Przez NN zawalę rok szkolny

Witam,

Tak jak w temacie, przez natręctwa i lęk przed szkołą zawalam zajęcia i w tej chwili jestem na granicy nieklasyfikacji za ten semestr. Czy ktoś z forumowiczów był w podobnej sytuacji? Bardzo mi ciężko, każda wypowiedź się przyda.

Pozdrawiam

No, mam tak co roku.

Najlepiej pogadać z wychowawcą/dyrektorem i wszystko wyjaśnić, przedstawić zaświadczenia lekarskie i potem zdawać.

Zwolnienia lekarskie przedstawione, wychowawca od dawna wszystko wie, nawet dyrektorka. To tylko we mnie tkwi problem - boję się środowiska szkolnego. Teraz czekam na nauczanie indywidualne w domu.

ja zawaliłam przez nn rok w liceum. W końcu mama porozmawiała z wychowawczynią i miałam nauczanie indywidualne. Nauczyciele przychodzili do mnie do domu.

Ja tak miałem przez pół semestru. Początkowo nauczyciele w ogóle nie przychodzili bo dyrektor szkoły defraudował kasę. Potem przychodzili i było do niczego. Bez kontaktu z klasą nasiliły mi się objawy.

JA swojej nowej klasy nie cierpiałam, dlatego pasowało mi że nie muszę się z nimi spotykać na codzień. Jednak panicznie bałam się powrotu do szkoły w klasie maturalnej. Moja psychoterapeutka nie pozostawiła mi właściwie wyboru. Powiedziała że dla mojego dobra nie wypisz e mi już zaświadczenia dla dyrekcji i dziś wiem że dobrze zrobiła. Był to jeden z najbardziej strsujących okresów w życiu ale gdyby nie ten powrót do "normalności", dziś nie studiowałabym w wielkim mieście, czego wcześniej sobie nie wyobrażałam.

Ja zawaliłem przez NN informatykę dzienną. Tak mnie stresowały kontakty z ludźmi, że po trzech tygodniach po prostu przestałem chodzić na zajęcia. Rok później to samo powtórzyło się na elektrotechnice...

Osobiście nie wyobrażam sobie tego, że miałabym nie zaliczyć roku szkolnego. To według mojego systemu wartości coś nie do zaakceptowania. Mój głupi system wartości, wykształcony przez NN, to szkoła i nic więcej. Nie udało mi się jak na razie tego zmienić. W dodatku mam tak silne natrętne myśli i jednocześnie tak wielką niechęć do nich, że gdy tylko któraś się pojawia, zaczynam płakać i chcę ją wyrzucić ze swojej głowy. Psychiatra twierdzi, że nie może być tak źle...

Jedno co cholernie utrudnia osobom chorym robienie szkół jest to, że do dzisiaj nie ma kompletów podręczników, które by umożliwiały naukę na takim poziomie jak notatki z lekcji.

Nie rozumiem czemu. Boją się, że nauczyciele będą przestarzali jak każdy będzie mógł się uczyć z książki, czy co?