czy z nn myśli można wyjść???

czy jest ktoś na tym świecie kto wyleczył się z natrętnych myśli????

czy jest dla mnie jakaś nadzieja???

2 lata choruję na nerwicę lękową...jak już pisałam kilka razy- naczytałam się miesiąc temu głupot i ciągle myślę, że zrobię komuś krzywdę, że kogoś zabije...wyobrażam to sobie co chwila. boję się tych myśli , kilka dni było lepiej, ale znów sobie o tym przypomniałam. pani psychiatra kazała lekceważyć te myśli. czy da się z tego wyjść??? do tego pojawiły się myśli różnej treści, śpiewam w myślach , powtarzam coś....jest źle.

boję się. można zwariować. boję się , że zrobię coś komuś, przez to myślenie jestem zdezorientowana. nie mam już sił.

Bierzesz jakieś leki? Bo u mnie natrętne myśli skutecznie wyleczył Efectin. Wprawdzie nie wiem, jak to będzie jak go odstawię, ale na razie jest super.

od 2 tygodni biorę Asertin, ale chyba nie pomaga....

proszę Was o rady, muszę mieć jakąś nadzieję;/

[Dodane po edycji:]

dlaczego nikt nie odpowiada na moje tematy??? dlaczego??? może już jestem świrnięta i nie chcecie mi tego powiedzieć????

musimy się wspierać! ja ciągle wierzę, że wygram tą walkę.

Dwa tygodnie to trochę mało by stwierdzić, czy lek działa. Musisz uzbroić się w cierpliwość.

Po pierwsze to kiedys się z tego śmiałem ale natręctwa mimo swojego strasznego charakteru to głównie poważne zaburzenia emocjonalne i sposób rozładowania napięcia tkwiącego w człowieku i wyleczyć je można w zasadzie tylko zmieniając swój styl myślenia i funkcjonowania- czyli psychoterapia, plus wspomagająco leki

Ale niestety jak napisałem te złe nawyki, stereotypy myślowe tkwią w chorym człowieku często od dzieciństwa i bywają skutecznie konserwowane przez otoczenie( rodzinę) stąd leczenie zawsze jest długotrwałe i wymagające bardzo wiele od chorego i terapeuty, efekty najczęściej przychodzą po dziesiątkach sesji i wraz z podjęciem ważnych życiowych decyzji

Ale owszem, jest to choroba wyleczalna i warto ją leczyc bo po takowej przemianie człowiek wychodzi silny i zorganizowany psychicznie jak mało kto

Ja nadal wierzę, że można z tego wyjść... I nadal mam to "coś".

Zgadzam się z poprzednikiem - zmiana toku myślenia i reakcji na kryzysowe i stresujące sytuacje - to klucz do sukcesu. Lecz na ten sukces trzeba długo pracować i się nie poddawać.

PS: Ostatnio mi się ździebko nasiliło, ale ja dokładnie wiem dlaczego...

ja bardzo szybko zareagowałam , po już po kilku dniach, może dlatego, że moje myśli były ( i są) tak agresywne. mam nadzieję , że to też ma jakiś wpływ na leczenie.

Jak ktoś się z tego wyleczył w 100 % to byłbym wdzięczny za pomoc .

ja również