"JĘCZARNIA"-czyli muszę się komuś wyżalić!

Jak jutro rano ma tak być jak dziś to ja nie chcę się obudzić

Ino sie dowiem kto Cie skrzywdził,to od razu ta osoba będzie miała obitą gębe

ku r wa niby miało być tak pięknie, a się zje b ało

czuję niesmak, lęk, złość, chęć buntu..

ja się chyba nie nadaję do bycia nawet nie w związku..

nie chcę nikogo krzywdzić ale lubię czasem pomilczeć..

nie gadać z nikim

a tu presja, presja, złość, irytacja..

nie tędy droga..

wracam do punktu wyjścia..

znowu

zaraz wybuchne ze złości nawet picie piwa nie pomaga,texty się nie układają do dupy z takim czymś .czy kiedys będe zdrowy ,a może sobie wmawiam że jestem chory,z kim mógł bym pogadac na tym forum,potrzebna jest mi teraz rozmowa na każdy temat,rozumiecie.... ?

anwet, maila masz słonko

Smutno mi i boję się o jakieś chore rzeczy związane z moim związkiem.

Znowu przerasta mnie bliskość? Już? Proszę, nie, nie chcę być sama, kocham i nie chcę zwariować...

Czuje sie winna, czuje ze wszyscy mnie nienawidza bo jestem złym czlowiekiem, czuje sie podle, czuje zmeczenie psychiczne...

ALEKS*OLO, jakie nienawidzą... Oluś nieprawda

ciągle nie mogę znaleźć pracy dlaczego nie jestem taka jak inni, którym wszystko łatwo przychodzi ze wszystkim

Za to, że wczoraj nie odrobiłam pracy domowej z chemii, bo nie byłam w stanie, nie mogłam, nie potrafiłam pani napisała to w zeszycie i mam mieć podpis rodzica. Mama powiedziała że zabierze mi komputer jak nie będę się uczyć. To ostatnie co mi zostało. To głupie, ja wiem no ale taka prawda. Naprawdę nie jestem w stanie się na niczym skupić, myśli 's' atakują mnie z każdej strony, i ciągle. Zatruwają mi życie, nie potrafię myśleć o niczym innym.

Helvetti, krzycz, powiedz jej - jeśli nie słyszy szeptu, wrzaśnij o tym, jak ci źle.

To Twoja matka, jeśli myśli samobójcze jej, chociażby, nie wystraszą, to ja nie wiem... Ratuj się kochana.

Ona wie, mówię jej, ale nie może tego pojąć jak można chcieć umrzeć. Nie dziwię się, to trudne do zniesienia, tym bardziej jeśli dotyczy własnej córki. Ale nie może zrozumieć jak można się nie uczyć czyli rezygnować i poddawać sie.

Czasem trzeba zostawić wszystko w pizdu i ratować tylko siebie - bynajmniej nie nauką.

Ja wiem o tym, ale mama nie rozumie. Mówi, że jak nie zdam to mnie wyrzuci i mam iść do ojca No kurwa, a jak w zeszłym roku miała 6 zagrożeń to mówiła że to nic strasznego nie zdać. Chyba, tak mi się wydaje że tak mówiła. Ostatnio nie jestem niczego pewna.

Poszłam do mamy z matmą, ona robiła zadanie i pytała 'rozumiesz?' etc, a ja mówię że tak że wiem o co chodzi ale tak naprawdę to myślałam wiadomo o czym . Te myśli ciągle są w mojej głowie i nie dawają mi o sobie zapomnieć. To nie tak, że słysze głosy. Ja je czuje, czuje że musze umrzeć. Ale ich nie słysze.

Helvetti, co z tym szpitalem?

Bo się wykończysz mała...

Idę na ten oddział nerwic pod koniec listopada, około za dwa miechy dopiero

Gdybyś pojechała na izbę przyjęć i powiedziała, że masz intensywne myśli samobójcze, to chyba nie mogą cię nie przyjąć z marszu.

Tak, ale tam w Zagórzu to nie jest taki szpital doraźny, tylko specjalny oddział leczenia nerwic z terapią, rozumiesz?

Ach, takie buty.

No to musisz się trzymać, jeśli nie dajesz rady ze szkołą, trudno. Niech się dzieje co chce - walcz o siebie, umrzeć zawsze zdążysz.

I szkołę skończyć też, tak myśle przynajmniej

każdy dzień to walka z samą sobą. To nadludzki wysiłek, już nie daję rady, znów nie mam nadziei, znów myślę sobie "to wszystko jest bez sensu" kilka miesięcy na nowych lekach, a teraz znowu to samo, to już trzeci rok. Jestem zmęczona, nie wiem co robić, nie wierzę, że może być lepiej, że istnieje sposób by żyć normalnie, odczuwać radość, odczuwać jej sens przede wszystkim. Chciałabym zasnąć.

mokosza, Już trzeci rok chorujesz? Nie znam Twojej historii. Od tych 3 lat leczyłaś się u psychiatry? Terapia? Ile masz lat?

mam dwadzieścia pięć lat, leczę się u psychiatry od trzech lat, choruję od czterech. W tym czasie brałam różne leki, miewałam okresy znacznej poprawy, po czym następował zjazd w dół. W najgorszych okresach miałam myśli samobójcze, okaleczałam się, nie mocno, tak tylko, żeby zagłuszyć ból psychiczny fizycznym. Nie mogę powiedzieć, że nie ma poprawy, bo jest - rok temu nie odważyłabym się w sklepie poprosić ekspedientki o podanie artykułu po który nie mogę sięgnąć (nieśmiałość niska samoocena i tak dalej) teraz jest znacznie lepiej pod tym względem. Wciąż jednak nie potrafię się cieszyć sukcesami, a każda porażka wtrąca mnie na wiele tygodni w bardzo złe samopoczucie. Jak pisałam, jestem zmęczona.Próbowałam spotkań z psychologiem, ale to była porażka, myślę o podjęciu dodatkowo psychoterapii ale nie mam siły żeby się za to zabrać, poszukać i prawdę mówiąc nie wierzę, że to ma sens.

mokosza, Porządna psychoterapia u świetnego terapeuty ma sens. Uwierz. Jestes ode mnie młodsza o 11 lat. Uda się. Tylko poszukaj dobrej terapii. Skąd jestes?

Z Kalisza. I nie stać mnie na prywatne wizyty u psychoterapeuty. A to z czym miałam do czynienia w NFZ było naprawdę aż śmieszne. Śmiałam się, że dzięki oczekiwaniu na wizytę przez te kilka miesięcy eliminują przypadki beznadziejne, nie rokujące poprawy. Potem wizyty raz w miesiącu, przed wejściem do psychologa zmiękczanie u pani z recepcji której trzeba było udowodnić ponad wszelką wątpliwość, że nie jest się wielbłądem (czytaj na pewno jesteś ubezpieczony w NFZ). Przy czym pani traktowała każdego jak potencjalnego oszusta, który jest w dodatku półgłówkiem. Po spotkaniu z nią wizyta u pani psycholog była naprawdę potrzebna, żeby doprowadzić swoje nerwy do porządku:/

Rzesz kurna mać.. czemu z godziny na godzine wszystko staje sie coraz trudniejsze?

Jak jakiś czas temu było mi tak bardzo źle, nie bylo nikogo, kto by pocałował..

a teraz?

nagle Jeden sobie uświadomił, że mu zależy, stąd jego niepoprawne uwagi i zachowania ( ale jednak zawsze był gdzieś obok prze te 3 lata..)

a Drugi.. Drugi zjawił się tak nagle, rozkochał, zamieszał w głowie..

i już nawet nie chodzi o mnie..

ja przywykłam do bycia samej.. choć nie ukrywam że nawet "bezproduktywne" przesiadywanie z Mężczyzną tak pociągającym jak owy Drugi jest przykładem masochizmu

Pożądanie, namiętność, chęć sprawienia przyjemności..

ale co tu zrobić, by nie skrzywdzić nikogo ..

tak na wszelki wypadek..