sprawy damsko - męskie..

Jakiś czas temu zauważyłem taka dziwną rzecz u niektórych kobiet: Problemy z przepraszaniem.

To jest jakaś norma czy jak?

no ja podobno za często przepraszam więc nie wiem..

Mantis, bo my nie mamy za co przepraszać.....bo zawsze mamy rację

Czyżby? Niektórym kobiety zmarnowały życie.

Czyżby? Niektórym kobiety zmarnowały życie.

no aż mi sie jakaś weselna piosenka przypomniała..

" (..)jam cię tylko pokochała, tyś mnie nie musiał wziąść.."

Mantis, wygląda na to, że wszystko zostało wyjaśnione, poza tą jedną sprawą:

Takie związki istnieją, owszem, ale:

-stanowią nikły procent ogółu

-wiele z nich i tak ciągnie się tylko z poczucia obowiązku zdrowej strony, jej litości, albo 'bo co rodzina powie'; związek taki może trwać całymi latami, ale zdrowa strona jest nieszczęśliwa

-wiele z nich wygląda tak, że zdrowy opiekuje się chorym, jednocześnie praktykując miłość z innym, zdrowym

-co zaś do samych inwalidów fizycznych, których jak zrozumiałem miałaś na myśli, często są oni po stokroć lepiej przystosowani do życia, niż zaburzeni psychicznie. I przez to, z ich atrakcyjnością wcale nie jest tak źle.

 

Moja kuzynka jest na wózku inwalidzkim, ma faceta i wiem że się kochają. Kiedy czytam o tym, że jej facet jest z nią z litości, lub że zdradza ją z kimś innym... Wiesz no wiele słów ciśnie się człowiekowi który jest świadkiem czyjegoś nieszczęścia i to bliskiej osoby, ale musisz mi uwierzyć "generalizujesz" nie jest spośród nich najgorsze.

Nie sugerowałem, że akurat Twoja kuzynka, czy ktokolwiek z forum jest w takim 'litościwym' związku, ani też nie pisałem, że udane związki inwalidów ze zdrowymi są w ogóle niemożliwe. Kładłem po prostu nacisk na słówko 'wiele'.

Wiesz co, wydaje mi się, że aby mówić o tym jak postępuje "wiele par sprawno-niesprawnych" musisz znać ich naprawdę dużo, bo inaczej osiągasz niezamierzony komizm.

W to w jaki sposób poznajesz dlaczego ze sobą są, nie wnikam, bo widziałem w życiu wystarczająco dużo.

Mantis, znam ich trochę, mniej lub bardziej pośrednio. Oczywiście, można zarzucić, że to tylko potoczne obserwacje, zbyt mało danych itp... Ale pamiętaj, że wtedy Twoja sugestia o niezamierzonym komizmie dotyczyłaby również Ciebie - w końcu Ty również nie robiłeś badan naukowych, nie ankietowałeś po domach w całej Polsce - a mimo to pozwoliłeś sobie na osobistą interpretację tematu, jaka by ona nie była.

:)

Sorry że temat schodzi z seksu, ale...

Dziewczyny, czym dla wasz jest poprawienie ramiączka?

Oglądałem z koleżanką dirty dancing 2 (1 nie oglądałem) i nagle doszło do tej sceny. Nie rozumiem czemu zachwycała się tym gestem przez dobre 5 minut.

Co w nim takiego magicznego?

Mantis, po prostu drobnostki, które świadczą o zainteresowaniu i jakiejś swojego rodzaju opiekuńczości (np. nakrycie kocem, żeby ukochana nie zmarzła) cieszą i sprawiają przyjemność.

Mantis, yyy... rozumiem, że poprawienie ramiączka kobiecie przez faceta?

Może to oznaka troski? Taka "Kobieto, poprawie ci ramiączko, bo wyglądasz, jak niechluj"

Podejrzewam, że "masz coś między zębami" nie wywołałoby podobnej euforii?

Mantis, o. no właśnie. Aż dałeś mi do myślenia

Mantis, po prostu drobnostki, które świadczą o zainteresowaniu i jakiejś swojego rodzaju opiekuńczości (np. nakrycie kocem, żeby ukochana nie zmarzła) cieszą i sprawiają przyjemność.

AAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAAA...........................................

Czyli to po prostu kolejny gest świadczący o rycerskości. Nikt mi tego nie ujął w ten sposób...

Kumam.

Kiedy ostatnio / czy w ogóle dostałyście panie kwiatki od swojego ukochanego?

i Panowie, czy obsypujecie swoje Damy kwiatami ? :)

szkoda kwiatka, niech sobie rosnie, bo baba i tak za miesiac kopnie w dupe

a tak serio to zdarzalo mi sie dawac kwiaty.

Obsypywać, nie obsypywałem. Natomiast wręczałem kwiaty Damom mojego serca - wspaniale było widzieć uśmiechy na ich twarzach.

a tak serio to zdarzalo mi sie dawac kwiaty.

chyba nauczycielce pod koniec roku szkolnego

a tak serio to zdarzalo mi sie dawac kwiaty.

 

 

chyba nauczycielce pod koniec roku szkolnego

anakonda kilka razy zdarzyło mi się dostać kwiatka, ale mimo że to naprawdę miły gest to ja się nie cieszyłam tak jak powinnam, owszem doceniałam i to bardzo, że ktoś mi dał kwiatka (z okazji urodzin czy imienin), ale ja nie lubię bukietów i kwiatów ciętych, wolę łąkę lub ogród i kwiaty w naturze, bo wtedy są dla mnie piękniejsze niż gdyby były w wystylizowanym bukiecie . Zamiast bukietu wolałabym wyprawę w miejsce pełne kwiatów, tak po prostu, bo wtedy będę miała piękne wspomnienia a cięte kwiaty więdną, to takie przykre Z resztą moim ulubionym kwiatem jest mak a z niego bukietu nie zrobisz, bo po zerwaniu traci płatki, dlatego tak bardzo lubię makowe pola, bo są piękne własnie w naturze :) Chyba jestem jakimś ewenementem, bo kobiety przecież uwielbiają bukiety a ja wolę kwiaty na łące, no cóż

[Dodane po edycji:]

... dopiero teraz doczytałam, że mowa o kwiatku od ukochanego a to mi się nigdy nie zdarzyło Może nawet dobrze, bo jaka byłabym wredna gdybym powiedziała "ale ja nie lubię bukietów" (pewnie, że lepiej przemilczeć, ale znając mnie powiedziałabym coś tak głupiego )- to tak jakby chłopak zaprosił nowo poznaną dziewczynę do siebie na kolację niespodziankę, danie wieczoru własnoręcznie upieczony schab (uznajmy, że kolega umie gotować) a ona by mu nagle powiedziała, że jest wegetarianką. Dziewczyna pewnie czułaby się podle bo mimo, że docenia gest chłopaka to nie może zjeść kolacji a ona stygnie, podobnie atmosfera wieczoru... chłopakowi pewnie zrobiłoby się przykro, no ale skąd miał wiedzieć? ...Po co ja to piszę i o co miałam na myśli? Chyba miała być jakaś puenta, ale już sama nie wiem o co mi chodziło

Mialam w swoim życiu szczęście,wlasciwie to jedno szczęście.

Do świetnych facetów.

Kwiaty dostawalam non stop odkąd skonczylam 12 lat.

Moja pierwsza milosc podrzucala mi róże do szatni gdy mialam w-f,zostawiala je wetknięte w moją szafkę,wchodzila na lekcje i mowila,że dyrektor mnie wzywa;po czym recytowala mi swoje dramy na pustej sali gimnastycznej..

Na brak romantyzmu-i tego szczeniackiego i tego bardziej wytrawnego nie mogę narzekac.

Mialam kolegów,ktorzy biegali za mną,i ktorzy w nocy przyjeżdzali pod moj dom,by przywiezc mi papierosy (matka mnie zamykala w domu na klucz,więc torbą na sznurze przez okno wciągalam listy i paczki )

Tak sobie w ogole mysle,że mam ogromne szczescie do dobrych ludzi!

Jakas rekompensata za paskudne dziecinstwo?

Ale kwiatow chyba nie lubię.Martwily mnie trupy w wazonie.

Shadowmere urocze historie Oj zazdroszczę, ale znając mnie w podobnych sytuacjach uciekłabym przed zalotnikiem gdzie pieprz rośnie (a Indie to piękne miejsce, więc byłoby mi to na rękę)

Haniu i niech Cię to szczęście mocno trzyma :)

Natalko, ja też uciekalam :).Ale wiadomo jak to dziala-im dalej uciekniesz tymbardziej pobiegną

Teraz mnie naszla taka refleksja,zawsze w bólu i szarpaninie,ale nie mogę narzekac-bylo sporo takiego lirycznego piękna...Mialam burzliwą mlodość i szczescie do chlopaków Nadal mam.Równowaga najwyrazniej musi byc..

Jak mialy na imię Wasze pierwsze milosci?

Wiesław.

[Dodane po edycji:]

jaki offtopic? odpowiedzialem na pytanie

jaki offtopic? odpowiedzialem na pytanie

Ptfu.

Sorry Shad, jacas. Nie wiem czemu w tym temacie to napisałem zamiast w innym.

Mój błąd.

Tu miałem napisać, że usunięte zostały bodajże 3 posty o treści:

'hehehe'

'hehehe'

' '