Fobia szkolna

Jestem chory, gorączka kaszel, dreszcze, ale lekcje będę miał normalnie. Dziś powinienem wiedzieć kiedy będę miał wizytę w psychologa.

speedy13, to dobrze, że będziesz wiedział.

Nie wiem czy psycholog Ci może zalecić, wiem że będzie próbował Ci pomóc.

No tak tata wróci z pracy to mi powie tylko, że na wizytę pójdę pewnie po świętach bo teraz jestem chory i na pewno termin jakiś dalszy dadzą.

speedy13, zobaczymy :)

Jak dobrze, że ten tydzień się już skończył.

Nienawidzę tych wszystkich nauczycieli, którzy myślą, że 'specjalnie nie przychodzę na ich lekcje' a jednocześnie myślą, że ich przedmioty będą najważniejsze w moim życiu.. heh..

speedy13 jak się czujesz?

little_A Nie najlepiej mam spora gorączkę i nie kontaktuję za bardzo. Co do fobii trochę się uspokoiłem. Jutro mam tylko j.Niemiecki i będę odpowiadał i muszę się poduczyć jeszcze trochę, ale, ze jest o 13 to całe przed południe będę miał jeszcze. A Ty jak się czujesz i jak było na tej geografii?

speedy13 Kuruj się szybko, w końcu idą święta :)

Gegra - powiedzmy, muszę jeszcze zaliczyć mapę i będę miała z głowy. Za to czuję się coraz gorzej, dzisiaj rano miałam atak...

little_A, jaki atak?. Ja narazie nie chodze, bo i tak wolne jest. Ale ojciec cały czas chce mi zabrać kompa eh. On chyba naprawde myśli że jak zabierze mi kompa to wszystkie problemy sie skonczą....

Ja teraz myślę nad zamianą szkoły i w ogóle otoczenia. Może w innym mieście będę chodził do szkoły. Ja tu już nie daję rady. Powoli zaczynają się rozchodzić plotki w szkole o tym, że w ogóle się nie uczę. A nauczyciele zamiast wesprzeć pogrążają jeszcze bardziej.

[Dodane po edycji:]

Przed chwilą rozmawiałem z kolega i powiedział, że jeden nauczyciel mówił o mnie na lekcji, że się nie uczę i w ogóle. A wy co myślicie o zmianie szkoły otoczenia? Może to pomóc w jakimś stopniu?

Może pomóc pod warunkiem że postanowisz wziąć sie za siebie i budować nowy pozytywny wizerunek w nowej szkole...

Ja tez myśle o zmianie...

speedy13, sądze że zmiana powinna Ci pomóc, bo zaczyna sie od początku wszystko. Najgorzej zawierać znajomość od początku.

Nie mi nie sprawi trudności zawarcie znajomości od nowa, bo ja nie mam problemu z otoczeniem. Tylko tata na razie nie chce się zgodzić na to. Może jak nie zaliczę roku albo kilku przedmiotów na półrocze. Ostatnio coraz częściej zaczyna mniej boleć w okolicach serca.

speedy13, Mnie również boli, byłem z tym u lekarza a on powiedział że to ze stresu. Że serce jest dobre

speedy13 Dasz sobie radę, a rodziców przekonasz.

Co do bólu w okolicach serca... dziś cały ranek mnie bolało. A do tego miałam duszności w kościele.

Jutro mam dwa sprawdziany i dwie kartkówki, boje się, że nic nie potrafię... I jestem coraz bliższa podjęcia decyzji o indywidualnym nauczaniu...

Dziś mam geografię i matematykę, jestem chory i może poproszę panią z matematyki, żeby przełożyła mi dzisiejszą kartkówkę. Wizytę u psychologa mam na przyszły rok dopiero bo nie ma już terminów.

a ja dzisiaj dostałam informację że przyznali mi nauczanie indywidualne

nie wiem czy mam sie śmiać czy płakać... w środe mam wigilie klasową, idziecie na swoje wigilie? bo ja sie wlasnie zastanawiam... nie chce iść :/

Ja nie ide na klasową wigilię

Ja też mam w środę wigilie klasową , ale nikt mnie tam nie zapraszał więc nie idę chyba. Może wychowawczyni powie, żebym przyszedł, ale ja nie czuję się częścią klasy więc pewnie zostanę w domu.

Witam

Z okazji nadchodzących świąt, chciałbym życzyć wszystkim forumowiczom jak i osobom którzy zaglądają w ten oto temat, aby w końcu przełamali się, zwalczyli swój strach, lęk. Aby wszyscy cieszyli się życiem takim jakim powinni się cieszyć. Dzieki temu forum mam szanse porozmawiać z osobami które mnie zrozumieją i pomogą mi oczywiście psychicznie, i również się ciesze że mogę komuś pomóc. W każdym razie życze wszystkim wesołych świąt w gronie najbliższych bez spin i stresu i szczęśliwego nowego roku [Ten rok bedzie nasz!!! :)].

Najlepszego!

Nie wiem,czy mnie pamiętacie.

Jakiś czas temu tu pisałam.

Jak tam po świętach?

Pamiętamy, pamiętamy...

Ech, dostałem od lekarza zwolnienie z WFu ale mogą z tym być problemy bo nasza WFistka ma poczucie misji i robi wszystko by ludzie nie mogli się zwalniać jak w normalnych szkołach.

Nie wiem czemu prywatne szkoły zawsze mają jakichś dziwnych ludzi z poczuciem misji. Pewnie się w ten sposób leczą z kompleksów jakie mają wobec szkół państwowych.

Do tego mam trudności z nauką. Ze skupieniem na czymkolwiek co nie jest bardzo emocjonalnie pociągające albo bardzo proste. A niestety sesja za rogiem...

Nie no, po prostu, to wszystko jest bezsensu, mam takie przedmioty jak jakaś matematyka dyskretna, czy urządzenia techniki cyfrowej, gdzie ciągle są jakieś pieprzone cyferki, znaczki i wzory i jak sie w ogóle na czymś takim skupić?

Sorrow jeśli masz zwolnienie lekarskie to ona nie ma innego wyjścia,niż przyjęcie Go do wiadomości i zaakceptowanie.

Nie ma wyboru,musi Go uznać.

Jutro sylwester,a mi się wgl. nie chce iść

No właśnie coś wymyśla, że niby przyjmuje tylko od specjalisty, coś kombinuje z jakimiś egzaminami i tak dalej. Specjalnie żeby wszystkich zniechęcić. No, ale jak mi nie uzna, to pójdę z tym do dziekanatu i będę dalej walczył.

Ja chyba w ogóle nie będę czekał na sylwestra tylko pójdę spać o 21szej.

Sorrow, Ona ma dużo do gadania, prywatna szkoła czyli Ty płacisz... Masz zwolnienie, dajesz jej i o reszte sie nie przejmuj, a jak nie wezmie to do dziekanatu skarge czy coś.

Jutro sylwester, jak co rok siedzieć w domu bede... eh dość smutne

Cześć!

Kurcze już nie wyrabiam. Może w skrócie. Gdzieś był tutaj mój temat o fobii szkolnej. Pisałam, że boję się chodzić do szkoły. To się zaczęło w I kl gimnazjum (teraz jestem w III)

1,5 roku miałam nauczanie w domu. Teraz nie mam na to szans bo jak to powiedzieli " w trzeciej klasie się nie da"...

Od 7 grudnia, byłam w psychiatryku. Wiedziałam, że to mi tylko zaszkodzi. Bałam się najbardziej psychoterapii, bo nie lubię i nie umiem gadać o swoich problemach w grupie.

W Ogóle zastanawiałam się "co ja tutaj robię?"

Ludzie z natręctwami, próbami samobójczymi, uzależnieniami, anoreksją A ja? Zwykły lęk przed szkołą.

Miałam tam lekcję, bardzo dobre oceny. Nawet brałam udział w Jasełkach. Byłam taka szczęśliwa, jak miałam mieć wypis. Chęć do działania, siłę walki. Wiedziałam, że pójdę do szkoły. Tam nikt nie naciskał. Chciałam, szłam na lekcję, nie chciałam - nie szłam. Nikt mnie nie zmuszał.

Przyjechałam do domu, miałam ochotę iść. No właśnie... miałam. Ale mój kochany tatuś zaczął strasznie naciskać. "Idź przepisz zeszyty", "idź przygotuj ubranie", "masz się uczyć", " przepisz plan lekcji". No i zaczął w kółko gadać co będzie jak nie pójdę.

Kurcze tak chciałam iść, pokazać, że już wszystko dobrze. Ale dzięki mojemu ojcu, który odkąd przyjechałam ze szpitala zaczął mi trąbić o szkole cały czas, znowu pojawił się lęk. Było wszystko ok, dopóki nie zaczął mnie straszyć i gadać o szkole całymi dniami.

Teraz już czuję, że jutro nie pójdę. Nie powiem moim rodzicom o tym, bo mnie wsadzą do psychiatryka od razu. Oni myślą, że to takie łatwe i, że jak dostałam wypis to też jestem cudownie uzdrowiona.

Ja wiem, że gdyby nie gadali o szkole całymi dniami, dali mi się trochę "przyzwyczaić do rzeczywistości" po szpitalu. Gdyby dali mi trochę luzu, to ten lęk by się nie pojawił.

Macie może dla mnie jakieś rady?

Nie chcę przez gadanie ojca wrócić do psychiatryka...