Książki, książki..i książeczki.

Vonnegut, Vonnegut, aktualnie "Pianola".

"Kocia kołyska" wymiata. Po przeczytaniu stałym się zagorzałym bokononistą.

"Kocia kołyska" to pierwsza książka Vonneguta z jaką się zetknęłam, wszystkie kolejne mi się podobały, ale do tej jednej mam szczególny sentyment...

Aktualnie z braku laku męczę powieść o templariuszach:

http://www.literatura.gildia.pl/tworcy/jack-whyte/rycerze-czerni-i-bieli

ale powiem Wam szczerze, że taka sobie...

Ani wciągająca literatura rozrywkowa, ani rzetelna książka historyczna...

''Dziewczynka w czerwonym płaszczyku''

Kończę i polecam: Don DeLillo "Podziemia"

wreszcie znam Cień Wiatru .

Ja niestety też to znam.

shinobi, niby czemu niestety?

dominika92, recenzja z Polityki:

„Cień wiatru” Carlosa Ruiza Zafona można z czystym sumieniem polecić każdemu 12-letniemu molowi książkowemu. Jest w tej powieści wszystko, co powinno się znaleźć w książce dla dorastających chłopców i dziewczynek: nastoletni bohater, rozwikłujący sekrety sprzed lat, ciekawa intryga kryminalno-erotyczna (sceny łóżkowe są jednak nieliczne i delikatne); multum tajemniczych postaci, które okazują się kimś innym, niż się z początku wydaje, wreszcie malownicze miejsce akcji (Barcelona). Dodajmy, że książka napisana jest wartko i przyzwoicie. W czym więc problem? W tym, że zaczytują się nią ludzie dorośli. Nie ma nic bardziej żałosnego niż krytyk, który mizdrzy się do czytelnika – może tylko czytelnik, który nawet w dorosłym wieku oczekuje od książki tych samych prostych podniet co w dzieciństwie. Czytelnikom nieco bardziej wyrobionym należy się więc ostrzeżenie, że lektura „Cienia wiatru” to w miarę przyjemna, ale jednak strata czasu. Jeśli zastosować do powieści Zafona dorosłe kryteria, jej zalety okazują się największymi wadami. Książka jest potwornie przegadana (bite 500 stron), psychologia postaci żadna, a realizm całkowicie umowny – czyli tak, jak w większości thrillerów. Nie sposób dowiedzieć się z niej czegokolwiek o Barcelonie, a co dopiero o historii Hiszpanii – ale od tego w końcu są podręczniki i przewodniki. Autor powiela sprawdzone wzory popularnej powieści dziewiętnastowiecznej (choćby „Tajemnice Paryża” Eugeniusza de Sue) – i właśnie to, że nic do nich nie dodaje, czyni jego książkę przystępną dla milionów czytelników. Z książkami bowiem jest jak z piosenkami: większości z nas podoba się to, co już znamy. Zafon wykonał kawał porządnej, pozbawionej większej wartości literackiej roboty, której jedynym – i całkowicie wystarczającym – celem było napisanie bestsellera. 

Od siebie nic dodam

cóż, można by się kłócić, bo nie problem znaleźć w necie jakąś krytyczną opinię. mogę znaleźć równie wiele pozytywnych, ale nie o to chyba chodzi, ale o to co komu się podoba. mi się podobało, wam nie musi :)

Ja tam uwielbiam książki dla dzieci, ale takie... zabawne.

Jak mi ponuro, sięgam po Mikołajka i od razu mi lepiej, więc polecam ^^

Vian, a ja uwielbiam Kubusia Puchatka.

dominika92, bo podzielam zdanie z przytoczonej przez Sabaidee recenzji.

Ta książka jest w istocie książką dla młodzieży z przedziału powiedzmy 12-18, starszemu człowiekowi ciężką strawić "głębię" przemyśleń autora. No i ten język dość nieudolny w sumie, a może inaczej, brak w nim jakiegoś indywidualizmu.

ja chciałam tego nowego Mikołajka przeczytać :)

Ukończyłem "Podziemia".

Bardzo, bardzo dobre.

http://en.wikipedia.org/wiki/Underworld_%28DeLillo_novel%29

W kolejce czeka: David Lodge "Terapia"

Ktoś czytał? Ktoś coś wie?

http://en.wikipedia.org/wiki/Therapy_%28Lodge_novel%29

ja przez moje kłopoty z depresją czytam ostatnio tylko lekkie książki..bo na ambitniejszych się skupić nie mogę, a chciałabym z nich coś wynieść..

dominika92, fakt, niektóre książki potrafią człowieka trochę wypalić, wnerwić, aż ma się ochotę czymś cisnąć w ścianę. :)

A co tam ciekawego czytasz?

aktualnie nic bo mi się skończyły książki a jestem poza swoim miastem

ale ostatnio to Charlotte Bronte i Jane Austen, a także thrillery psychologiczne Sebastiana Fitzka :)

shinobi, też czytałam. Pokręcona książka, ale tak, dobra. Może spodoba Ci się "Ulica marzycieli" http://www.biblionetka.pl/book.aspx?id=1878

a Cień wiatru czytałam, mnie urzekł. Może po prostu nie jest to książka dla facetów .

Jasne, prosta łatwa, wzruszająca ale mi się właśnie to podobało.

I styl moim zdaniem Carlos też ma świetny...

bretta, zanotowałem "Ulicę marzycieli", kiedyś obadam.

shinobi, mi się robi zestawienie właśnie, jak słyszę "Podziemia", widzę "Ulicę marzycieli" .

Zupełnie inne, ale mają w sobie coś podobnego;), i niech tytuł nie myli, nie jest to żadne 'czytadło' ;p

Nie twierdzę, że to czytadło, boże broń. Już pogooglowałem, wychodzi na to, że fajna lektura, obadam po "Terapii". :)

Pilipiuka lubicie ?

a ja dostałam dziś dostawę

Robin Cook "Coma"

Lee Child " 61 godzin"

Fitzek " Makabryczna gra" i "Śmierć ma 143 cm wzrostu"

Miłoszewski "Uwikłanie"

cholera od czego tu zacząć

Polecam Uprowadzenie pana Cooka .

-- 08 sie 2011, 10:26 --

Czy ktoś czytał Gra w klasy Cortazara , można tam dostrzec autobiografię autora

Ja planuję i planuję popróbować "Grę w klasy" i jakoś się zebrać nie mogę, bo coś mi nie wchodzi literatura twórców o korzeniach południowoamerykańskich.

Ukończyłem "Terapię" D.Lodge'a.

Takie sobie pocieszne czytadło.

Rozpoczete:

W.Faulkner "Absalomie, Absalomie..."

W kolejce:

Saul Bellow "Henderson, król deszczu"