Mój dzisiejszy dzień

linka, trzymamy bardzo mocno kciuki!!!!!

a ja dzis bylam u pani od medycyny chinskiej i sie zszokowalam. myslalam, ze sie bardzo zdrowo odzywiam a tu nie do konca, czeka mnie jeszcze duzo zmian, ktore nie wiem jak przezyje. Pani oczywiscie wiedziala cos nie cos o borderline i chorobach duszy, bo w koncu medycyna chinska zaklada ogromny wzajemny wplyw ciala na psychike i odwrotnie. ogolnie spotkanie bardzo udane, ale tez czeka mnie nie male wyzwanie, musze jeszcze bardziej zmienic swoj tryb zycia. aha, pytala mnie czy wiem, ze czeka mnie jakies 5 lat psychoterapii i ogrom pracy wlasnej w zwiazku ze swoim zaburzeniem i tyle samo, zeby doprowadzic swoje cialo do porzadku po wyniszczeniu i oslabieniu. podsumowala zartobliwie, ze najblizszych kilka lat na pewno nie bede sie nudzic.

hahahhah

5 lat to w bardzo dobrym przypadku-moj psychiatra mial 8

5 lat to w bardzo dobrym przypadku-moj psychiatra mial 8

Haniu, nie będziesz chrzestną. Negatywny.

Muszę posprzątać, bo mnie rozniesie. Chyba znowu umyję okna.

chojrakowa, mamy czas

Też posprzatalam,bylam z psem,ugotowalam mu obiad i mam silne lęki polaczone ze zlowrogim bólem zębów...

Co teraz?!

Teraz czas na fajka Haniu.

Buuuuuuuu...

Skonczyly mi sie

Pojdziesz za mnie do rossmana-skonczyl mi sie dezodorant ?

A poszłabym. Widzisz Haniu, dla Ciebie Ania nawet po dezodorant by poszła. Ale tak daleko

Spuchł mi nadgarstek, zapewne od porannego naparzania w grzejnik, i mnie boli jak cholera. Jakieś mądre rady?

chojrakowa, uderzałaś w grzejnik ? Taka kara ?

Może posmaruj maścią na stłuczenia, opuchnięcia może altacet albo venożel.

4 szwy na brzuchu i brak pieprzyka, za tydzień zdejmowanie i kontrola, a poza tym zrobiło mi się w chuj niedobrze w autobusie jak wracałam i oblał mnie pot.....

Tylko nie wiem czy to nie po tym znieczuleniu......

Wytrzymałam jedne ćwiczenia na uczelni. No. Jest to jakiś sukces. Szkoda, że prawie się tam wykończyłam przez co nie umiem się z tego cieszyć...

Hmmm... Usłyszałam od koleżanki, którą uważałam za przyjaciółkę, że nie ma czegoś takiego jak nerwica i depresja i większość po prostu udaje bo chce zwrócić na siebie uwagę...

Zabolało...

Dziwnie mnie dziewczyny traktowały. Widziałam się z nimi pierwszy raz od kiedy się przyznałam, że mam NL... Zachowują się, jakby się mnie bały. Uważają na słowa, nie wiedzą o czym ze mną gadać...

Boli...

Może to był błąd, to otwarcie się na ludzi ze swoim problemem...

Powinnam była dusić to w sobie...

linka, i nie ma pieprzyka, najważniejsze już za tobą. Teraz ładnie się zagoi i zapomnisz o całej sprawie.

Vi., właśnie nie mam altacetu. Nie narzekałabym, tylko że nie mogę już prawie tym nadgarstkiem ruszać tak mnie boli. Pół dnia było ok, a zrobiłam zakupy, posprzątałam barłóg i jestem półkaleką

Agnieszka, na to co mówią nie masz wpływu. Możesz natomiast wziąć to do siebie lub nie. To, że ktoś uważa NL albo depresję, tudzież inne zaburzenia za wymysł świadczy o jego tragicznie niskim poziomie wiedzy, a to, że dzieli się swoimi bezpodstawnymi wnioskami z Tobą o zerowej inteligencji. Może i masz NL, ale przy takich ciemnogrodzkich tłumokach i tak błyszczysz.

Skończył mi sie anafranil

chojrakowa, najgorsze, że zaczynam czuć się taka odsunięta... Przecież nie jestem nienormalna! A tak się dziś czułam po ich zachowaniu.

Czemu w Naszym kraju ciągle jest taka mała świadomość, dotycząca psychologii, zaburzeń i w ogóle? W innych krajach co druga osoba ma swojego terapeutę, a ja jak mówię, że mam dziś sesję to wszyscy robią taką minę:

Agnieszka_1988, cie mno gród.

A teraz powtórz za ciocią chojrakową. CIE MNO GRÓD.

Ale tylko od ciebie zależy na ile dasz się wyprowadzić z równowagi/zranić. To trudne, ale podobno się da.

chojrakowa, w sumie pomyślałam, że nie mogę mieć do nikogo żalu, bo przecież one nie wiedzą, co ja czuję. Nie wiedzą, jak to jest. A jak nie wiedzą to i nie rozumieją, więc zacisnęłam zęby i uciekłam do domu...

Agnieszka_1988, i obwiniasz siebie. Błąd żabko. Mogą nie rozumieć i próbować zrozumieć - a nie chcą, to ich wybór. Nie są upośledzone więc nie sądzę, aby jakimś problemem była rozmowa z Tobą. Nie ma żadnego usprawiedliwienia dla odepchnięcia kogoś z tak gównianego powodu jakim jest NL.

Skończył mi sie anafranil

BOŻE MYŚLAŁEM, ŻE PLANUJĄ KONTYNUACJĘ NIANI FRANI Z NOWĄ OBSADĄ!!

Nie strasz

chojrakowa, to co powinnam zrobić? Z jednej strony chcę to olać, bo to naprawdę głupie, że wykształcone i inteligentne dziewczyny totalnie nie rozróżniają zaburzenia od choroby psychicznej, a z drugiej, jak one mnie oleją to zostanie mi tylko chłopak...

Agnieszka_1988, ja zdecydowanie nie jestem osobą, która powinna ci doradzać kochanie, bo swoje życie towarzyskie spieprzyłam i nadal pieprzę, m in dlatego, że zupełnie nie potrafię nie brać do siebie tego, co inni mówią.

Cóż, spróbuj potrzymać się z nimi, a jeśli będziesz się naprawdę czuła odrzucana, rozmowa nie pomoże i nie będzie to wymysł twojej głowy (ja ciągle się czuję odrzucona) to adieu. I nie "tylko" chłopak. Aż on. Zresztą, nie ma nikogo innego? Wiem, że ciężko jest nawiązywać nowe znajomości, ale czasem warto.

chojrakowa, teraz przy nawrocie NL to nawet boję się kogoś poznać, bo może przyjdzie taki moment, że będę musiała znów przyznać się co mi dolega i ponownie odczuję, jakbym była dziwadłem, które nie potrafi radzić sobie z życiem - tak jak czuję to teraz.

Chłopak obecnie jest dla mnie wszystkim - przyjacielem, kochankiem, wsparciem. Nie chcę go jednak obarczać całą sobą. Chcę znać też innych ludzi, z którymi będę mogła się spotkać i bawić. Szkoda tylko, że te osoby, które naprawdę jeszcze z 2 miesiące temu byłam skłonna nazwać przyjaciółkami, teraz zawodzą.

W sumie mam jeszcze 2 bliskie dosyć koleżanki, z którymi rzadziej się ostatnio widywałam. Może odnowię te kontakty.

NL naprawdę izoluje. I nie dlatego, że boję się wyjść z tego cholernego domu, bo to jestem w stanie pokonać, tylko dlatego, że ludzie boją się osób z zaburzeniami. Co za chore społeczeństwo...

[Dodane po edycji:]

Dodam jeszcze, że znajomych mam mnóstwo, ale to nie to samo co przyjaciele z prawdziwego zdarzenia.

jutro o 10tej rezonans mózgu, denerwuję się, nawet nie wynikiem badania tylko jego przebiegiem.

-asia-, Asiu, trzymam kciuki. Jutro o tej porze będziesz to miała za sobą.

Mój dzień - fatalny. I najgorsze jest to, że jest dopiero 18.15.

N i e d a j e j u ż s o b i e r a d y . . .

Korba, Kasiu, dziękuję, bardzo się przydadzą!!!

Przytulam Cię mocno. :* Dlaczego taki fatalny?

Jestem po inf. źle się czuję- słabo i się boję tych nauczycieli

Boję się ich i tego, że mi się może zachcieć do toalety przy nich.. (

Ech, znowu mi się to zaczyna...