Depresja objawy

Hej, możliwe ze w złym dziale założyłam wątek, ale mam taki problem, mam 16 lat, często jestem zdołowana... ludzie mają mnie za nudną, mam mało znajomych, nie potrafię być interesującą osobą, dlatego zamykam się w sobie, we własnym świecie, i siedzę całymi dniami na kompie grając w gry. mam już dość wszystkiego, najbardziej siebie... że nie potrafię się zmienić, nie potrafię żyć... żyję jak jakaś stara babcia 100 letnia, a nie jak 16-latka... nie potrafię zainteresować niczym kogoś z kim rozmawiam, czuję się gorsza od innych... każdy bierze mnie za flaki z olejem "spokojną i smutną". nie mogę tego znieść, wiem, że pewnie wg was to nic, ale jednak takie powolne egzystowanie po prostu mnie przytłacza... kiedy każdy olewa.. dobrze się uczę jednak nauka to nie wszystko... nie chce mi się żyć, ponieważ nie widzę dla mnie żadnej ciekawej przyszłości, ale trzeba wiem wiem dam rade wszystko się zmieni, jasne, od razu na życzenie... dlatego piszę tu do was, jak się zmienić? co zrobić, żeby być ciekawa i w miarę ożywić swoje życie towarzyskie... a nie tylko nudzić swoją osobą.

DarkLilith, Od kiedy zaobserwowałaś to zamykanie się w sobie?

Myślisz,że możesz mieć niską samoocenę?

Hmm chyba już od początku gimnazjum, ale zależy od humoru i nastawienia. Cóż, z moją samooceną to różnie bywa, ale jednak zazwyczaj czuję, że inni są lepsi ode mnie, widzą moje wady braki czy to coś czego mi brakuje i czuję się gorsza...

DarkLilith, A jakie masz relacje z ojcem? matką? Wspierają Cię? Mobilizują? Dipingują? Możesz na nich liczyć?

nie mam ojca, mama bardzo wspiera i mogę na nią liczyć, ale niestety często o tym zapominam oraz ma trochę inne ''poglądy na życie'' niż ja.

DarkLilith, A gdybyś wybrała się do psychologa? On napewno by pomógł.

No nie wiem, nie chce mieć napisane w papierach, że mam jakieś zaburzenia z psychiką czy cos, pewnie to kiedyś minie, z resztą, co by mi on powiedział? ze wszystko się zmieni, jak pojdę do liceum, na studia, że bedzie kiedy wszystko ok? może ma rację, ale jakoś nic się nie zmienia już od dawna.

DarkLilith, oj...z takim podejściem do sprawy daleko nie zajdziesz.

Psycholodzy i psychiatrzy są po to by nam pomagać . Skąd taki stereotyp myśleniowy?

Ja chodzę. I się tego nie wstydzę. Uratowało mi to być może i życie.

Oprócz tego mam pracę, znajomych.......

Jeśli wolisz udawać,że wszystko jest Ok przed znajomymi, a męczysz się dalej......to mogę tylko pogratulować. Przecież to nie jest zdowe podejście do sytuacji.

Moje objawy:

OBJAWY SOMATYCZNE

brak apetytu

napady głodu

bezsennosc, 2 noce praktycznie nie spalem i w ogole nie bylem senny dalej

nadmierna sennosc, spanie po nawet ponad 12h / dobe

głosniejsze dzwięki mnie denerwowały

odrealnienie

sensacje w zoladku caly czas (ostatnio, po zejsciu do 5mg z paroksetyny)

schudłem z 5kg

juz nie wspominajac o napieciach roznych czesci ciala

OBJAWY PSYCHICZNE

- najgorzej zawsze było wieczorem, jak się ściemniało (w zimie szczególnie)

- apatia, niechęć do wszystkiego

- hipohondria!!!!!!

- naprzemienna złość na rodziców oraz wyrzuty sumienia (później)

- poki gdzies bylem bylo "w miare" ok, jednakze po powrocie do domu, szczegolnie w godzinach popoludniowych, gdy sie zaczynalo sciemniac: ataki smutku, tak silne, ze moglem tylko lezec na lozku i nic nie robic, uwaga, co BARDZO CIEKAWE przypominaly mi sie wtedy momenty z dziecinstwa, ktore byly dla mnie bardzo negatywne (np. wyjazd na oboz sportowy gdzie wszyscy mnie "tepili" bo nie umialem sie wpasowac w towarzystwo), tylko ze to przypominało mi sie z takimi kurewskimi szczegolami, ze w zyciu bym nie pomyslal ze to jest w ogole jeszcze w moim mozgu, serio. Np. prawie ze "bylem" w takim pokoju tam na tym obozie, widzialem dokladnie jaki byl dywan - i jestem pewny, ze to bylo naprawde, bo to byly obrazy z przeszlosci w jakims najodleglejszym zakamarku.

Moje objawy

zmęczenie , mdłości , zmęczenie , bóle mięsni, zmęczenie , bóle kości , zmęczenie , bóle brzucha i tak dalej itd.....Wyskoczyć z okna , czy może rzucić się pod pociąg...? :)

Czy macie tez tak, ze najgorzej jest jak sie sciemnia wieczorem, ten stan przejsciowy okolo godziny jak slonce zachodzi? Wtedy nasilaja sie zawsze moje lęki, odchodzi mi cala energia, dopiero jak juz sie "ciemnosc" zadomowi to cos mi w glowie zaskakuje i znowu czuje sie tak jak wczesniej, czyli jednak duzo lepiej niz w tym okresie przejsciowym? Nikt nigdy o czyms takim nie pisal, wiec zaczynam podejrzewac, ze to jakas trauma z dziecinstwa tak na mnie wplywa

Ja , zawsze gorzej czuję się rano , i tak do południa.To podobno charakterystyczne w depresji..

Ja gorzej czuję się gdy na dworze jest jasno, bo wtedy nie mam się gdzie schować.

a macie może coś takiego że po nieprzespanej nocy mimo fizycznego zmęczenia i gorszego samopoczucia, psychicznie czujecie się jakby lepiej?

bo ja mam taką dziwną rekcję na brak snu i zastanawiam się o co chodzi...

Tez to u siebie zauwazylem. Pewnej nocy spalem tylko godzine (nauka) i po przespaniu tej godziny paradoksalnie czulem sie wyspany, pelen energii, optymizmu. Pierwszy raz od dawien dawna poczulem sie... normalnie. Chcialem zeby ten stan trwał jak najdłużej. Nastepnej nocy przespalem moje tradycyjne 12 godzin i wyladawalem na ziemi. A wlasciwie duzo ponizej jej powierzchni.. I tkwie sobie w moim ciasnym dołku, daleko od ludzi, światła (świata?). I zastanawiam sie czy kiedys z niego wyjde.

ja chyba nie wyjdę z tego dołka ;/

Natusia, wyjdziesz, troszke cierpliwosci ;*

bliksa ehh wiesz juz chybą ją straciłam , dzisiaj jest mi wszystko jedno

Natusia, wiesz, czasem objawy rzeczywiscie sie nasilaja, ale to na szczescie przejściowe

Kobitki przestańcie się dołowawć ,pomyślcie o czymś miłym a będzie lżej

bliksa no chciałabym , ehh dziękuję

Chciałabym znów mieć 10 lat i nie wiedzieć czym jest depresja... wierzyć w szczęśliwe jutro... wierzyć w cokolwiek

już nie mogę pół roku mija tabletki i nadal nic;/ dziś w moim miescie czułem się tak jakbym nie wiedział gdzie jest co to za miejsce choc tysiąć razy tam byłem. przeraża mnie spina i potem już poł dnia nie moge funkcjonować ja chce juz z tego wyjsc!!

derick, doskonale Cię rozumiem

Ja też zauważyłam że im mocniej jestem zmęczona tym lepiej się czuję... Ale najbardziej mi dokucza nadmierne bicie serca, i ten ogromny wewnętrzny niepokój....walczę z sobą wtedy, by nie wzywać pogotowia , bo racjonalnie wiem że nie dzieje się nic zagrażającego mojemu życiu....