Ataki (jak wyglądają, jak sobie radzimy)

ja biore 20mg 38dzien i powiem ze dobrze nie jest, obnizenie nastroju, hustawki nastroju, mysli przerozne, ze wyaduje w psychiatryku, boje sie sama siedziec w domu... sa dni ze jest calkiem dobrze, ale sa tez i te gorsze, pozatym jestem ponownie na seroxacie poniewaz przez miesiac bralam zamiennik i po nim wszystko runelo, a teraz jakos ta poprawa marna, jest lepiej niz na tym zamienniku ale to nie jest to samo.... a było rewelacyjnie, nawet w ciąży bralam seroxat i mogłam góry przenosic.....

a teraz................. juz ja nie wiem co robic

beatka09081987, jeśli było dobrze po seroxacie to wytrzymaj jeszcze trochę i wszystko wróci do normy. Jak brałem Xetanor i nie było go w aptece to baba mi wcisnęła Parogen. Po kilku dniach myślałem że się przekręce, nie mogłem wyjść z chaty ani zasnąć, tak jakbym niczego nie brał. Dopiero po jakimś czasie brania na nowo Xetanoru wszystko wróciło do normy.

ja brałam Paroxinor i to on mnie powalił, ja mam fazy złego i dobrego samopoczucia, dosłownie huśtawka straszna

beatka09081987, u mnie minęło ok 2 miesięcy zanim się unormowało po zaczęciu zażywania, a po tych epizodach z zamiennikami parę tygodni

kornelia_lilia, raczej nie będę brała tego leku, choć kto wie - przede mną ciężki czas. Najprawdopodobniej wybiorę się do psychiatry, ale jak czytam wypowiedzi osób, że męczą się tyle tygodni, momentami jest gorzej, a nie lepiej, to aż się odechciewa... Tym bardziej, że mam przykre doświadczenia z lekami i lekarzami.

A siostra chodziła tylko ok. pół roku na psychoterapię i to pomogło.

George, byłam na jednej wizycie i była dla mnie dość.. dziwna. Poza tym dostałam lek, od razu 10mg, który zrobił niezły zamęt w moim organizmie i to tylko po jednej tabletce. A na psychoterapię chodzę ponad 5 miesięcy.

A Ty tylko psychoterapia czy leki również?

moim zdaniem leki sa potrzebne, na poczatku robia w organizmie niezly zamet wiem cos o tym, ale warto to przeczekac i byc cierpliwym, chociaz sama cierpliwa nie jestem

beatka09081987, też tak uważam chociaż nieraz miałam chwile zwątpienia

idź do psychiatry i na psychoterapie wiem, że trzeba czasu ale to naprawdę pomaga -ja kiedyś chodziłam pół roku i potem miałam spokoj\Teraz byłam u psychiatry powiedziała, ze na tą chwile lekarstw mi nie zapisze ale mam na psychoterapie chodzić. Chodzę byłam 3 raz

- bo tylko raz na tydzien - teraz ide w piątek. Atak ostatani taki mocny mialam 19 listopada , lekkie zdarzają mi się biorę validol piję wodę i po jakimś czasie przechodzi. Dzisiaj też jakoś tak dziwnie się czuje ale mam nadzieję, że atak nie przyjdzie. Męczy mnie to bo caly czas mam jakiś niepokój

Witajcie.Mam 29 lat i na nerwice lekowa cierpie od jakichs 3,z roznym natezeniem.Bywaja okresy spokoju,kiedy potrafie sie smiac z siebie w duchu i ze swoich stanow lekowych,bywaja okresy,ze nie potrafie sie uspokoic i caly czas czuje scisk w zoladku,lek,a i czasem zdarza sie dretwienie rak i palpitacje serca,uczucia dusznosci,mdlosci....Ciezko tez ze snem.Boje sie nocy i zasypiania,bo czasem budze sie nagle z uczuciem dusznosci i strachu...Rzadko kiedy czuje sie bezpiecznie i rzadko gdzie.Podobnie jak Was niektore sytuacja wymagaja ode mnie wielkiego wysilku np.tak jak ktos wyzej wspomnial jazda autobusem lub kolejka w supermarkecie...Kiedys przepisano mi propranolo i po dluzszym jego braniu,objawy te ustapily,ale teraz znow wracaja i chyba bede zmuszona znow do niego wrocic...Mam tez kropelki milocardin,ktore przepisal mi lekarz i w razie ciezszych atakow,biore je.Obecnie przebywam za granica i niebardzo mam mozliwosc chodzenia na terapie do psychologa.Myslalam o psychiatrze,ktory przepisalby mi jakies antydepresanty,ktore by mnie uwolnily od tego dziadostwa,bo to mi zycie rujnuje...Mam 5 letniego synka i strasznie sie boje,ze moja choroba moze wplynac negatywnie na jego zycie.Czasem mam ochote wyc z tej bezsilnosci,nienawidze siebie i tego "gowna" co zatruwa mi wszystko...Potrzebuje tego forum i wsparcia ludzi,ktorzy wiedza co czuje i nie skwituja moich wypowiedzi tekstem"a kto dzis nie ma nerwicy" jak to mi sie zdarzalo slyszec od tych "normalnych"....

rina, moim zdaniem powinnaśc jak najszybciej zgłosić sie do psychiatry, wiem co ta choroba znaczy, nie mecz sie masz zyc dla kogo, masz synka w takim wieku ze musisz miec energie dla niego, pamietaj poczatki barnia leku nie sa łatwe ale naprawde warto przetrzymac, efekty sa rewelacyjne, zaczniesz na nowo zyc, ja jak leki zaczely dzialalc moglam gory przenosic, robilam wszystko szybciej niz myslałam, z czlowieka te szczescie az bije, masz ochote spotykac sie z ludzmi,..

ale pamietak poczatki sa ciezke, objawy moga sie nasilic lub jakies nowe pojawic, ale moim zdaniem jezeli juz tyle wytrzymalas z ta choroba, to i poczatki leków dasz rade!!! wierze w tą, kobiety sa silne, bo maja dla kogo sie starac, zycze powodzenia!!! trzymam kciuki!!!!

rina,witaj nerwica to paskudztwo niszczy jakość życia...psychoterapia pomaga przynajmniej mnie...łagodzi dolegliwości pozwala mi iść do przodu..pomimo trudności...masz dziecko to zawsze jest powód aby się starać o każdy jeden dobry dzień..pozdrawiam)

Dzieki za rady i w ogole za to,ze jestescie....Rozwaze pojscie do psychologa i psychiatry,ale chyba bardziej do tego drugiego,bo nie sadze by w tym stadium ten pierwszy mogl jeszcze pomoc choc moge sie mylic...Poza tym taka psychoterapia pewnie niezle da sie we znaki jezeli chodzi o finanse gdyz jak wspominalam mieszkam za granica i polscy lekarze licza sabie tu slona,nie jestem pewna czy w chwili obecnej mnie na to stac....Co innego jednorazowa wizyta u psychiatry,ktory przepisze mi jakies antydepresanty,na to jeszcze moge sobie pozwolic....Ach,nie wiem juz sama co robic,czasem zdaje mi sie,ze zwariuje i ta mysl mnie przeraza...

Zacznij spokojnie od psychiatry od czegoś trzeba...i lecz się lecz..jak będzie lepiej mimo wszystko polecam psychoterapie to inwestycja w Twoje zdrowie i też dla Twojego dziecka..zaprocentuje.

-- 23 lis 2011, 23:23 --

Zacznij spokojnie od psychiatry od czegoś trzeba...i lecz się lecz..jak będzie lepiej mimo wszystko polecam psychoterapie to inwestycja w Twoje zdrowie i też dla Twojego dziecka..zaprocentuje.

Noopii ,masz racje,wiem o tym...Wybiore sie na pewno do psychiatry,bo tak sie nie da zyc.Jak juz mysle,ze jest lepiej,nagle wraca ten koszmar i staje sie nie do zniesienia.Przewaznie tak sie dzieje gdy cos nowego sie dzieje w moim zyciu albo jakies dziwne,niecodzienne sytuacje.Ostatnio podroz autokarem do UK gdzie obecnie przebywam,tak wytracila mnie z rownowagi,ze do tej pory sie zbieram.Masakra.Ale ciesze sie,ze tu do Was trafilam,jest mi latwiej dzieki temu:)Pozdrawiam i dobrej nocki:)

rina , ta choroba jest podstepna, dlatego nie zwlekaj idz jak najszybciej do psychiatry zacznij brac leki i zobaczysz jak za jakis czas napiszesz nam ze mozesz wszystko, ze niczego sie nie boisz, z tego mozna sie wyleczyc.... wiem cos o tym :)

-- 24 lis 2011, 13:15 --

novel kurcze a ja myslalam ze wariuje i ze seroxat ponownie nie zadziala, tak jak na to patrze to jest juz lepiej niz np w zeszlym tyg, ale ja niecierpliwa jestem.....

-- 25 lis 2011, 10:52 --

jeszcze mam jeden problemik, bo tak sobie mysle, ze jezeli seroxat jeszcze do konca nie dziala a juz 40tabl, to moze go zwiekszyc.... dr mi to sugierowala, ale decyzja nalezy do mnie, wiadomo wiarze sie to z kosztami tez... a seroxat i tak jest drogii, kurcze moze te 20mg to za malo, on sie tak dlugo rozkreca??

Ja się boję wszystkich miejsc gdzie dużo ludzi, nie dlatego, że się boję, że zasłabnę, mi po prostu przytrafiają się takie dziwne zasłabnięcia.Od ponad 10 lat, zanim jeszcze dopadła mnie nerwica, na początku głównie po wysiłku fizycznym, później już w różnych sytuacjach, co kilka tygodni lub miesięcy, nagle czuję słabość na przełyku która przenosi się na mięśnie i po chwili czuje jakbym był pijany, cały wiotki, bujam się na wszystkie strony, nie jestem w stanie normalnie się poruszać, wymowa też niewyraźna, trwa to zazwyczaj do 5minut i przechodzi i czuje się normalnie. Potem kolejne tygodnie czy miesiące muszą minąć bym znowu to miał, jedynie jak jestem chory na grypę np. to mi się to nasila i może nawet kilka razy dziennie dopaść.

Nie było dnia żebym o tym nie myślał, w różnych miejscach, w różnych sytuacjach, zawsze sobie wyobrażam co zrobię w danej chwili gdy to mnie dopadnie, stojąc w kolejce w sklepie nawet nie będę miał gdzie usiąść, zrobię zamieszanie, zwrócę na siebie uwagę ludzi...

I ciągle się zastanawiam czy te osłabienia to wytwór nerwicy czy odwrotnie, bo w sumie nerwica dopadła później.

Ma ktoś podobne wixy bo jestem ciekaw czy tylko mi się takie coś robi ? :)

mnie podobne zasłabniecia sie przytrafiały, gula w gardle, jezyk dretwy, rece nogi tez, serce waliło..., po ataku czułam sie totalnie wyczerpana, tylko nie wiem czy nerwica byla pierwsza czy te zaslabniecia......

mnie sie wydaje ze ten twoj ciagly strach przed zaslabnieciem nalezalo bo leczyc, te ciagle myslenie o tym czy zaslabniesz, to doprowadza do obłedu

Majkel86, nie raz zriobilo mi sie slabo ze stresu az do zaslabniecia..

Mam pytanie, czy mieliście kiedyś przy nerwicy zaczerwienienie twarzy z opuchlizną pod okiem??

Przydarzyło mi się to kilka razy, tak nagle i nie wiem czy to może być objaw nerwicy, może powinienem zrobić jakieś inne badania

Mnie nie,ale zrób badania dla pewności co to jest.

A takie gorąco od środka i jak by organy od środka drgały?

Nerwica daje rozmaite objawy psycho-somatyczne ...

-- 26 lis 2011, 20:42 --

Moze Ty przeziębiony jesteś?

Majkel86,

Ja mysle ,że to juz była nerwica tylko jeszcze sie słabiej objawiała a póxniej Cię dopadło mocniej , ot co.

Od lat? i Wtedy gdy są lęki? nieeee... to nerwica

A tak się zastanawiam. Zimne poty, bóle serca, duszno, nieostre widzenie, gorąco i zimno, problemy z żołądkiem, akatyzje, ciągłe przerażenie, brak snu, senność cały czas, drgawki, ból głowy, ból całego ciała, drętwienie rąk, stóp, nóg (najczęściej), złość na świat wydobywająca się jak by ciałem.

Ale to wszystko normalne objawy nerwicy według mnie.

Nie mówię więc lekarzowi o nich. A on może myśli, że ich nie mam.

No nie od lat to raczej nerwicowe..ale mów o tym lekarzowi..to ważne..