Mój dzisiejszy dzień

Muszę się wyżalić. Chcę powiedzieć całemu światu jak mi źle ;<.

Zwiałam ze szkoły. Znowu. Nie dałam rady wysiedzieć. Płakać się chce ciągle i ciągle. Trzeci miesiąc brania leków, ile to będzie jeszcze trwać?

Pani psychiatra rozkłada ręce. "No cóż, zwiększymy do maximum leki, napiszemy stałe zwolnienie z lekcji"

Trzeba czekać. Pytam się, ile? Czy ktoś mi może powiedzieć ile mam czekać? Tak, abym mogła zaznaczyć sobie w kalendarzu i czekać na ten dzień?

Damn it. Potrzebuję huga. -.-

LatającyKubek, jakie leki bierzesz? 3 miesiace to dlugo, moze trzeba sprobowac innych..

zwolnieniem z lekcji nie rozwiazesz problemu, a mozesz go poglebic.

Muszę się wyżalić. Chcę powiedzieć całemu światu jak mi źle ;<.

Zwiałam ze szkoły. Znowu. Nie dałam rady wysiedzieć. Płakać się chce ciągle i ciągle. Trzeci miesiąc brania leków, ile to będzie jeszcze trwać?

Pani psychiatra rozkłada ręce. "No cóż, zwiększymy do maximum leki, napiszemy stałe zwolnienie z lekcji"

Trzeba czekać. Pytam się, ile? Czy ktoś mi może powiedzieć ile mam czekać? Tak, abym mogła zaznaczyć sobie w kalendarzu i czekać na ten dzień?

Damn it. Potrzebuję huga. -.-

generalnie zasada jest taka, że jeżeli do 2óch mcy nie odczujesz pozytywnego działania leku to powinnaś go zmienić.

ps. jutro będę wiedzieć czy widzę się z moim lubym wcześniej :) mianowicie już w tę niedzielę, jeśli to wypali:>

nie chce spać. nie śpię od ponad doby. dziś chyba też się nie położę. nie chcę.

Panna_Modliszka, boję się myśli przed snem. Izuś możesz wejść na gadu potrzebuję Twojej porady...:)

a ja mam problem odwrotny. nie chce spac tak dlugo, a spie jak trup i sie nie moge dobudzic

Czuje się bardzo samotnie, nie mam się komu wyżalić jak mi źle i boje sie cholernie jutrzejszego dnia

Śnieżka*, czemu boisz się jutrzejszego dnia ??

Misiek bo ide na rozmowe w związku z pracą a pracodawca jest znajomy mojej mamy

a jestem w najgorszym zaś okresie mojego życia bo wróciła mi nerwica i depresja.

Nie wiem co robic, jak odmówie to mama bedzie zła że mi sie robic nie chce itp.

Panna_Modliszka, mowisz,ze teraz jestes brunetkà??a wczesniej jaki kolorek mialas??

Ja dopiero wstalam-spalam 11 godzin,tak wièc na basen juz dziisaj nie pojadè.;.muszè pomyslec o jakis prezentach dla rodzicow,chociaz zastanawiam siè czy moze w Polsce kupiè im jakies ksiazki albo albumy??

Jutro idè na tlenooterapiè-pewnie bèdè sia smiac pozniej bez powodu caly dzien a Wy jak spèdzacie dziisiejszy dzien??

9 lat razem......

linka, gratulacje!!!!!wszystkiego dobrego Wam zyczè

wovacuum, dziękuję

linka, ja już mówiłam ale jeszcze raz gratki :)

planujecie coś specjalnego na dzisiaj? :>

linka, życzę do końca życia :) !

paradoksy, a jak myślisz?

Jak by na złość, ja będę w domu po 18 bo jadę po południu na zajęcia, ale pewnie na jakąś kolację wyskoczymy, ale tak po prawdzie....to nie obchodzimy specjalnie rocznic...sama nie wiem ........ ja jestem z tych osób które same mają problemy z datami ( imieniny, urodziny itd) poza tym, wolę na co dzień czuć ze jestem kochana a nie tak od święta

linka, wow, ale staż. Pozazdrościć

A takie szczyle byliśmy jak się poznaliśmy, że ciężko uwierzyć, ze to jakoś przetrwało

też tak chcę...

a mój dzień? wstałam po 8, nie po 12, czyli chyba zdrowieję,ale nadal mam tytuł miss smarków podkarpacia..

wypiję herbatę i pakuję się do łóżka.

Mam zamiar jechac niedlugo do miasta 70km ode mnie. Jak myslicie, przezyje? Wezme leki do kieszeni w razie czego wezme połówke Cloranxenu, musze sie pozytywnie nastawic. Jedynue boje sie derealizacji.

19_latek, dasz radę, dasz. Weź coś do czytania ( jeśli możesz czytać w środkach transportu) i ulubioną muzykę. Będzie ok !

Znów rozmowa o pracę i jest duże prawdopodobieństwo, że ją dostanę.

No i jest stres, że sobie nie dam rady...

Poprzednią zostawiłam, bo nerwica ostro klepała.

Agnieszka_1988, dasz radè,uwierz w to!!Trzymam kciuki

Spox - nie martw się. Praca to nie więzienie - da się wyjść.

będę się męczyć w pracy do momentu aż będę mogła stąd czmychnąć.

potem podjadę po żwirek dla kota i czym prędzej do domu.

schować się w domu, nic nie mówić, nikogo nie widzieć...