"JĘCZARNIA"-czyli muszę się komuś wyżalić!

Wiosna1990, zgłosićsię do psychiatry, a potem na terapię.

Wiosna1990, zgłosićsię do psychiatry, a potem na terapię.

i to czym predzej

Dziekuje,ze ktos odpisal. Byłam u niego, nie chce tabletek, po nich jestem chamska i wredna. Psychologa mam 22 lipca... CHłopakowi nie moge sie wyzalic, bo nie bedzie chcial tego słuchac. Dziekuje....

powodzenia

Wiosna1990, a co to za chłopak? Powinien być z Tobą na dobre i na złe. Powinien Cię wspierac, może to jest Twoim konfliktem? On? Albo w Tobie jest konflikt bo nie potrafisz postawic na swoim. Pomysl o tyym.

Wszystko jest tak skomplikowane, on tez jest problemem, cpa od 8 lat chociaz teraz juz nie. Tez mu kiedys marudzilam, i powiedzial ze go to dobija ,wiec przestalam

ludzie sa tak prosci jak cos moze byc skomplikowane ?

Wiosna1990, Moze ten problem czyli on..........wywołuje w Tobie konflikty? Moze uważasz,ze zasługujesz na więcej? On powinien sie leczyc. Moze sprowadza Ciebie na dół w swym uzaleznieniu?

a moze wrecz odwrotnie moze uwaza podswiadomie ze wlasnie nie zasluguje ?

Wiecie co,nie mam pewnego rdzenia, ktory kazalby mi jakos zyc, gdyby mi ktos nie podal jedzenia to bym go nie zjadla, nie kupila sobie, nie mam tego czegos,jakiegos "tchnienia zycia". Nie podoba mi sie to,jaki jest moj chlopak, ale jest szczesliwszy odemnie,chyba nigdy nie bylo mi z sobą dobrze. Zasługuje na cos lepszego,dobrego, gdybym go nie poznala to bym nie zrezygnowala ze studiow, moze mam chorobe dwu biegunowa, nie chce miec zlych mysli na swoj temat, mam depresje i fobie spoleczna z 7/8 lat

Wiecie co,nie mam pewnego rdzenia, ktory kazalby mi jakos zyc, gdyby mi ktos nie podal jedzenia to bym go nie zjadla, nie kupila sobie, nie mam tego czegos,jakiegos "tchnienia zycia". Nie podoba mi sie to,jaki jest moj chlopak, ale jest szczesliwszy odemnie,chyba nigdy nie bylo mi z sobą dobrze. Zasługuje na cos lepszego,dobrego, gdybym go nie poznala to bym nie zrezygnowala ze studiow, moze mam chorobe dwu biegunowa, nie chce miec zlych mysli na swoj temat, mam depresje i fobie spoleczna z 7/8 lat

to bywa meczace, wymaga terapii ale jezeli nie jest to na podlozu ptsd to powinnas dac rady to wyleczyc.

" ptsd " ? tzn ? kiedys było gorzej ze mna az uswiadomilam sobie,że ze mna jest cos nie tak. Kiedys z domu nie wyszlam bo balam sie "że ludzie beda na mnie patrzec". Nic tylko sie zabic, do konca zycia taka bede

jakby faktycznie sie prawie "na smierc" sie zadlawila to moze sie to przerodzic w cos w rodzaju ptsd. Ale takie "zwykle" nerwicowe zwykle mijaja w miare leczenia

Raczej to nie jest ptsd. Dlaczego to trwa tyle lat?

Raczej to nie jest ptsd. Dlaczego to trwa tyle lat?

a to juz pytanie bardziej dla lekarza. Widocznie nie dotarlas do swojego podswiadomego problemu

Obawiam sie poznac siebie. Zbyt duzo psychicznych zakretów przezylam.

Obawiam sie poznac siebie. Zbyt duzo psychicznych zakretów przezylam.

"zeby w zyciu cos zmienic trzeba w zyciu cos zmienic" . Bez pracy z twojej strony bedzie sie ta choroba ciagnela jak "glut"

Nie mam do nieczego siły. Dziekuję za wsparcie, ale teraz musze leciec. Jeszcze sie odezwe :)

nie ma sprawy

p.s. proponuje zebys poszla zamiast "latac"

A ja znowu zestresowana jak cholera, chyba nie wyjdę dzisiaj z domu...

A ja znowu zestresowana jak cholera, chyba nie wyjdę dzisiaj z domu...

a czym ?

Staram się czerpać tylko ,że moje słoneczko jest w szpitalu od urodzenia,nawet nie moge jej pieścić ,nosić na rękach,opiekować nią ,przewijać.Jest bardzo chora jedyne pocieszenie ,że operacja sie udała jednak ciągle trapią ją powikłania pooperacyjne,cięzka infekcja za infekcją.Modlę sie gorąco do Boga aby wyzdrowiała ,choć ciągle słyszymy od lekarzy ,że jest w stanie zagrożenia życia.Dziękuję tym ,którzy odpisali...

a ja bym tak strasznie chciała się wypłakać za wszystkie czasy, płakać i łkać, za to wszystko co przeżyłam za całe życie, ale nie dam rady, a teraz zaprzyjaźnił się ze mną lęk taki straszny lęk, że wszystko faluje i ten krzyk w środku, ten ból, który nie może wyjść...

Staram się czerpać tylko ,że moje słoneczko jest w szpitalu od urodzenia,nawet nie moge jej pieścić ,nosić na rękach,opiekować nią ,przewijać.Jest bardzo chora jedyne pocieszenie ,że operacja sie udała jednak ciągle trapią ją powikłania pooperacyjne,cięzka infekcja za infekcją.Modlę sie gorąco do Boga aby wyzdrowiała ,choć ciągle słyszymy od lekarzy ,że jest w stanie zagrożenia życia.Dziękuję tym ,którzy odpisali...

szacunek ze dajesz rade

A ja znowu zestresowana jak cholera, chyba nie wyjdę dzisiaj z domu...

 

a czym ?

Miałam zapytac się o możliwośc stażu w centrum kultury.. stresuję się, że będą jakieś problemy, trzeba będzie coś załatwiac, albo mnie wyśmieją... głupia jestem, najprostsze sprawy mnie przerastają, podczas gdy inni mają takie problemy.