Kilka pytań.

Witam! Już na samym początku chciałam zadać kilka pytań.

1. Czy po leczeniu psychiatrycznym są jakieś ograniczenia co do kariery zawodowej? Konkretniej- czy można zostać lekarzem, przedszkolanką i kimkolwiek sobie zamarzymy?

2. Czy idąc do szpitala za własną zgodą idzie się na jakiś ustalony określony czas? Czy można odmówić przyjmowania leku? Czy można zrezygnować z leczenia w trakcie jego trwania (cały czas mowa o szpitalu)? Czy są przepustki na ważne dni np egzaminy, urodziny mamy, coś takiego?

3. Czy myślicie, że w szpitalu bardziej pomogą czy bardziej zrobią krzywdę człowiekowi? Bo wiele się mówi o tym, że ludzie wracają w gorszym stanie niż gdy tam szli, czy to prawda?

Z góry dziękuję za odpowiedzi:):)

roszp, Witaj

Na pierwsze pytanie Ci nie odpowiem do końca. Na pewno po takim pobycie nie zostanie się już zawodowym żołnierzem, policjantem, nie dostaniesz pozwolenia na broń itd. Chyba tylko przy tego typu zawodach mogą sprawdzić stan psychiczny / prześwietlić Twoją historię choroby. Ja jestem nauczycielem z zawodu i jeszcze nikt się nie pytał o takie rzeczy Ogólnie idąc do szpitala psychiatrycznego nie zastanawiałam się nad tym bo jednak są rzeczy ważne i ważniejsze.

Czas pobytu zależy od stanu pacjentów i postępów. Nie określa się raczej z góry jaki to będzie czas, może być on określony mniej więcej . Chociaż z tego co słyszałam jest jakiś „limit” pobytu i zależy to od zaburzenia, np. leczenie szpitalne depresji maksymalnie może wynosić 6 tygodni (mam nadzieję, że nie zmyślam). Są przepustki, ale to czy pacjent ją dostanie zależy od jego stanu. Jeżeli jesteś w szpitalu z własnej woli to możesz się wypisać, aczkolwiek również to zależy od Twojego stanu. Jeżeli lekarz stwierdzi, że jesteś zagrożeniem dla siebie lub dla otoczenia to ma prawo Cię zatrzymać. Co do odmawiania brania leków to nie wiem nic na ten temat.

Pobyt w szpitalu może pomóc, może zaszkodzić, może też nie wpłynąć na stan pacjenta. Zależy to od wielu czynników, od szpitala, od lekarzy, od warunków, od oddziału, od pacjentów. Ja wróciłam ze szpitala w w trochę lepszym stanie. Ale to nie lekarze mi pomogli, do tego byłam tam zbyt krótko bo się wypisałam na własne życzenie. Nie żałuję że tam byłam, spotkałam wielu podobnych do mnie ludzi. Było to bardzo ciekawe doświadczenie

dziękuję bardzo:)