Myśli samobójcze

coma,

Jesteś w rozpaczy rozpacz na to do siebie ,że jest histeryczna , nie kontrolujemy jej do końca, uczucia z nas wypływają i sie w nich taplamy ty teraz tak masz i to jest dobre w tym momencie i na ten czas, strata najukochańszej osoby na swiecie, patrzenie jak umiea przez dłuższy czas,, odreagowujesz histeryczną rozpacza i nie wiesz co się dzieje

Mam myśli samobójcze. Leki nie pomagają. Chce się zabić

Witam

Mam myśli samobójcze. Mam 20 lat. Nie mam kolegów(mam tylko ze szkoły z którymi już nie piszę). Nie mam z kim pogadać. Czuje się nie rozumiany. Skończyłem technikum-zdałem maturę i technika. Nie poszedłem na studia bo nie wiedziałem na jakie (mam zamiar iść za rok).

Wiele dziewczyn mnie olało na 6 wszystkie po czasie... nawet były takie przypadki że po pierwszej "randce" nie odzywała się... z ojcem zły mam kontakt. Nie gada dużo ze mną. Czuję się nie kochany i nie potrzebny.

Wydaje mi się że i tak będę potępiony.

biorę solian, rexetin

pentagrow, czy mówiłeś o myślach samobójczych specjaliście? Jeśli leki nie pomagają,to może warto się zastanowić nad ich zmianą?

Chodzisz może na terapię?

Powinieneś koniecznie poszukać pomocy,a w przypadku nasilenia się myśli samobójczych,zadzwonić na pogotowie,ewentualnie niebieska linia,żeby porozmawiać z psychologiem.

Wiele osób czuje,że nikt ich nie rozumie,że są nikomu nie potrzebni.To nieprawda.Tutaj,na forum,wiele osób czuje to samo i jest w stanie Cię zrozumieć.

Za co miałbyś byc potępiony?

Chodzę do psychiatry.. tylko chodziłem dotychczas ale we wtorek mam wizytę u psychologa. Wcześniej z psychologiem gadałem w wariatkowie jak się chciałem zabić 2 lata temu .

Potępiony za to że jestem jaki jestem-zostałem stworzony po to żeby nie móc się znaleźć i mam być chory. Przez to właśnie popełnię samobójstwo i będę potępiony....

samara22, dobrze mówisz

(pozwolę sobie skopiować ostatnie akapity i zachować na później :) )

pentagrow,

Wydaje mi się że i tak będę potępiony.

To świadczy o depresji psychotycznej albo innej psychozie.

Kochany,to się leczy.Porozmawiaj otwarcie z lekarzem,a coś zaradzi.

Planujesz studia.Trzymaj się tego.

Myśli samobójcze są objawem choroby.Chorobę się leczy.Mnie takie myślenie bardzo pomaga,spróbuj i Ty.

Rozumiem,że Ci musi być bardzo ciężko.

dokąd mam się udać? Nie mam kasy... tzn mam ale więcej niż 100zł na miesiąc nie chce wydawać

do psychiatry można iść na nfz, nic za to nie płacisz.

pentagrow, psychoterapia też może być za darmo, na NFZ.

ja chodzę do psychiatry prywatnie rodzice mi dawali kasę. Ale teraz nie wiem bo pracuję. Tylko że jestem zbulwersowany bo raz miałem wizytę która trwała 10 minut... za 70 zł... więc nie wiem czy porzucić obecnego psychiatrę... Ale obecny psychiatra pomógł mi załatwić orzeczenie o niepełnosprawności.....

Psychoterapia jest darmowa? Ja myślałem że płatna-że tylko psychologowie na NFZ przyjmują. Ja pracuję w Poznaniu więc tam mogę szukać. Jak coś wiecie to napiszcie. Bardzo was proszę ... i dziękuje!

pentagrow, Tak, na NFZ jest darmowa, tylko potrzeba skierowania od psychiatry. Zarejestruj się w poradni zdrowia psychicznego do psychiatry i poproś o skierowanie na terapię.

Bądź z nią czasem to wystarczy.wspieraj..jeżeli ktoś chce popełnić samobójstwo zrobi to,nie możesz czuć się odpowiedzialna,jedynie to że tyle o tym mówi,planuje może świadczyć że chce raczej zwrócić na siebie uwagę niź naprawde się zabić..

Noopii, No właśnie ja też myślę, że ona raczej woła o tą pomoc, ale martwi mnie to, że nie chce jej przyjać

Chciałabym od kogoś usłyszeć,że mogę umrzeć,ze mi pozwolił,zwłaszcza od bliskim mi osób,nie mam na myśli tylko rodziny.

"Pozwalam Ci umrzeć" byłyby to najcenniejsze dla mnie słowa.

Chciałabym od kogoś usłyszeć,że mogę umrzeć,ze mi pozwolił,zwłaszcza od bliskim mi osób,nie mam na myśli tylko rodziny.

"Pozwalam Ci umrzeć" byłyby to najcenniejsze dla mnie słowa.

Te słowa byłyby dla Ciebie pomocne w jakiś sposób, w sensie że poczułabyś zrozumienie i dzięki temu mogłabyś przezwyciężyć te myśli samobójcze, czy takie słowa jeszcze bardziej pchnęłyby Cię w kierunku odebrania sobie życia?

Głos_w_głowie, to i to.Przyzwolenie.Ulgę.

Dziś pod tym względem jest gorzej.

Głos_w_głowie, bardzo dobrze.

Głos w głowie trzymam kciuki za Twoją przyjaciółkę...dobrze że się zgodziła na leczenie teraz mam nadzieje będzie już tylko lepiej..tego życzę.

Chciałabym od kogoś usłyszeć,że mogę umrzeć,ze mi pozwolił,zwłaszcza od bliskim mi osób,nie mam na myśli tylko rodziny.

"Pozwalam Ci umrzeć" byłyby to najcenniejsze dla mnie słowa.

Ktoś mi kiedyś tak powiedział, ale w chwili próby zmienił zdanie....

Mi nikt tak mówić nie musi. Przynajmniej taki plus całej sytuacji, że 'jakby co' to nie jestem za nikogo odpowiedzialny, ufff. Co za szczęście.

witajcie pewnie nie na te forum powinnam opisać swoją historie ale w mojej głowie mam tylko bajzel kupe myśli na minute co robić pochodze z patologicznej rodziny kiedy poznałam męża byłam szczęśliwa ale i to szczęcie trwało krutko bo po 12 lat razem ja mam teraz 29 lat on niespełna 30 okazało się że ma raka złośliwego kilka miesięcy pużniej okazało się ze i ja mam guza macicy mamy dzieci staram się tszymać w ryzach swoje żale ale jestem tylko człowiekiem czesto płacze cichutko bo nigdy nie było mi lekko zawsze jakies kłody pod nogi dziecko wcześniak i wszystko co sie z tym toczy patologia ale to co teraz musimy przejść pobija wszystko co mam powiedzieć dzieciom jak go potrzymywac na duchu pisze i nic nie widze bo łzy zasłaniają mi literki bałagan w głowie i mysli przez hwile pszeszło pszez mysl wejść razem do auta pojechać na wycieczke i spowodować wypadek np spaść ze skarpy żeby dzieci nie cierpiały patsząc na nas tak wszyscy razem i na zawsze mąż pszerwał leczenie na poczet dla mnie i hyba to jabardziej boli bo oddaje swoje zycie losowi cobym ja była zdrowa bo jak on to powiada dzieci bez matki to jak kuchaż bez garka a dla mnie to juz wszystko bez sensu dzieci moje sreberka one mnie tszymaja jego zreszta też a moze jest inne wyjscie ucieczka skarpa czy coś jeszcze może jest jakiś lekarz gdzie iść pomuszcie prosze

Zmęczonyyy jesteś odpowiedzialny sam za siebie...to też pewien rodzaj odpowiedzialności.

GABI2002, Proponowałabym psychoterapię, grupę wsparcia....cokolwiek.

Przerwanie leczenia, zwłaszcza w chorobie nowotworowej, to nieodpowiedzialność, nie uważasz?

Jeśli odpiszesz, proszę stosuj interpunkcję i dziel zdania na krótsze bo trochę źle się czyta tak złożoną wypowiedź.

A co w sytuacji kiedy ktoś wziął wszystkie dostępne na rynku leki? psychoterapie indywidualne, grupowe i nic nie pomogło a nie jest w stanie zaakceptować tego stanu ? co poradzicie ludziska

@tolken24

Możesz poczekać, teraz nauka i medycyna rozwijają się bardzo szybko, może za 3,4,5 lat coś wymyślą. Jak twoje samopoczucie jest znośne i masz za co żyć to chyba warto.

ale moje zycie nie jest znosne jest gehenna tragedia

-- 12 paź 2011, 18:25 --

brałem escitalopram, ketrel, fevarin, anafranil, abilify, rispolept, seroxat, olanzin, lamotrygine, moklobemid

-- 12 paź 2011, 18:25 --

kilka lat wczesniej serononil, sulpiryd, zoloft,