Mój dzisiejszy dzień

Wujek, Na razie nic, nie może mnie na silę umieścić w szpitalu bo nie miałam myśli samobójczych podczas wizyty. Ale mówił też, że nie nadaje się do leczenia w domu z takim podejściem.

Mam powiedzieć komuś o wszystkim i zgłaszać każdą chęć zrobienia sobie krzywdy.

Mam oddać rodzicom moje leki.

Zwiększył mi dawkę Depakine i Cloranxenu.

Tyle.

Siedziałam tam jak małe dziecko ze spuszczoną głową i go słuchałam, prawie się poryczałam , był zawiedziony… Ciągle powtarzał, że jest po mojej stronie. A najśmieszniejsze jest to, że on wielu rzeczy jeszcze o mnie nie wie

Wujek, Na razie nic, nie może mnie na silę umieścić w szpitalu bo nie miałam myśli samobójczych podczas wizyty.

To poza gabinetem można się powiesić?

Czego mu nie powiedziałaś?

coma, chyba lepeij by bylo,zebys poszla do tego szpital co??czego siè obawiasz?

gdzie jest Hania????????

wovacuum, znów ma nowe konto...

member28243.html

Poza tym: gdzie-jest-dawny-u-ytkownik-tego-forum-t6758.html :-)

To poza gabinetem można się powiesić?

Nie można, on nadal liczy po prostu na resztki mojej odpowiedzialności i na moich bliskich, którzy wezwą pogotowie w razie czego.

Nie wie chociażby o nadużywaniu leków, i o innych bzdetach.

Dzisiaj się zastanawiał co będzie za kilka lat jak mi cięcie nie wystarczy, czy np. będę łykać tabletki? Miałam mu powiedzieć: Ja już to robię, panie doktorze i mam ochotę na więcej ?

Schemat działania leków jest prosty. Zaczynają działać- robisz coś-zmieniasz swoje życie-odstawiasz lek. Jeśli przewegetuje się okres farmakoterapi, to szansa na jej utrwalenie jest zerowa.

Ale ja mówię o zachowaniach impulsywnych (zamiast cięcia się), o łykaniu prochów dla odlotu, zapomnienia, ulgi...

Robiłaś to dosyć rzadko. Niektórzy upijają się co weekend i nie jest to traktowane jako jakiś problem. A wzięcie leku rekreacyjnie raz na 2 tygodnie to już poważny problem...

Ale zrozum, że to jest cały wachlarz zachowań. Biorę leki, jak ich nie biorę to się potnę, jak się nie potnę to sobie zrobię coś innego, itd. Ciągle coś muszę ze sobą robić, żeby sobie ulżyć. Zawsze jest coś "zamiast" Nie możesz traktować brania leków oddzielnie. To wszystko tworzy pewien obraz.

coma, dlaczego nie powiedzialas lekarzowi o tym "rekraacyjnym" braniu lekow?

coma, chyba lepeij by bylo,zebys poszla do tego szpital co??czego siè obawiasz?

Tego, że będę musiała powiedzieć o wszystkim rodzinie. Niestety ja nadal nie mam takiego zamiaru.

coma, dlaczego nie powiedzialas lekarzowi o tym "rekraacyjnym" braniu lekow?

Bo pierwsza moja pani psychiatra potraktowała mnie przez to jak ćpuna. A ja tak czekałam na pomoc i jakąkolwiek ulgę. Nowy lekarz potraktował mnie bardzo poważnie. Nie wiem czy by tak było gdyby wiedział o wszystkim

coma, a jeśli nie leki i nie cięcie się to się objadasz czy coś w tym rodzaju?

wydaje mi się, że z odżywianiem też mam problem

odezwał się brat?

wrócił rano, nic mu nie jest na szczescie. Dzieki za troske :)

Ja bym sie wstrzymał z tym wszystkim. Przetrwaj czas do momentu aż leki nie zaczną działać.

Wujek_Dobra_Rada, z czym byś się wstrzymał?

Bierz leki, czekając na efekt. Jak zadziałają to powinno odechcieć Ci się szukania jakiś znieczulaczy.

Tak jest, Panie Kapitanie!

Ciężko mi tu pisać. Znów.

Skutków zmniejszania dawki xanaxu ciąg dalszy, ale się nie poddaję.

Albo przyzwyczaiłam się do tego, jak bardzo jestem niepotrzebna i niekochana, zobojętniałam i pierdole to, albo udaję sama przed sobą, że jest inaczej.

Mniejsza.

Hej chojrakowa, ja też miałam zastój w pisaniu. Próbuje sie wdrożyć na nowo choć zastanawiam sie do czego mi to potrzebne??

eh, paskudne życie.

też czuje sie nikomu niepotrzebna. wszyscy mają swoje życie a ja właściwie sama muszę się zmagać z tym, jak stanąć na nogi po rozpadzie mego małżeństwa. a jeszcze rozwód przede mną, już niebawem zresztą. nie wiem jak to wszystko ogarnąć...

Agnieszka_1988, \

co z Twoją szkołą? Dasz rade sie wygrzebać i zaliczyć wszystko??

Ja na Twoim miejscu bym brała leki, jeżeli bez nich nie jesteś w stanie chodzić do szkoły. Zresztą tak też robie :)

No i co z tym pieskiem sie dalej stało??

Zmęczona, do południa przepisywałam notatki i pisałam pracę, później szkoła teraz padam na twarz.....a jutro pobudka o 7 i na zajęcia....

Ale generalnie pozytywnie, tylko pogoda zamula....

u mnie badanie CRP jest bardziej pod kątem badania czy nie mam nowotworu, niż stanu zapalnego.

I co u Ciebie?? Jak wyniki?? Nie bój się!

[Dodane po edycji:]

A tak generalnie, to czasami, jak czytam Wasze posty, mysle sobie, że mam szczeście. Wprawdzie biore leki i to w sporych dawkach tzn 400mg asertinu dziennie, ale przynajmniej czuje i widze że mi one pomagają. Te leki ratują mi życie. Nie rozumiem dlaczego innym chorym leki nie pomagają....?? smutne to bardzo...

Ale zrozum, że to jest cały wachlarz zachowań. Biorę leki, jak ich nie biorę to się potnę, jak się nie potnę to sobie zrobię coś innego, itd. Ciągle coś muszę ze sobą robić, żeby sobie ulżyć. Zawsze jest coś "zamiast" Nie możesz traktować brania leków oddzielnie. To wszystko tworzy pewien obraz.

coma,a nie probowalas jakiegos ekstremalnego wysilku fizycznego, ktory by Ci ulzyl... Np. walisz przed siebie az padniesz i wtedy nie masz sily zeby cos sobie zorbic...

To fakt... wysiłek pomaga.. :)

Bylam u dentystki z tym moim niedowladem, bolem i podwojnym widzeniem. Stwierdzila wysiek ze stawu, nadwyrezenie miesni i powiedziala, ze mozliwe, ze od tego znieczulenia zrobil sie jakis maly krwiak, bo mam bardzo slabe naczynia. Mam lykac paracetamol i aescin, i jutro znow do niej przyjsc, obejrzy mnie tez chirurg szczekowy i neurolog.

Misiek_NL, trenujesz cos ?? Bo zauwazylem w jedym z postow Poza tym tez masz nerwice lękową, tak ?