[Poznań] Poznań...okolice...

kasja, powodzenia ;P

no właśnie,bylam juz u kilku w ciagu moich 16 lat leczenia ale ostanio przeżyłam szok i stwierdziłam CZŁOWIEKU lecz się sam

Kasja, moja pani terapeutka powiedziała, że my sami jesteśmy najlepszymi psychologami dla siebie

A tak serio, może poszukaj kogoś z Poznania. Wydaje mi się, że szybciej znajdziesz kogoś z większego miasta jeżeli chciałabyś naprawdę dobrego lekarza.

do Poznania ma 60 km, a w kościanie rzekomo jest sanatorium ale nie trafiłam tam na dobrego psychiatrę przez 14 lat leczenia nerwicy a o terapeucie nie wspomnę .

kasja,

A to ciekawe. Kościan słynął kiedyś z psychiatryka .... był tam nawet szpital - wiem bo byłem (w odwiedzinach). Ciekawe gdzie wcieło tych wszystkich lekarzy.

lekarzy w kościanie jest mnóstwo tylko jak trafic na dobrego, to graniczy z cudem.

Psychiatryk w koscianie... Pozal się Boże. Mnie jak przyjmowali to widząc moje blizny skomentowali że mogłam odrazu żyły podciac bo po co się męczyć. A jak mnie z torów ściągali to stwierdzili że jak chce się zabić to mam się powiesić a nie na tory bo będą mieli za dużo roboty, taka mamy policję, nie wspomnę o tym że dostałam mandat do tego że przebywałam na torowisku w miejscu niedozwolonym, po czym przekazali mnie lekarzom z pogotowia a Ci zawieźli mnie do psychiatryka

Może tutaj ktos poleci mi psychiatre z Poznania? Niekoniecznie na NFZ, jako ze ubezpieczenia chwilowo mi brak do września a podejrzewam ze musze miec jakieś zaświadczenie. +może ktos w tym miescie przechodził terapię leczenia z lęków?

Cześć! Nie wiem jak to możliwe, ale dopiero wczoraj trafiłam na to forum! I przekonałam się, że nie jestem jedyną młodą osobą na tym świecie, która cierpi na nerwicę

Mieszkam i studiuję w Poznaniu. Chętnie poznam Was bliżej, może będziemy mogli pomóc sobie nawzajem.

Nawiązując do tematu, na psychoterapię chodzę do p.Agaty Kaczmarek-Stożek na ul. Opolskiej (Poznań-Dębiec). Jestem bardzo zadowolona. To jedyny psycholog, przy którym czuję, że mi pomaga. Niestety p.Agata ma wielu pacjentów i mało czasu, więc spotykamy się raz na 3 tygodnie (na NFZ). Jak dla mnie to za mało.

Witaj Tamaraa,

możesz coś więcej napisać o tej poradni i jak w ogóle wyglądają takie spotkania?

Ja jestem w trakcie szukania specjalisty, zapisałam się do Pofam na Wildzie, ale tak w ciemno.

Poradnia znajduje się na ul.Opolskiej 58. Tylko że tak jak wspomniałam, terminy są długie, ciężko się tam dostać. Ja czekałam kilka miesięcy. Terapia to po prostu rozmowa, myślę, że nie ma w tym jakieś szczególnej metody. Nie wiem nic na temat Pofam, ale jeśli nie spróbujesz, nie przekonasz się

Witam! Ja również mieszkam i studiuję w Poznaniu. Chciałabym zorganizować spotkanie, cos w stylu Grupy Wsparcia dla ludzi z depresją. Jak na razie mam 3 chętnych na to spotkanie. Czy jesteście zainteresowani takim spotkaniem? Bo jak dotąd nie udało mi sie znaleźć jakiejś funkcjonującej bezpłatnej grupy wsparcia w moim miescie

Pozdrawiam!

Hej. Ja tez jestem z Poznania i chętnie bym bliżej ludzi, którzy podobnie jak ja chorują na zaburzenia lękowo-depresyjne.

Co do terapii, to polecam Poznańską Polski Instytut Eriksonowski na Promienistej.

Okruszek, jestem za.

ale ja nie mam jeszcze diagnozy, więc nie wiem czy powinnam w takich spotkaniach uczestniczyć

a co u siebie podejrzewasz? Rozmowa zawsze chyba pomoże :)

trudno powiedzieć, nie znam tych wszystkich fachowych określeń, ale na pewno jakieś stany depresyjno-lękowe, z przewagą na lękowe.

Ja też jestem za poznaniem siebie bliżej. Tylko wydaje mi się, że aby stworzyć grupę wsparcia, potrzebny jest terapeuta, który poprowadzi spotkania i zna się na tym. My możemy spotkać się na zasadach przyjacielskiej pomocy i rozmowy :)

Myślę, że każda forma pomocy jest dobra. Dopóki nie znajdziemy kogoś do prowadzenia spotkań możemy się spotkać po prostu aby porozmawiać, podzielić się obawami i opowiedzieć o swoich problemach. wyrzucić z siebie nagromadzony lęk. dostrzec, że wielu ludzi ma takie problemy jak my. że nie jestesmy sami. kto jest za?

PS: a co z lokum? wolicie spotkanie w terenie czy w domu?

Pozdrawiam wszystkich gorąco! :)

obojętnie, a ile Ty masz lat?

Oj dziewczyny, z tymi dzikimi spotkaniami to rożnie bywa.. Na terapii macie animatora - terapeutę, który jakoś trzyma grupę w kupie i ingeruje w trudnych dla grupy momentach. A w grupach nieformalnych - możecie sobie pomóc, ale też możecie się ciągnąć w dół. I nakręcić też się łatwo ( na naszych spotkaniach dużo było drastycznych historii i historia goniła historie) Ludzie z zaburzeniami nerwicowymi bardzo różnie mogą na siebie działać i nie zawsze jest to przyjemne.. Niby fajnie, bo poznaje się z ludzi z podobnymi bolączkami, w jakiś tam sposób podobnych, pytanie tylko - po co tak naprawdę? Ja mogę z czystym sumieniem powiedzieć, że robiłam to aby utrzymać status quo - jest do dupy, ale tak pewnie będzie zawsze, inni też tak mają, albo i gorzej, to po co się zmieniać...

na pewno masz trochę racji, ale chyba się tam nie pozabijamy. Ja tam bym bardzo chciała poznać ludzi z podobnymi problemami :)

Kornelio mam 20 lat

wiecie, trudno będzie nam znaleźć terapeutę ... chyba że po znajomości. ale ja takich nie mam

Ludzie mili! Powiedzcie proszę, do jakiego psychologa w Poznaniu chodzicie/chodziliście, bardzo pilnie potrzebuję wizyty, zaczynam poważnie szaleć, jako ze zależy mi na czasie - wizyta moze być odpłatna. (najchętniej poproszę jakiś kontakt, adres + cena, nie mam pojęcia ile taka wizyta moze kosztować, czy 50 zł, czy 250 zł). Nie chcę tracić czasu i pieniędzy na chodzenie w ciemno, oczekuje zamiany leków po jednej wizycie. Polecana wyżej Opolska odpada - nie poczekam kilku miesięcy.

Powiedzcie proszę, do jakiego psychologa w Poznaniu chodzicie/chodziliście, bardzo pilnie potrzebuję wizyty, zaczynam poważnie szaleć, jako ze zależy mi na czasie - wizyta moze być odpłatna.

Przyłączam się do pytania. W poniedziałek muszę gdzieś iść, tylko już nie wiem... dokąd.

co tak cicho sie zrobiło? co u Was słychać?

PS: slyszałam od znajomej że Katharsis jest godna polecenia, ale osobiście nie chodziłam

Witaj, chyba mało jest osób na forum z naszych stron, ale to chyba dobrze. U mnie nic się nie zmieniło, swoją wizytę, z początku września muszę przesunąć na później. Czytałam w necie różne opinie o poradniach, ale nie są jednoznaczne, trudno coś polecić. Ja będę wdzięczna za wszelkie opinie.

A tak już całkiem prywatnie, to strasznie wkurzona jestem, na facetów, którzy myślą, że są pępkiem świata i po drugie, ja w tej chwili powinnam być na oddziale na przybyszewskiego, ale termin operacji musiałam przesunąć na listopad. I w sumie, czuję ból i somatyczny i psychiczny. Buziaki.