to forum jest moim najlepszym odkryciem...

witam wszystkich forumowiczów. "Odkryłam" Was zaledwie parę dni temu i codziennie do Was zaglądam, aż szkoda, że nie zdajecie sobie sprawy z tego, jak wielkie wsparcie mi dajecie. Kupiłam sobie nawet chwalony przez Was Kalms ale to nic w porównaniu z waszymi postami na temat "kroki do wolności". Człowiek odzyskuje wiarę, że jemu też się uda. Jak tylko mam złą chwilę albo atak strachu a czasami wręcz paniki to staram się wejść na forum i poczytać relacje innych a jeżeli akurat nie jestem w domu to próbuję sobie przypomnieć niektóre z postów. To naprawdę skutkuje Niektóre nawet czytałam mojemu mężowi a także wysłałam moim rodzicom wraz z definicją nerwicy lękowej aby mogli mnie i moją chorobę lepiej zrozumieć. I naprawdę starają się jak mogą, nawet moja teściowa, której w końcu o mojej nerwicy opowiedziałam, robi wszystko, żeby mi pomóc. Dzisiaj jest 3 dzień jak nie brałam ani Kalms'u ani kropel uspokajających. Niektórzy może stwierdzą, że to żaden wyczyn tymbardziej, że mój mąż jest teraz na urlopie i jest przy mnie. Ale dla mnie to jest już jakiś sukces, bo nawet przy nim zdarzały mi się ataki paniki a ostatnio miałam już fobie jechania gdziekolwiek (np. do miasta) nawet z nim, o dłuższej trasie już nie mówiąc. Dzisiaj pojechaliśmy sobie nawet na plażę na parę godzin i miałam co prawdę chwilami takie dziwne uczucie ale nie bałam się. Wiem, że jest w tym też wasza zasługa. Mam nadzieję, że już niedługo będę też mogła z waszą pomocą sama "poruszać się", pojechać gdzieś dalej sama autobusem (to już szczyt moich marzeń), sama zrobić w sklepie odległym od domu zakupy. Cieszę się, że istnieje takie forum i zaczynam mocno wierzyć w koniec mojej choroby. Nawet się ostatnio śmiałam do mojego męża, że wszyscy ludzie z tego forum powinni sie spotkać i zostać sami ze sobą na odludziu albo wręcz przeciwnie w wielkim tłumie przez parę dni. Myśle, że tego typu terapia odniosłaby murowany sukces, bo każdy by drugiego uspokajał w atakach paniki takimi słowami jakie sam by chciał usłyszeć, a przez to przezwyciężałby sam swoje lęki, które w gruncie rzeczy mamy wszyscy podobne. Pozdrawiam Was wszystkich serdecznie.

Witaj Maggie :)

To forum jest rzeczywiście wyjątkowe, mi też bardzo pomogło i poznałam tu wielu wspaniałych ludzi. A z nerwicy można wyjść :) Zobaczysz, że z każdym dniem będzie coraz lepiej. Pozdrawiam Cię cieplutko :*

xxx

Witaj maggie

Maggie, ja podobnie jak Ty ucieszyłam się, że tutaj trafiłam. Teraz dużo więcej wiem na temat tej podstępnej choroby i odkąd tu bywam mam dużo lepsze samopoczucie. Łatwiej mi zrozumieć to, co się ze mną dzieje i dlaczego się dzieje. Pozdrawiam Cię gorąco. :)

Witaj Maggie-bardzo miły post Jakby co zabieram się na tą wyspę

Hey Maggie Masz rację-to forum bardzo pomaga Trzymaj się cieplutko Głowa do góry.

Witaj Maggie

Zgadzam się z tytułem tego tematu. Kiedy przeczytałam na tym forum, że moje objawy dziwnych bóli głowy to nerwica ( ja już sobie wyobrażałam ze to guz czy cos) to powiem Wam, że dziś np. już prawie nie miałam tych dziwnych bóli... jak do mojej świadomości dotarło, że to nerwy i chyba nerwica doprowadzą mnie do takiego stanu doszłam do wniosku ze to moja chora wyobraźnia płata mi figle to ulżyło mi i przestałam się tak tym zamartwiać. Czasami jeszcze czuje coś tam ale tylko ja sobie przypomnę że coś się działo. Jednakże uświadomiłam sobie że od ładnych paru lat miałam rzadko bo rzadko ale miałam objawy / początki nerwicy... niestety jak już pisałam w innym temacie nasiliło się to prze wjazd wyciągiem przy moim okrutnym lęku wysokości. Ta jedna sekunda w której otworzyłam oczy przyprawia mnie o zimny pot o chore myśli... za każdym razem jak sobie przypominam to mam ochotę skakać nie ważne czy leże, czy stoję czy cokolwiek robię... ale jakoś nie mam zamiaru iść do lekarza, boje się ze mnie wyśmieje, albo powie, że sobie wmawiam i szukam choroby Sad... nie wiem ale się boje tym bardziej jak by się ktoś miął dowiedzieć ze mam cos z psychika ;/;/;/ ... boje się reakcji ludzi jak by się dowiedzieli ze cos mi jest pod kopułka ;/

Mimo wszystko cieszę się ze istnie je to forum i DZIĘKUJE BARDZO CI shadow, że poświęciłeś swój czas żeby pomóc innym :*

Witam!

Niezwykle jest mi miło czytać tego typu posty. Cieszę się całym sobą, razem z Wami.

To forum tworzone jest przez Nas wszystkich, nawzajem sobie pomagamy, i przyznajemy się, że potrzebujemy pomocy. Wsparcie drugiej osoby (nawet nieznajomego) jest niezwykle ważne.

Czujcie się jak u siebie,

Pozdrawiam Serdecznie,

Admin

też tutaj często zaglądam i żałuję, że nowych postów nie przybywa i nikt nie pisze (czasami)

Statystyki mówią, że postów przybywa 86.46 na dzień, a tematów 6.54, to chyba nie jest tak źle.