ofiara gwaltu

Magdaa,

No to jak roslas do 13 roku zycia to bylas wczesno rozwijajaca sie fizycznie :) ja tez tak mialem :).

Ladny wujcio , nie ma to tamto, a jak tam z nim teraz, ma jakas dzierlatke ?

Magdaa,

 

No to jak roslas do 13 roku zycia to bylas wczesno rozwijajaca sie fizycznie :) ja tez tak mialem :).

 

Ladny wujcio , nie ma to tamto, a jak tam z nim teraz, ma jakas dzierlatke ?

No tak, szybko dojrzałam. Mając 15 lat wyglądałam już identycznie jak teraz.

Wujcio (nazwany przeze mnie i moją przyjaciółkę 'Wujek Pedo-Chujekk' ) jest rozwiedziony od 15 lat jak nie lepiej. I żyje sam.

A propo- słowo 'dzierlatka' zawsze mnie rozpier*ala hehehe

No własnie zauważyłam ze często właśnie ofiatami takich zacchowań czy gwałtów są dziewczynki które dojrzewają ciut szybciej niż reszta,które maja większe piersi...Nie jestem w stanie pojąc jak dorośli mogą tak krzywdzić dzieci

Odpowiednim miejscem dla takich ludzi jest zaklad karny + przymusowe leczenie (ktore ponoc jest malo efektywne). W Stanach sa specjalne zaklady dla.. Pedofilów? Bo tak to chyba nalezy okreslic.

Ogolnie wstyd mi za rodzicow, oczywiscie tych, ktorzy wiedza i nic z tym nie robia, choc wydaje mi sie ze to margines. Ciezko to sobie wyobrazic.

witam;(moze potraficie pomoc slowem, jestem w zwiazku z mezczyzna ktorego kochan ponad wszystko i chce mnie zostawic bo znowu to robie...staje sie okkropna, nie do zniesienia tylko ze smutkiem w glab.....wiem ze robie zle ale wiem tez ze to przez to ze bylam wykorzystywana seksualnie kila raazy przez wujkaw podstawowce....tyle razy chcialam o tym zapomniec i udawalo sie ale ciagle widze efekty w zwiazkach.

Teraz poznalam mezczyzne mego zycia i widze ze dalej zle reaguje, nie wiem co sie ze mna dzieje, skad tyle agresji, teraz mam 27 lat, czy to mozlwie by to byly dalsze efeksty stresu pouazowego po tylulatach.

Wiem ze czuje sie niedowartosciowana i latwo popadam w doly, chyba nie zalsuguje na nikogo;(On o tym wie al enie rozumie..mysli ze tlumacze tylko swoje zachowanie;(Nie chce byc taka i trracic najblizszej osoby, juz jedna os spieprzyla mi zycie, dlaczego przez to musze byc zawsze nieszczesliwa;(Tylko na tyle zalsuguje;(

To nieprawda ze na to zasługujesz,zadna osoba wykorszystana nie jest winna temu ze ktos ja skrzywdził ,doły są...ciezko poradzic sobie z takimi przezyciami wiec moze terapia? u mnie do dzis sa zmiany zachoania a mimo to mam meza i dziecko najwazniejsze by partner wiedział i szanował ciebie i twoje ograniczenia.

dziekuje za pocieszenie, a powiedz mi czy ty bylas a terapii?i cczy pomogla ci, bo to trohe bolesne znowu odkrywac to co bylo, pozdr cieplo

Jestem obecnie na terapi i pracuje nad tym problemem .Owszem wiele sie przypomina nie jest to łatwe ale to ze gdzies to zepchnelismy to nie znaczy ze tego nie ma bo to gdzies w nas tkwi i warunkuje nasze dzialania.

Zapomnieć się nie da, ale ciężko wrócić do przeszłości, pomimo że ona cały czas ma na mnie wpływ. Nie potrafię od tego uciec, nie potrafię zmienić... Błędne koło... Ale czy rozdrapywanie starych ran ma sens, zwłaszcza jeżeli już się pogodziłam z tym że zawsze będę sama?

Wiem co czujecie. Też zostałam zgwałcona, przez byłego chłopaka... Prawie 3 lata temu...

Pojechaliśmy do niego do domu. Myślałam, że jak zwykle będziemy oglądać filmy, rozmawiać. Ale on stawał się coraz bardziej nachalny. Zaczął mnie obmacywać, nie zważał na moje protesty... Zgwałcił mnie... Nie miałam siły, żeby się bronić. Przygniótł mnie swoim ciężarem... Nie mogłam złapać tchu, ani krzyczeć... Później jak gdyby nigdy nic, wsadził do samochodu i odwiózł do domu.

Znienawidziłam go wtedy z całych sił. Załamałam się... Ale przed innymi udawałam, że nic się nie stało. Tak bardzo się tego wstydziłam. Nie chciałam, żeby ktokolwiek się o tym dowiedział.

Stałam się nerwowa, boję się przebywać z facetami sam na sam. Na dotyk facetów reaguję panicznym strachem...

Staram się odbudować swoje życie od nowa, ale jest mi strasznie ciężko. Zdarza mi się płakać całymi dniami...

Zgłosiłam się na psychoterapię, ale jakoś nie potrafię się otworzyć przed psychoterapeutką...

Już nie wiem co mam robić

Nie wiem od kiedy jestes na terapii,to trudny temat a zaufanie nie powstaje z dnia na dzień daj sobie czas,z czasem przyjdzie zaufanie i zaczniesz mówić.Ja zaczełam po pół roku nadal nie jest łatwo ale juz sie udaje powodzenia życzę

witam was.. jak ja bardzo was rozumiem.. szukam dobrego psychologa ale tracę nadzieję.. może zna ktoś i poleci psychologa w wlkp bo byłam u dwóch i nic... a ostatnio wręcz pani psycholog powiedziała mi ze nie może mi pomóc bo trafia na mur.. jestem załamana

jak miałam 15 lat zgwałcił mnie dużo starszy facet to było nad morzem żeby tego było mało szłam z nim pózniej przez cały deptak w Rewalu z nożem na gardle w biały dzień i nikt nie zareagował ale to nie koniec tej historii on oskarżył mnie że ja w trakcie tego "sexu" z nim ukradłam mu sygnet!! masakra!! kazał sie zaprowadzić do mojej mamy i tak jej powiedział... nie zgłosiłam tego na policje... ze strachu wyjechałam z Rewala w nocy... teraz mam 34 lata dwójkę dzieci i staram się życ ale ten obraz do mnie powraca i bardzo skomplikował mi życie

Z tego co wiem to w poznaniu jest grupa wsparci kobiet z tym problemem ,przy niej wspolpracuje p Beata(nazwiska nieznam) która tez prowadzi indywidualnie terapie z takimi osobami zorientuj sie

Współczuję wam dziewczyny. Nie umiem sobie wyobrazić bólu i wstydu które przeszłyście. Jak takie hamy mogą się rzucać na bezbronne kobiety, czasami żałuję że jestem kobietą, ciągle się obawiam swego życia jak idę po ciemku

w takim wypadku najlepszym prawem było by prawo " Hamburabiego" a co do jebanych lewych policjantów, sędziów, i innych rządowych skurwieli to należy im się mega lewatywa, za prawo które chroni gwałcicieli. Nie dawno była głośna sprawa- ojca który gwałcił własną córkę, wielokrotnie, i miał z nią nawet jakieś dzieci, karę jaką dostał za 5-6lat gwałcenia ( dokładnie nie pamiętam)wyniosła 11 lat więzienia. Co to kurwa ma być, to jakaś kpina. Rozpierdala mnie Unia Europejska, jest aborcja, Eutanazja, a nie ma kary śmierci

Hej, jedenaście lat to mnóstwo czasu. Praktycznie rzecz biorąc niewyobrażalna ilość czasu. A w więzieniu podobno gwałcicieli nie lubią.

Co do kary śmierci. Z karą śmierci jest ten problem, że nie raz ktoś został skazany za jakąś zbrodnię a potem okazał się niewinny. Jak się go zabije to państwo po prostu zamordowało jakiegoś przypadkowego człowieka i nie da się tego odwrócić. A pamiętaj, że będą sądzić ci sami skurwiele co teraz. Ja po moich doświadczeniach z sądami przy sprawach o alimenty w życiu bym nie pozwolił tym draniom decydować o ludzkim życiu i śmierci.

Do tego jest problem tego, że z badań wynika, że w stanach gdzie jest kara śmierci dużo mniej starannie sprawdzają dowody i częściej naruszają procedury. Przypuszczam, że to ma związek z udowodnionym naukowo nabywaniem cech socjopatycznych przez ludzi posiadających dużą władzę, których to cech przybywa wraz ze wzrostem władzy.

A po co zabijać? Złoczyńcy to dobry materiał do niewolniczej pracy

Chyba problem jest w tym, że tej pracy brakuje nawet dla normalnych ludzi. Bo praca w więzieniach powinna być. Chociażby po to by jak wyjdą mieli świadectwo pracy a nie tylko siedzenia przez kilka lat i uczenia się jak być lepszym przestępcą.

Rapex (także Rape-aXe) akcesorium mające chronić kobiety przed gwałtem dopochwowym wynalezione w 2005 przez Sonette Ehlers z Południowej Afryki[1].

Rapex to najeżone haczykami od wewnątrz urządzenie, noszone w pochwie niczym tampon, które chwyta penisa podczas próby penetracji, sprawiając silny ból

obezwładniający sprawcę. Urządzenie to może być usunięte z członka tylko chirurgicznie, więc gdy gwałciciel zgłosi się do szpitala może zostać powiadomiona policja. Rapex jest całkowicie bezpieczny dla kobiet i nie powoduje poważniejszych obrażeń u gwałciciela.

Inspiracją dla Ehlers do wynalezienia Rapexu było zdanie wypowiedziane przez pewną zgwałconą kobietę: "Gdybym tylko miała zęby tam na dole"[2].

Rapex (także Rape-aXe) akcesorium mające chronić kobiety przed gwałtem dopochwowym wynalezione w 2005 przez Sonette Ehlers z Południowej Afryki[1].

 

Rapex to najeżone haczykami od wewnątrz urządzenie, noszone w pochwie niczym tampon, które chwyta penisa podczas próby penetracji, sprawiając silny ból

obezwładniający sprawcę. Urządzenie to może być usunięte z członka tylko chirurgicznie, więc gdy gwałciciel zgłosi się do szpitala może zostać powiadomiona policja. Rapex jest całkowicie bezpieczny dla kobiet i nie powoduje poważniejszych obrażeń u gwałciciela.

 

Inspiracją dla Ehlers do wynalezienia Rapexu było zdanie wypowiedziane przez pewną zgwałconą kobietę: "Gdybym tylko miała zęby tam na dole"[2].

Sama próba gwałtu jest zwykle traumatyczna, a to urządzenie przed nią nie chroni ...

no fakt że takie coś nie obroni przed próbą gwałtu. Są jeszcze takie głośne urządzenia przypinane do torebki:

http://www.bron.pl/shopbron/product/ARTYKULY-OBRONNE/Alarmy-i-odstraszacze/Alarm-Osobisty-Kolter-Guard-Personal-Alarm/1273

Zawsze to bezpieczniej

Rapex (także Rape-aXe) akcesorium mające chronić kobiety przed gwałtem dopochwowym wynalezione w 2005 przez Sonette Ehlers z Południowej Afryki[1].

 

Rapex to najeżone haczykami od wewnątrz urządzenie, noszone w pochwie niczym tampon, które chwyta penisa podczas próby penetracji, sprawiając silny ból

obezwładniający sprawcę. Urządzenie to może być usunięte z członka tylko chirurgicznie, więc gdy gwałciciel zgłosi się do szpitala może zostać powiadomiona policja. Rapex jest całkowicie bezpieczny dla kobiet i nie powoduje poważniejszych obrażeń u gwałciciela.

 

Inspiracją dla Ehlers do wynalezienia Rapexu było zdanie wypowiedziane przez pewną zgwałconą kobietę: "Gdybym tylko miała zęby tam na dole"[2].

A co jak delikwent wpadnie w szał?

jestem ofiara wieloletniej przemocy seksualnej, od najmlodszych moich lat (w pozniejszym okresie takze gwaltow). to jedyne zycie jakie znam tak naprawde, jedyne co pamietam z dziecinstwa (moze jeszcze bicie).

od kilku lat juz nikt mnie nie krzywdzi. ale to co dzieje sie we mnie, w mojej glowie, w moich myslach to KOSZMAR.

dzieki terapii jakos funkcjonuje. ale tak naprawde widze tylko jedno wyjscie i jeden sposob na uwolnienie sie od przeszlosci - smierc. bo pamieci nikt mi nie wymaże.

[Dodane po edycji:]

uwazam, ze dla pedofilow i gwalcicieli nie ma sprawiedliwej kary. kazda jest zbyt lagodna. oni nawet na smierc nie zasluguja.

oni powinni poczuc jak to jest gdy sie traci poczucie jakiejkolwiek godnosci i zyje w nieustannym strachu przez cale lata. jak to jest gdy STRACH i OBRZYDZENIE to jedyne, co ksztaltuje od najmlodszych lat, gdy przesladuja "ręce" i "jego twarz" i gdy masz niepohamowaną ochotę, wręcz przymus, by... "wyciac sobie to cialo". i wycinasz. albo zagladzasz, wykanczasz, niszczysz. by bylo cie jak najmniej, by nie bylo cie wcale.

tak, kara smierci to stanowczo nagroda.

 

dzieki terapii jakos funkcjonuje. ale tak naprawde widze tylko jedno wyjscie i jeden sposob na uwolnienie sie od przeszlosci - smierc. bo pamieci nikt mi nie wymaże.

Pamięci wcale nie trzeba wymazywać, trzeba wymazać emocje połączone ze wspomnieniami. Gdy się to zrobi, to wspomnienia takich zdarzeń odczuwa się jak wspomnienia z życia innej osoby, jak nieistotny film.

ja teraz czuję się jakby całe życie było filmem. idę ulicą, jadę autobusem, patrzę na ludzi i wydaje mi się, że oni są z innego świata, daleko, jak za jakąś taflą szkła. ze ja nie jestem wcale sobą, a jedynie jestem "czymś" co obserwuje to wszystko. ale nie uczestniczy. mam momentami wrażenie, że ja nie istnieję, że ten świat nie istnieje,że to wszystko to jakiś sen. czasem chciałabym krzyknąć, powiedzieć coś, ale nie mogę, nie jestem w stanie się nawet odezwać. jedyne co czuję to lęk, bliżej nieokreślony. i prześladują mnie ręce. i inne obrazy z przeszłości. tak jakby ktoś przymusowo puszczał mi film, który się zacina w jednym miejscu - na obrazach, których nie chcę widzieć! czuje się tak jakby ktoś zmuszał mnie do patrzenia na to i śmiał mi się w twarz, widząc jak cierpię. tak czuję się cały czas.

ale najgorsze są noce. już kiedy wracam do domu lęk potęguje się. staje się paniczny, przeradza się w pragnienie śmierci. mam wrażenie, że mój mozg funkcjonuje na podwójnych obrotach, pomimo zmęczenia fizycznego nie mogę zasnąć. mój oddech staje się szybki, bicie serca też. i muszę wziąć żyletkę, nóż, cokolwiek. muszę, bo inaczej eksploduję!! w takim momencie biorę leki (jak dziś). i zaczyna być spokojniej...

...ale czasem nie mam leków. i wolę nie opisywać tego, co dzieje się wtedy ;(