.Tark. przyjmowala wyłącznie rano po 8mej pózniej juz nie miała czasu bo wczesniej konczyła jedynie taka terapia grupowa 3.5 godzinna ktora kosztowała 25 zł najtaniej w miescie któa rozpoczęła sie w polowie stycznia ponoc no i niestety bylam na nia zapisana ale nie skorzystalam z niej gdyż 4 stycznia pojechałam,,jeszcze'' z moim juz teraz eks chłopakiem do szpitala na oddzial nerwic w Radomiu strasnzie sie czułam lęk mdłosci drgawki ze oj;/nie chce sobie tego przypominac nas szczescie ustawienie leków dosc duzo brałam tam 4 razy dziennie tych prochów sie nałykałam i tez wilczy apetyt:(:(spadłam z wagi przed szpitalem w tamtym roku na jesieni wazyłam 50 kg:( a tu w miesiac przytyłam i cóż byla psychoterpia codziennie gimnastyka o 7 15 rano oprócz niedziel przepustki spacery po poludniu 2 godzinne kto chciał itd.

dyskoteki 2 razy w tygodniu niby było ok ale dwie osoby w sali w ktorej bylam dały niezle w kosc jedna sie objadala na noc kukułkami cukierjkami heh druga prazynki w ciągu dnia wcinała i duzo spała masakra ale byly dwie osoby w porzadku w tmy pokoju a co do reszty to rozne osoby byly ale bylo w sumie pół na pół tam nikt na nikogo krzywo nie patrzył no a teraz od miesiąca jestem wolna sama z chłopakiem mi nie wyszło gdyż miał duzy temperament mimo ze rzadko sie widywalismy tylko co w weekend to dom no a w niedziele jakis wypad na pizze lub do iłzy kozienic itd, spacer dłuższy teraz jest troszke lepije jesli chodzi o moja jazde autobusem i chodzenie do marketów ehs ale to obzarstwo....

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

a ja znowu mam z tym problemy..jeszcze normalne jedzenie ok umiem powstrzymać atak obżarstwa ale ostatnio cukier cukier cukier...codziennie popołudniu przeżywam horror i walczę ze sobą żeby nie nażreć się czekoladą, czuję tak ogromną potrzebę że ledwo mi się to udaje, mordęga :(

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Nadmierne objadanie się ma przede wszystkim podłoże psychiczne. Człowiek po prostu "zajada" pewne problemy, z którymi sobie sam nie radzi. Nadmierne obżarstwo określa się fachowo jako jedzenie kompulsywne - utratę kontroli nad ilością spożywanego pokarmu. Do głównych objawów jedzenia kompulsywnego zalicza się:

 

- brak kontroli nad porcjami jedzenia;

- zbyt duże ilości pokarmów przyjmowanych jednorazowo;

- szybkie jedzenie, jakby ktoś nas poganiał z jedzeniem;

- spożycie pokarmów aż do przejedzenia;

- jedzenie w samotności, by inni nie dowiedzieli się o problemie.

 

Więcej o jedzeniu kompulsywnym i metodach jego leczenia możne przeczytać pod poniższymi linkami:

 

http://portal.abczdrowie.pl/jedzenie-kompulsywne

http://portal.abczdrowie.pl/jedzenie-kompulsywne-leczenie

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

To ja tak jadłam gdy miałam 14-15 lat na przemian z głodówkami.Miałam nadwagę.Czułam całkowitą utratę nad jedzeniem.Wszystko odkładałam na później,aż schudnę,nawet samobójstwo Wcześniej przez rok się głodziłam.Mocno wtedy schudłam,piłam ocet.Później schudłam,ale zachorowałam na bulimię.Trwało to kilka lat.Teraz ograniczam jedzenie,chudnę.Byłam w szpitalu ,stwierdzono ed.Nie chciałam podjąć terapii i przytyć bo miałam utyć 10 kg.Dali mi Olzapinę i Lerivon.Bardzo dużo po tym jadłam,wypisałam si,e ze szpitala bo było mi wstyd,że tak dużo jem.Mocno utyłam.Trułam się lekami,żeby siebie ukarać,że jem.Teraz schudłam 14-15 kg z powrotem.Chcę schudnąć jeszcze 5-6.Zmniejszyłam dziś jeden lek,żeby mniej jeść i przyspieszyć chudnięcie (Solian)do tego dołożyłam venlektiny,przez lęki i po niej mnie mdli i mniej jem..Utraciłam miesiączkę.

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Ja mam to samo dokładnie co wy i zaczynam myśleć, że to jest właśnie to o czym także mówicie.

Jem mimo że czuję że mój żołądek jest pełny. Miałam często takie chwile, ale wola nie pozwalała mi zjeść więcej i jakoś się to unormowało. Teraz nie mogę przestać co chwilę zaglądam do lodówki mimo że nie jestem głodna!

Pokarmem zatykam sobie te puste miejsca chyba...

Najgorsze jest to że od tygodnia nie mogę się wgl pohamować i cały czas chce mi się czekolady! Jem jedną dziennie, a mimo to mam ochotę na więcej. Straciłam wszystkie moje oszczędności na czekoladę. Wyżarłam cale kakao. Pochłaniam lodówkę!

Widzę że macie propozycje leków, ale zauważyłam też że niektóre są niezdrowe albo nie pomagają. A znacie takie które warto przyjmować? Już nawet nie o zdrowie mi chodzi tylko o to żeby pomogły? Proszę o nawę i jeśli możliwość jest taka to i cenę.

 

-- 03 paź 2011, 16:21 --

 

a ja znowu mam z tym problemy..jeszcze normalne jedzenie ok umiem powstrzymać atak obżarstwa ale ostatnio cukier cukier cukier...codziennie popołudniu przeżywam horror i walczę ze sobą żeby nie nażreć się czekoladą, czuję tak ogromną potrzebę że ledwo mi się to udaje, mordęga :(

 

 

 

Dokładnie mam to samo!

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Znam te bolączkę. Mam ten sam problem. Nie jestem gruba. Wyglądam ponoć całkiem dobrze, ale nie ma dnia żeby mnie nie bolał brzuch z przeżarcia. Nie potrafię wytrzymać dłużnej niż 15 minut bez jedzenia. Nie mam pojęcia na co mam ochotę i co mi smakuje, a i tak ładuje w siebie co mi podejdzie pod rękę. Po zjedzeniu zazwyczaj zaczynam siebie nienawidzić i za karę jeszcze coś w siebie wpakuję. Oj gdyby ktoś znał na to jeden dobry przepis...

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Absolutnie uzależniłam się od cukru i mam efekt w postaci przybranych 27 kg w 3 lata. Od jakiegoś czasu się odchudzam, zeszło mi 6 kg - opamiętałam się na granicy wyglądania jak człowiek, a wyglądania jak klops ... myślę, że pomogła mi terapia, bo wcześniej wytrzymywałam dzień bez słodyczy i tak mi się trzęsły ręce, że koniec świata. Potrafiłam wyciągnąć drobne mamie z portfela i biec po czekoladę jak stałam. Jeżeli jeszcze macie wagę w normie i czujecie, że to jest kwestia psychiki, a nie fizycznej potrzeby - szukajcie pomocy. Zajmie mi co najmniej rok, żeby jakoś się ogarnąć i ustabilizować, szkoda, że psychicznie nie ma na to szans ...

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Ale nie wchodzi w grę zdrowotnie, psychicznie czy nie przeszkadza Ci to? U mnie przełomem było uczucie, że jestem "sklejona" od środka - jako, że średnio mnie obchodzi świat zewnętrzny to nigdy mi moja waga nie przeszkadzała, ale kiedy zaczęłam o tym wrażeniu obsesyjnie myśleć musiałam coś z tym zrobić.

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

siedem_zapalek, przeszkadza mi moja waga, blisko 10 lat próbuję się odchudzać, ale zawsze kończy się tak samo - stwierdzam, że już wolę być gruba, ale jeść to, na co mam ochotę. Mam słabą przemianę materii i w moim przypadku normalna sylwetka oznaczałaby dożywotnie głodzenie się...

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Na samej diecie kiepsko się chudnie, wiem po sobie - nawet jeśli szybko, to równie szybko wraca, a czasami nie spada wcale. Teraz dorzuciłam też ćwiczenia, i to jest po prostu męka, no ale co poradzić. Nie mogę przestać myśleć o tym sklejeniu, wodę piję wręcz obsesyjnie, z 5 litrów na dzień będzie, jak nic.

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Kiya, miło mi takie wypowiedzi poczytać,że po prostu lubisz sobie pojeść.To wśród tych napaleńców na diecie są jeszcze normalne osoby-jak ja ,pocieszające :)

Szkoda tylko ,że to jest "jedyna "przyjemność w Twoim odczuciu.Może warto poszukać jeszcze innych przyjemności dla lepszego samopoczucia ;)

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Strzelam te 5 litrów, ale może być więcej. Mam nadzieję, bo jak sobie porównam z innymi to mnie ta ilość przeraża - w sumie to ciągle chce mi się pić, nie wiem na ile to wynika z dzieciństwa (mogłam jeść czekoladę tylko jak wypiłam dużo wody - problemy z nerkami) a na ile z nawyku. Cukrzyca to raczej nie jest, ale wieczorem to dwa dzbanki przegotowanej idą na raz :P

 

A, i jeszcze mam problem z zachciankami - jak coś się mnie uczepi, to koniec, ostatnio bryndza :lol: wszystko fajnie, tylko że po sezonie, a z resztą góry to drugi koniec Polski ;)

 

Oj znam ten ból, ale u mnie to z kolei słodycze, słoik Nutelli albo jakieś ciasto.

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Laima, to niestety nie jest kwestia znalezienia tych rzeczy, one były, tylko że zabrała mi je choroba. Chociaż nie powiem, jest więcej zajęć, które sprawiają mi jakąś tam przyjemność - serial, dobra książka, forum, itp ;)

 

Myślałam, że mnie zganisz za to jedzenie przed snem ;)

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Kiya, miło mi takie wypowiedzi poczytać,że po prostu lubisz sobie pojeść.To wśród tych napaleńców na diecie są jeszcze normalne osoby-jak ja ,pocieszające :)

Szkoda tylko ,że to jest "jedyna "przyjemność w Twoim odczuciu.Może warto poszukać jeszcze innych przyjemności dla lepszego samopoczucia ;)

miało być,że ja jestem jedną z tych napaleńców,nie mogę już edytować,przepraszam za błąd.

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

siedem_zapalek, a słyszałaś o diecie wodnej? Trzeba pić 7 (albo i więcej) litrów wody dziennie. Cała zabawa polega na tym, że jak dużo pijesz, to masz mniejszą ochotę (i miejsce :D ) na jedzenie. Poza tym mówisz, że dużo ćwiczysz, więc powiedziałabym, że 4l to w Twoim przypadku minimum.

 

Laima, hmm, wcześniej chyba można było edytować, prawda?

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Nie dużo, pół godziny, góra 45 minut, więcej bym nie wytrzymała - nie z taką nadwagą ;) łagodzi napady, to fakt. Boję się, że jak mi minie ten stan, to wrócę do poprzednich nawyków, a są one fatalne, bo jem raczej kompulsywnie - jeden dzień praktycznie nic, a na drugi nadrabiam za 5 :?

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Kiya, ale za bardzo nie zmienia sensu wypowiedzi.Jak mi się podoba jak moja terapeutka mówi,że powinna schudnąć dla zdrowia,ale jej się nie chce,że jest za leniwa na to-to jest świetne :great:

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Jeśli chcesz dodać odpowiedź, zaloguj się lub zarejestruj nowe konto

Jedynie zarejestrowani użytkownicy mogą komentować zawartość tej strony.

Zarejestruj nowe konto

Załóż nowe konto. To bardzo proste!

Zarejestruj się

Zaloguj się

Posiadasz już konto? Zaloguj się poniżej.

Zaloguj się
×