Mój dzisiejszy dzień

niesamowit, problemy z rownowaga i zawroty glowy moga byc spowodowane dziesiątkami róznych dolegliwości...niektóre z nich są bardzo poważne...

coma, Mocno przytulam:(

Wiolu, dziękuję kochanie :*

zostaliśmy pozbawieni jakiejkolwiek nadziei, odarci ze złudzeń

Karolinko? Jak to?

Monisiu, Pan Profesor z Łodzi powiedział, że nie ma nadziei, mama może w każdej chwili umrzeć, może to się stać w każdej chwili, za godzinę, za tydzień, za miesiąc, równie dobrze najbliższa chemia którą ma w poniedziałek może ją zabić

coma, ściskam Cię mocno. Trzymaj się tam jakoś....

coma, tak mi przykro. Wiem, przez co przechodzisz. Jestem z Tobą.

coma, też się dołączam. Faktycznie, przy tej chorobie to ma się wrażenie, że całe to forum ma tylko głupie fochy.

Korba, wrong, dzięki :*

Najgorsze w tym jest to że nie spędzam teraz z mamą czasu bo jest na nas obrażona...

Jest słaba, załamana, odmawia pomocy lekarskiej, psychologicznej...

A wszystko przez moją siostrę i jej męża...

Już nie mam siostry, nie mam. A jej mąż jest dla mnie najgorszą kurwą na tym świecie.

-- 12 lip 2011, 18:47 --

Michuj, :*

niesamowit, problemy z rownowaga i zawroty glowy moga byc spowodowane dziesiątkami róznych dolegliwości...niektóre z nich są bardzo poważne...

Ale zapytałem się czy to też może mieć coś wspólnego z nerwicą ? I czy to co napisałem może na nią wskazywać .

Karolciu, raczej nie mogę Cię pocieszyć bo się po prostu nie da...

Trzymaj się :*

coma, bardzo,bardzo mocno Cie tulam ...

-- 12 lip 2011, 19:27 --

Spędziłam dzisiaj w hospicjum jakas godzinę ,ma tam swój gabinet psychoterapeuta! do którego zaprowadziłam syna , "akurat" umierała jakaś młoda (25-29 lat) kobieta...nie potrafie Wam opisać co czułam/czuję..echhhh, widziałam jej meza i 3 letnie dziecko ... straszne

niesamowit, Ja co chwile nie trzymam pionu, zawroty też mam, nie masz nic poważnego - nerwicę masz

-- 12 lip 2011, 19:33 --

dominika92, Tak ale już się skończył, mam zgagę, znów nie trzymam pionu, kołatanie i zawroty, więc dzień jak co dzień.

Thazek, Ka_Po, malibu, nie wiem co powiedzieć, dzięki, jesteście kochani :*

malibu, hospicjum to straszne miejsce, byłam tam miejscu kilka razy... Na razie rzadko tam bywam bo lekarze i pielęgniarki stamtąd przyjeżdżają do nas do domu...

coma,

straszne wspomnienia wróciły. beczę.

Korba, Co się dzieje Kasiu? :*

oh pierwszy raz od pół roku nie brałem 2 dni tabltek poszedłem do pubu z moich dobrym kumplem z liceum i wypiłem 4 piwa co mi sie nei zdarzało juz pół roku....ah ah wresszcie poczulem życie co za wspaniałe uczucue!! pół roku go nie miałem:( szkoda ze jutro juz tak nei bedze:(

Monisiu, Pan Profesor z Łodzi powiedział, że nie ma nadziei, mama może w każdej chwili umrzeć, może to się stać w każdej chwili, za godzinę, za tydzień, za miesiąc, równie dobrze najbliższa chemia którą ma w poniedziałek może ją zabić

Karolinko, trzymaj się jakoś....

Smutno mi się zrobiło, ...

Nie wiem co powiedzieć.

Bądź dzielna i silna.

ziś odwoże siostrzenice do domu i nocuje u siostry.Nie chcę nocować poza domem,nieznoszę,ale Martysia mnie prosiła.Boję się,będę skrępowana i nie chcę,po prostu nie chcę a jutro do lekarza.

Chyba się cholera przeziębiłam, co za szajs, a akurat wyjeżdżam.

Dzień śpiący

Heritage Day. Wszystko poamykane i nie mam co zjesc na sniadanie. Chyba ze beda sprzedawali precle na straganach...

Za kilkanaście minut muszę wyjść z domu. Obiecałam koleżance, że zawiozę ją do urzędu i posiedzę z jej córeczką w samochodzie. Ufff.. ciężko. Serce pędzi jak oszalałe, żołądek zaciska się do małej pętelki a w głowie tępy ból. Przecież to takie proste wyjść z domu, dlaczego wiec wydaje się takie trudne?

Wczorajszy dzień przegrany Miałam jechać do chłopaka, nie wytrzymałam i zadzwoniłam żeby on jednak przyjechał do mnie. Było ok, ale potem poczułam się słabo - pierwszy raz w domu !! Może na myśl, że bede musiała iść go odprowadzić? W końcu i tak sie zagadaliśmy, że musiał szybko lecieć na przystanek więc ja już nie szłam. Zjadłam coś, myślałam, że pomoże, ale rozbolała mnie tylko głowa. Wieczorem mama postanowiła, że wyciągnie mnie na spacer, ja nawet chciałam iść. Ale całą drogę męczył mnie ten ból głowy, ona była taka ciężka, czułam w niej dosłownie wstrząs od ziemi za każdym postawionym krokiem, kotłowało mi się w środku - nie umiem tego słowami opisać Ale nie zasłabłam ani nic, pospacerowałyśmy prawie godzinę, zjadłyśmy lody. Po powrocie ćmiący ból powoli ustępował i czułam się tak dobrze, że siedziałam prawie do 1 w nocy. Dziś długo spałam przez co weszłam w tą poranną fazę snu, którą zwykle przerywa mi budzik, ale dziś byla ona bez zakłóceń - i miałam straszny, zły i męczacy sen.

Dlaczego tak źle sie czulam? Może mam guza w mózgu...

Ja już nie mogę wytrzymać! Staram się normalnie funkcjonować,ale nie daje rady. Mam zwiększoną dawkę leku, ale jest jeszcze gorzej, cały czas zawroty głowy Pomocy!!!!!!

primavera! na pewno nie masz guza mózgu!

Primavera, to chyba większość z nas musiałaby go mieć. Moja głowa czasami wydaje mi się tak ciężka, że mam wrażenie, iż jak ją odchylę do tyłu to nie będę w stanie jej podnieść z powrotem.

Ja dawniej uwielbiałam spędzać czas u mojego chłopaka, bardzo lubię rozmawiać z jego mamą. Ale teraz nawet pójście do niego jest dla mnie mega wysiłkiem. Ba, nawet jak on przychodzi to czasami nadchodzi to "coś", bo wiem, że on jest obok i jak najdzie mnie ta słabość to nie będę w stanie tego ukryć, zaczynam się denerwować i gotowe. Błędne koło. A później czuję się winna, bo sama się nakręcam.

Dzięki za pocieszenie ludzie