Fobia społeczna!

Ja mam co s z pograncza fobi społecznej w połączeniu z objawami newrwicowymi. czyli nie mam tego ciągle śa dni,z epotrafie wszystko załtawic i jest ok a bywają dni, z esie zacinam i zachowuje nieracjonanie w stosunku do sytuacji. Np. kiedys widziałam jak uciekł pies przewodnik niewidomemu, widziałam , w która strone pobiegł i stałam i patrzylam jak człowiek chodzi i nie podeszłam , nie zaproponowałam, zeby pomóc. Ogarnal mnie strach taki paralizujacy, ie byłam w stanie. jak jest dobrze to nie czuję strachu w takich sytuacjach kiedys ktoś potrzebował pomocy parę razy i pomogłam starszej pani zadzwoniłam na plicje a jak dostane nagle takiego zamknięcia , trach sciana nie moge . Sa dni ze nie ma ochoty nigdzie wychodzic, jeżeli juz dam sie gdzies wyciagnąc to siedze i sie nie odzywam czuję lek a innym razem wszystko w porzadku. Ostatnio umowiłam sie z kolezanka i dzwoni do mnie poczekaj na mnie moja mama jest w domu wpusci cię, ja stałam pod drzwiami , ona przychodzi czemu nie weszłas , postanowiłam poczekac no co ty. Znam jej mamę i jak jest dobrze to wszystko w porządku taka sytuacja nie stanowi problemu, nieraz na nia czekałam a tu nagle sciana i koniec. Te sytuacje sie nasilają czesto pod wpływem stresu , ale czesto niestety zupełnie beż powodu nagle dostaję takiego lęku i koniec nic nie poradzę stoję pod drzwiami lub siedzę i sie zachowuje dziwnie. Innym razem jest zupelnie normalnie i ludzie sie dziwią ze raz tak sie zachowuje a później inaczej. Gorzej jak taki stan lękowy nie konczy sie wybiórczo tylko trwa wtedy moze utrudnić zycie. Teraz ma stany lekowe nasilone , ale jeszcze bez ekstremów typu ściana i ze w ogóle ani rusz , do tego jeszcze nie doszło na szczęscie.Towarzysko sobie radzę , tutaj to działa w najmniejszym nasileniu,natomiast w innych sferach zycia bywa dokuczliwe. Czasem potrafię poczuć strach , ograniczenie przy wejsciu do sklepu nawet , jak mi sie pogorszy.Bez leków tak funkcjonuje ze zmianami stopnia nasilenia, badź całkowitego ustapienia . Dlatego sie zastanawiam czy leki by pomogły ponieważ po lekach jest tak samo z tego co czytam raz lepiej , raz gorzej a ja stanów paniki nie mam.

loMisimo leczę się na depresję a nie fobie społeczną choć są one u mnie mocno powiązane. Nie mogę poznać dziewczyny bo jestem bardzo nieśmiały co powoduje że jestem ciągle sam i mam depresje, to samo dotyczy szukania pracy itp.

Ktoś by chciał ze mną popracować nad fobia społeczną, teraz na forum ? tz ktoś kto ma fobie społeczną lub nieśmiałość :)

BB1, z Tobą popracować?

tak ja bede prowadzil kogoś i od razu sam też będę sobie ulepszał pewność siebie

BB1, dawaj

dobra :) wybierz sobie sytuację w której odczuwasz nieśmiałość lęk. Wyobraź sobie ją.

Jakiej wielkości są ludzie w stosunku do Ciebie ?

Przykładowa sytłacja. Gdy idę z kimś znajomym na imprezę, gdzie znam tylko jedną osobę.

Jakiej wielkości? Tacy sami. Może trochę mniejsi, gdyż przeważnie jestem większy fizycznie od nich

Wyobraź sobie że teraz jesteś na tej imprezie i na jakiej wysokości w stosunku do Twoich oczu są ich oczy.

Postać kogoś przy kim się stresujesz czy jest: nad Tobą, pod Tobą czy na równi. w wyobraźni. ?

Ja jestem większy fizycznie od 99% społeczeństwa natomiast mentalnie czuje się zerem.

BB1, pierwsze skojarzejnie - miałem na myśli imprezę domową, gdy ludzie siedzą różnie, niektórzy na podłodze, niektórzy na jakiś pufach, ale generalnie wybieram powiedzmy ławę, gdzie mając wzrok wyżej, czuję się lepiej z tym faktem. Generalnie wzrok pod mną. Mniej się stresuję.

ich oczy są dużo poniżej moich

Nie chodzi o wielkość fizyczną w rzeczywistości.

Chodzi o to jak przedstawiasz sobie kogoś przy kim się stresujesz w wyobraźni .

Czy jest on wysoko w wyobraźni ?

Nisko ?

Czy na równi ?

W wyobraźni to zdecydowanie osoby wokół mnie - wyżej, stąd mam też pole do większego stresu...

A weźcie zróbcie tak. Wyobraźcie sobie osobę przy której się stresujecie, na czarnym tle.

Wyrównajcie jej wzrok w wyobraźni na wysokość swojego wzroku, żeby wzrok był na równi.

Jaki efekt z samopoczuciem ?

nic nie zmienia mi samopoczucia pewnie mnie będą obgadywać i naśmiewać ze mnie nie ważne na jakiej wysokości są.

W wyobraźni to zdecydowanie osoby wokół mnie - wyżej, stąd mam też pole do większego stresu...

O TO MI CHODZIŁO !

Weź ich zrównaj wzrokiem ze sobą obniż ich żebyście byli na równi, oczy na równi sytuacja na równi ciała na równi.

CHYBA ŻE TO TY JESTEŚ KRASNALEM TO POWIĘKSZ SIEBIE ZAMIAST OBNIŻAĆ ICH.

ps. Tylko nie rób tego żebyś patrzył się na nich zgóry.

Jakoś nigdy nie analizowałem swoich myśli pod tym kątem. Przeważnie ''wyższość'' jest intelektualna, stąd czuje się gorzej, stąd może nie lęk, ale taka ''niepewność społeczna''. A czy ktoś ma fizycznie 1.60 czy 2.00 to bez znaczenia.

Próbowałem się bawić w NLP i to manewrowanie myślami trochę topornie mi szło, zważywszy na chaos myślowy...

nic nie zmienia mi samopoczucia pewnie mnie będą obgadywać i naśmiewać ze mnie nie ważne na jakiej wysokości są carlos, a jak blisko Ciebie są w wyobraźni ?

ciągle są blisko mimo że tak naprawdę często daleko

Staram sobie tak wyobrazić. Przykro mi, ale w moim odczuciu nic to nie zmienia...

carlos, to weź umieść ich na wysokości swoich oczu, oddal ich w swojej wyobraźni tak żebyś czuł się przy nich konfortowo i przesuń w wyobraźni w lewą stronę.

Jak się teraz czujesz ?

najlepiej to bym ich zlikwidował a nie przesuwał

Michuj zrób to z oddaleniem i przesunieciem w bok i zobacz co się zmieniło ?

Fakt spychania na lewo, powoduje troszkę większą pewność siebie.