Skocz do zawartości
Nerwica.com

zrobiłam coś obrzydliwego ze swoim ciałem :/


yyyyyyyyyyyy

Rekomendowane odpowiedzi

witam! przepraszam za to z góry ze temat jest pewnie w złym dziale. zrobiłam coś obrzydliwego ze sobą (nie po raz pierwszy z resztą). mam zdiagnozowane zaburzenia dysocjacyjne, depresje i jakies tam inne atrakcje. czuje sie ostatnio jakbym traciła nad sobą kontrolę. jakbym nie była sobą. ostatnio złapałam się na tym ze wyrywałam sobie garśiami włosy łonowe i pocierałam nimi o usta i odczuwałam straszna potrzebe robienia tego ba , nawet sprawiało mi to przyjemność . ( wiem jestem ohydna). jestem pod opieką psychiatry. zle się z tym czuje. pogardzam sobą.

mam prośbę nie gnojcie mnie jeszcze bardziej tylko powiedzcie jak mam sobie z tym poradzić (wybaczyć, spróbować zapomnieć, nie wiem ? )

dzięki z góry :(

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Nie zaproponuje zmiany sposobu leczenia itp. bo nie jestem psychiatra, ale jesli czujesz do siebie obrzydzenie po tym, co robisz, czyz nie prosciej owe wlosy lonowe regularnie golic, badz podcinac? Bo jak rozumiem,to nie pierwszy raz... Byc moze czynnosc kompensujaca Ci to wyrywanie wlosow, nie bedzie wprawiala Cie w az tak zle samopoczucie.

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Mogłaś nieświadomie zaspokajać jakąś potrzebę. Tylko jaką?

Ja na Twoim miejscu powiedziałabym o tym psychiatrze, to najlepsze wyjście. Przecież się leczysz, a jeśli dochodzą w trakcie leczenia inne zachowania, które Cię niepokoją, to tymbardziej nie zatajałabym tego przed specjalistą.

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

ze względów higienicznych kobiety powinny CO NAJMNIEJ solidnie przycinać owłosienie

A nie lepiej się myć? :P

 

Dziewczyna ma problem, a tu takie żarciki :nono:

Eh, tak jak myślałam, jak tylko zobaczyłam ten temat, że będą śmichy-chichy i bobry.

 

Ja też, szczerze mówiąc, nie mogę wymyślić nic mądrego. A chodzi chyba o to, jak radzić sobie z poczuciem winy czy wstydu w związku z niekontrolowanymi zachowaniami :-|

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Thazek, A po co przepraszasz?

 

Chodzi o to,że dziewczyna wstydzi się tego. A mnie się wydaje,że pomimo tego, powinna o tym powiedzieć lekarzowi.

 

Dlaczego ma zmienić psychiatrę? Jeśli psychiatra nie jest terapeutą, to dlaczego ma go zmieniać? On przepisuje leki. A leki napewno nie zniwelują takich objawów. Na terapii przerabia się tego typu problemy.

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

Racja Monika, ale ja jak zwykle najpierw zaczynam od powierzchownosci i od tego, co mozna osiagnac szybko i wcale nie zartuje sobie z autorki watku- wlosy wyrywane nalezy skrocic lub wygolic. A ze terapia, ze sa przyczyny takiego zachowania - jasne, ze tak, ale to moze nie bedzie latwa sprawa do rozpracowania, to potrwa, a tymczasem dziewczyna kilkakrotnie przezyje jeszcze takie obrzydzenie do siebie. Mozna jej tego oszczedzic:)

 

 

Thazek, nie pomyslalabym, patrzac na nia ;)

Udostępnij tę odpowiedź


Odnośnik do odpowiedzi
Udostępnij na innych stronach

×