ofiara gwaltu

Lady_B, do końca pewnie nie. Co do niesłusznego poczucia winy i wstydu, można to sobie z czasem wyperswadować- na siłę racjonalizując ... ale nie przychodzi to ani łatwo, ani szybko ... niestety.

N..., wiem... mi to zajęło 8 lat... od niecałego roku myślę o tym bardziej łagodnie dla mnie samej...

Mimo wszystko nie wiem w czym jeszcze mogłaby mi pomóc terapia jeśli o to chodzi...

Co ktoś pogłaszcze mnie po główce i powie "to nic takiego"... "nic się nie stało"... ?? albo "to nie Twoja wina" ??

Ja mam podobne podejście. Mi też terapia niewiele pomogła, w przeciwieństwie do leków, które w swoim czasie pozwoliły mi spać i jakoś funkcjonować.

N..., wiem... mi to zajęło 8 lat... od niecałego roku myślę o tym bardziej łagodnie dla mnie samej...

Mimo wszystko nie wiem w czym jeszcze mogłaby mi pomóc terapia jeśli o to chodzi...

Co ktoś pogłaszcze mnie po główce i powie "to nic takiego"... "nic się nie stało"... ?? albo "to nie Twoja wina" ??

Nie Doroto. Idea terapii w tym przypadku jest inna.

Nigdy nie uczetniczyłaś w sesjach, masz prawo nie wiedzieć.

NIe szukasz na siłę usprawiedliwienia dla siebie, żeby na nią nie pójść?

Monika1974, ja chodziłam na terapię i możesz mi wierzyć, że w tym wypadku terapia bez leków raczej niewiele pomoże. Zwłaszcza, gdy w grę wchodzi bezsenność i permanentny niepokój.

N..., Wierzę. Ja też na początku brałam leki. Niepokój był nie do opanowania.

Monika1974, przecież ja pójdę na ten oddział dzienny... spokojnie... spróbuję chociaż ale czuję że to będzie strata czasu...

chodzi mi o to że w tym temacie terapia już mi w niczym nie pomoże... w innych... może tak...

Lady_B, Dorotko, nie zakładaj z góry w czym Ci pomoże , a w czym nie, tego nie wiesz.

Myślałam, że chcesz zrezygnować z dziennego, a wtedy.....nie pytaj! Paskiem po gołej poopie

A na co jeszcze chorujesz?

Terapia wiele pomoze czasem jesli trzeba z lekami lub bez nich.Jesli komus nie pomogla to moze nalezalo zmienic terapeute lub byla jakas innna przyczyna?wiele zalezy od indywidualnego zaangażowania w psychoterapie.Wlasnej pracy,czy wspolpracy z terapeuta.

N..., Nie wiem Terapeutka mówi o moich trudnościach. Dużo ich mam, nawet nie wiedziałam, że aż tyle!

Psychiatra stwierdził zaburzenia lękowo - depresyjne, terapeutka załamanie nerwowe.

A ja podejrzewam u siebie zaburzenia osobowości

Więc to pewnie kwestia trafienia na odpowiedniego fachowca.

N..., Tak, moja terapeutka jest profesjonalistką pełną gębą.

Monika1974, nie chcę rezygnować... tzn w sumie chcę ale tak mnie wszyscy cisną że pójdę nooooo

Lady_B, Masz szczęście, no!

Monika1974, nie mam szczęścia.... właśnie o to chodzi że go nie mam... no ale pociągnę jeszcze trochę... staram się ogarnąć...

Witajcie

Ja bylam zgwalcona dwukrotnie . Raz jaka mialam 14 lat przez mojego chrzestnego

2 raz jak mialam 16 przez chlopakow gdy wracalam od przyjaciolki ( a mieszkala tak ze trzeba bylo przez las isc) . Do tej pory pamietam te sceny. Z moim mezem gdy chcielismy sie zblizyc widzialam ich twarze , sceny. Dlugo niechcielam . Wogule moje zycie jest wielkim bagnem. Chodze na terapie ale niepomaga mi nic . Wkoncu dostalam sie do szpitala do Fromborka.

Przez wiele lat chcialam zedrzec ze sobie skore ,myslalam ze to moja wina. Moja wczesnie terapeutka(teraz niezyje) uswiadomila mi ze to nieprawda, ze nic niezrobilam .

Żaneta23, oczywiście że to nie Twoja wina... Kiedy ktoś nas do czegoś zmusza albo wydziera nam naszą godność siłą to nigdy nie jest nasza wina... tylko tego kto zachowuje się i myśli jak neandertalczyk...

Przykro mi że i Ciebie spotkał ten koszmar

przeraza mnie te zycie mam ciagle mysli samobojcze i stwierdzona od czwartku zaburzenia osobowosci

ojca alkoholika tyrana sadysta inaczej nazwag go niemoge. Bylam uzalezniona od Acodinu teraz szukam byle jakich lekow by sie zamulic . Niewiem czuje sie ze jestem inna

Niewiem co mam ze soba zrobic do 24 sierpnia. Mam gonitwe mysli

Żaneto każdego to życie przeraża ale musimy się trzymać, pokazać innym że mimo wszystkiego dajemy radę. Nie jesteś sama pamiętaj o tym.

Żaneta23, a mąż jakoś Cię wspiera??

24 sierpnia?? co się wtedy wydarzy??

ide na do szpitala psychiatrycznego we Fromborku

saama wyblagalalam pania doktos o skierowanie.Mowi ze czekala ona kiedy ja o to po prosze. I mi dala.

Maż mnie wspiera teraz takze. Mowi ze oddzial jest dla mnie ratunkiem tam beda terapie poznam ludzi ktorzy moze sa w tej samej sytuacji. Dam rade musze . 3 tygodnie czekania ale wiem ze warto

Żaneta23, w takim razie mocno trzymam za Ciebie kciuki. Będzie lepiej zobaczysz. Wspaniale że masz takiego męża

teraz zaczal mnie rozumiec wczesniej myslal ze mam takie humory . wszystkie moje zachowania pasuje do bordeline. Boje sie ze go zostawie:(

dziekuje mysle ze wroce ze szpitala calkiem inna osoba

Powodzenia Żaneta i owocnej pracy życzę,jeśli się postarasz na pewno się uda :) trzymam kciuki