Skubanie ust..

Zdarza się, że do krwi ..

Zdarza się.......i wnętrze ust.....i nabłonek wyściełający wewnętrzną stronę policzków - autoagresja.

To pod wpływem nerwów Wszystko.. było nawet okaleczenie.. Nawet pisać o tym nie umiem, a inni się śmieją, że uważam się za najbardziej pokrzywdzonego ze wszystkich.. aaa to nie praawda !!!!!!!!!!

i teraz na takim zimnie mam wargi jak z drewna. a ja jeszcze sobię język zjadam i przez to mam na nim takie białe cosie. to jest fuj i boli. ale bardziej jest fuj niż boli.

mam za sobą fazę skubania ust ,przeszedłem na wyższy level ...jak mnie coś szarpnie to rozdrapuje wszystkie strupki i ranki ....oj ,to jest tez bolesne i wQrwiające .

Ja też coś podobnego miałem.Wyrywałem sobie włosy ze łba.Teraz jestem łysy i włosy nie chcą odrosnąć.Skubię teraz łeb i boje się,że wyskubię do szyi.Boję się,że bez głowy trudno będzie mi pozbierać myśli.

@grand

Ha,Ha,Ha

Też tak mam, wszystko zależy od poziomu napięcia (bo czasami nie czuję ciśnienia), albo rozdrapuje rany, albo obżeram paznokcie, skórki, albo właśnie to w temacie, przygryzam język zębami, zaciskam pięści i ciągle coś gryzę, jak wykałaczki, pewnie gdybym się nie nauczył tych "uciszaczy", to bym się ciął, ale na szczęście nigdy mi to do głowy nie przyszło.

I dodam jeszcze, że nie rozumiem zupełnie waszych terapeutów, którzy dają ultimatum, albo cięcie (czy inna forma autoagresji), albo możliwość uczestnictwa w terapii, to skrajnie głupie, bo te wszystkie czynności to reakcja na silne napięcie nerwowe/fizyczne, emocjonalne, to czego oczekują terapeuci można porównać z tym, gdyby żądali tego, że albo się będziecie czuć dobrze, albo zakaz uczestnictwa w terapii, powstrzymywanie się od takich form autoagresji nie daje niczego w kierunku wyzdrowienia, jedynie chwilową satysfakcję, że się tego nie robi, oo.

Dlatego, poza tym, że mnie to denerwuje, że np. ciągle mam ciągle obżarte paznokcie, itp., to zbytnio się tym nie przejmuje, bo wiem, że to skutek, a nie przyczyna, po wyeliminowaniu przyczyny - napięcia, to już nie będzie konieczne, wiem, bo w momentach kiedy jestem zrelaksowany w ogóle nie mam ciśnienia na takie rzeczy, to wraca dopiero kiedy zaczynam się źle czuć.

Powiedzcie mi piszecie o psychoterapeutach czy oni w ogóle pomagają?byliście kiedyś?ja zamierzam się wybrać i dlatego Was chcę zapytać.

Nie wiem czy dobrze się zwracam mówiąc "Was",nie wiem jakiej formy mam używać bo nie znam tu jeszcze nikogo i na razie czuję się strasznie obco na tej stronie.

Postanowiłam coś zrobić ze swoim życiem bo dalej tak być nie może,wykańczam się nerwowo i zaczęłam szukać pomocy na necie właśnie dzisiaj.Znalazłam tą stronę zupełnie przypadkowo i postanowiłam się zalogować na zasadzie (raz kozie śmierć).

Powiem szczerze,że nawet nie bardzo wiem jak posługiwać się-używać tej strony i wkurza mnie to bo nie wiem gdzie mogę pisać o moich problemach.

Dojdę do tego,wiem ale potrzebuję na to czasu dlatego jak walnę jakąś gafę to wybaczcie mi.

Kingunia, to zwykle jest jeden z objawów. Nie umiemy sobie radzić z nagromadzonymi emocjami.......ze stresem, strachem, złością...... to zwykle nie jest jedyny problem w życiu

Wielu z nas chodzi do psychologa, wiele osób bierze leki - tak leczy się zaburzenia emocjonalne...czy pomaga? No to zależy - w dużej mierze także od chorego . Skoro chcesz to zmienic to masz takie dwie opcje - trzeba spróbować .

ja też obgryzam wnętrze ust do tego uwielbiam drapac jakieś skórki na głowie i plecach ;/ nienawidze tego

mam za sobą fazę skubania ust ,przeszedłem na wyższy level ...jak mnie coś szarpnie to rozdrapuje wszystkie strupki i ranki ....oj ,to jest tez bolesne i wQrwiające .

wyższy level?

oh man...

ja zdrapuję wieczne strupy z głowy od 5go roku życia.

jakikolwiek pryszcz, odstający kawałek skóry, ugryzienie komara, pęknięte usta, jakakolwiek rana... nie ma prawa być zostawiona w spokoju. MUSI BYĆ ROZWALONA.

Przez co mam wszędzie blizny, nawet na brwiach, bo dopóki nie wyrwę nanomilimetrowego włoska z brwi nie zaznam spokoju, chociażbym miała sobie zrobić dziurę w czole.

Mam to samo. A teraz jak jest zima to dochodzi jeszcze problem ich pękania na zimnie i moje usta to istna ruina.

Ja wprawdzie nie usta, ale strasznie skubię skórki przy paznokciach, do krwi. Mąż się zastrzega, że zaklei mi wszystkie palce plastrami To z nerwów...

ja też 'podgryzam' wnętrze jamy ustnej, gryzłam usta do krwi, miałam je właśnie 'jak z drewna'. do gdy się denerwuję paznokciem o palec, tak przy drugim zpaznokciu i w pewnym momencie ze zdziwieniem dostrzegam, że mam tam krew.

ale próbuję zerwać z tymi zachowaniami kompulsyjnymi, żeby nie postrzymywać emocji, żeby one wyszły ze mnie i od jakichś 2 tygodni mam niepogryzione usta, a często nawet gładkie, bo używam pomadki

Ja mam podobny problem jak Wy. Polega on na tym, że ciągle rozdrapuje krostki. Trądziku nigdy nie miałam, ale wiadomo, twarz się zanieczyszcza. No i wyciskam wszystko, nawet najmniejsze uwypuklenie na twarzy, plecach, udach. Przez to, to miejsce puchnie, a ja to jeszcze bardziej dotykam i cisnę, aż do krwi. Robią mi się głębokie ranki i nie wiem co mam zrobić.

Ciągle obiecuje sobie, że to ostatni raz, ale nie potrafię się powstrzymać i mam potem wyrzuty sumienia. Wydaje mi się, że jestem od tego uzależniona.

I nie wiem, czy iść z tym do psychologa czy do psychiatry, bo boję się, że sama sobie z tym nie poradzę.

Powiem jeszcze, że jestem DDA i może to drapanie też jest związane z tym. Chodziłam jakiś czas do WOTUW ale wyjechałam za granicę na studia, a teraz, jak wróciłam jakoś nie mogę się zebrać i tłumaczę sobie, że nie potrzebuje już takiej terapii.

Pozdrawiam.

nehringa polecałbym jednak terapie wróć do niej..sama sobie nie poradzisz,a po co się męczyć..najpierw do psychiatry on da Ci skierowanie do psychologa.Pozdrawiam.

A ja mam jakieś paskudztwo na palcu, jakieś krostki i wyciskam pieczołowicie i mnie piecze a potem nie mogę zgiąć palca. Jestem pianistką/gitarzystką, pozdrawiam siebie.

Usta też, ale piluje..

Ja swego czasu rzęsy..

Wszystkie krostki ospowe.. Przed myciem macam mordke, rytuał, coś na kształt modlitwy do lustra.. ; D

Odkopię temat, bo czytając mi się przypomniało moje pierwsze znieczulenie u dentysty.

Też mam manię gryzienia - wszelkie odstające skórki z ust i policzki od środka. I kiedyś znieczulił mnie dentysta, a ja jak zwykle gryzłam policzki od środka, jaki był pisk jak mi znieczulenie przestało działać. Dobrze, że na wylot się nie przegryzłam...

Co do innych to obgryzam paznokcie od dziecka i czego bym próbowała to nie potrafię sie oduczyć, no i skórki w około.

Teraz np mam tak poobgryzane palce (sesja się zbliża), że czuję, że mnie bolą jak piszę na klawie.

No i się drapie... ciągle.

A może to nie uzależnienie, a nerwica natręctw? Szlag jasny. No ja skubię wargi za każdym razem, kiedy są suche. Pięty!!! O mój Boże, z tymi piętami to mam obsesję od kiedy miałam kilka lat. Jeśli tylko są suche, będę drzeć, nie daję rady się powstrzymać! Ktoś wspominał też o pryszczach... też nie zostawię żadnego w spokoju, muszę się go pozbyć, chociaż skutkuje to potem ranami. Muszę. I co to jest? Natręctwo? Autoagresja?

ja wprawdzie nie do krwi, ale zdarza się co nieco przygryźć

Oh..aż wstyd się przyznać, wieczne skubanie, dłubanie i picie krwi z tego..następnego dnia próbuje się zrosnąc i jeszcze ciekawiej się zrywa, bo więcej i łatwiej odchodzi warstwa . I tak całymi dniami...a wygląda okropnie i boli. Czasem aż się boję żeby zakażenie się nie wdało, raz zrobiły mi się takie trzy bąble, okrutnie bolały

A ja skubię skórki na paznokciach, bo mi ciągle narastają, zamiast siedzieć, tam gdzie ich miejsce. No i niestety czasem za mocno, bo paznokieć taki pogięty mi rośnie.. No ale większość kobiet odwala skórki i tak nie mają

Zdarza się, że do krwi ..

ale palcami czy zębami?

Polecam taką maść Tisane, zajebiście smakują skórki potem